درمان خشکی حفره بر کاهش علائم به ویژه درد تمرکز دارد. کامپوزیت دندان در رشت درمان شامل موارد زیر است:
یکی از اولین درمان‌هایی که دندانپزشکان پیشنهاد می‌کنند، تمیز کردن ناحیه آسیب‌دیده برای از بین بردن بقایای غذا و باکتری است. این کار به تسکین درد حفره خشک کمک می‌کند.
دندانپزشک یا جراح دهان سوکت را با ژل یا خمیر دارویی و یک پانسمان می‌بندد. این دارو‌ها می‌توانند درد را سریع تسکین دهند. اینکه شما نیاز به تعویض پانسمان دارید و اینکه هر چند وقت یکبار باید آن را تعویض کنید و آیا به درمان دیگری نیاز دارید یا خیر بستگی به شدت درد و سایر علائم شما دارد.
از دکتر خود بپرسید کدام داروی درد برای شما بهترین است. احتمالاً به یک داروی مسکن نیاز خواهید داشت.
هنگامی‌که دندانپزشک یا جراح دهان پانسمان را بیرون آورد، شاید لازم باشد سوکت را در خانه بشویید و آن را تمیز نگه دارید تا بهبودی زودتر انجام شود. دندانپزشک یا جراح دهان به شما دستورات العمل‌هایی برای این کار می‌دهد. ممکن است یک سرنگ پلاستیکی با نوک خمیده برای ریختن آب، آب نمک یا یک محلول شستشوی تجویزی در سوکت به شما بدهد.
پس از شروع درمان، ممکن است کمی‌درد را احساس کنید. درد و سایر علائم باید به بهبود ادامه دهند و احتمالاً ظرف چند روز از بین خواهند رفت. حتی زمانی که احساس بهتری دارید و درد کم شده است، ویزیت با دندانپزشک یا جراح دهان خود را برای تغییر پانسمان و سایر مراقبت‌ها فراموش نکنید.
به طور معمول، زمانی که بافت جدید شروع به پوشاندن استخوان در معرض دید و پوشاندن زخم می‌کند، ۷ تا ۱۰ روز طول میکشد تا بهبود یابد. بیماری پریودنتال یا استخوان‌های نازک می‌تواند روند بهبودی را طولانی تر کند.
با پیروی از دستورالعمل‌های مراقبتی، می‌توانید به بهبود و کاهش علائم در طول درمان حفره خشک کمک کنید.
حفره خشک زمانی اتفاق می‌افتد که لخته خون آسیب دیده یا به درستی به عنوان یک سد محافظ در دهان شما پس از کشیدن دندان تشکیل نشود.
در حالی که حفره خشک یک وضعیت دردناک است اما آنقدرها هم رایج نیست. مطالعات نشان می‌دهد که حدود ۱.۸ درصد از افراد پس از کشیدن دندان دچار این عارضه می‌شوند. معمولاً می‌توان با رعایت نکات مراقبتی پس از کشیدن دندان از آن جلوگیری کرد.
چیزهای مختلفی وجود دارد که می‌تواند منجر به خشکی حفره در دهان شود. در بیشتر موارد، فقط یک علت اصلی وجود ندارد. معمولاً سوکت خشک زمانی شروع می‌شود که عمل مکیدن انجام می‌شود. مواردی مانند نوشیدن از طریق نی، سیگار کشیدن، شستشوی دهان و خوردن غذاهای جامد و سفت به سرعت پس از جراحی می‌تواند مشکل درای ساکت را به وجود بیاورد. در ادامه با برخی از عوامل به وجود آمدن درای ساکت آشنا می‌شویم.
از آنجایی که بقایای مواد غذایی تجزیه می‌شوند و باکتری تولید می‌کنند می‌توانند باعث از بین رفتن لخته‌های خون شوند. به همین دلیل است که دندانپزشکان به شما می‌گویند که پس از کشیدن دندان تا مدتی غذا نخورید و مایعات ننوشید.
ایجاد اختلال در لخته خون بلافاصله پس از جراحی نیز می‌تواند شکاف‌هایی در دهان شما ایجاد کند و روند بهبودی شما را کند کند.
نیکوتین همراه با خشک کردن دهان با دود، جریان خون در دهان را کاهش می‌دهد و بر عدم تشکیل لخته خون تأثیر می‌گذارد.
سطوح بالای استروژن در داروهای ضد بارداری خوراکی می‌تواند بر روند بهبودی دهان شما تأثیر بگذارد، بنابراین می‌تواند باعث خشکی حفره در برخی افراد شود.
علائم خشکی حفره که باید مراقب آنها بود ترکیبی از احساسات دردناکی است که ممکن است بلافاصله پس از جراحی یا در روز‌های بعد احساس کنید. این علائم و نشانه‌ها را با هم بررسی می‌کنیم.
اگر لخته خون پس از جراحی شما ایجاد نشود قادر به دیدن استخوان فک خواهید بود که درد زیادی به همراه دارد.
سه روز پس از کشیدن دندان، احساس درد باید از بین برود و با مسکن قابل کنترل است. احساس نبض و درد دندان برای مدت طولانی‌تر از این، نشانه خشکی حفره است.
یکی دیگر از علائم رایج خشکی حفره، بوی بد دهان و طعم نامطبوع است که در دهان باقی می‌ماند. اگر بعد از استفاده از دهانشویه ضد باکتری این مزه باقی ماند، باید فوراً به دندانپزشک خود مراجعه کنید.
علاوه بر ضربان در ناحیه جراحی وجود درد در گوش، چشم، شقیقه یا گردن روش رایج دیگری برای تشخیص خشکی حفره است.
جلوگیری از درای ساکت شاید همیشه امکان پذیر نباشد، اما رعایت برخی نکات ساده می‌تواند بهترین شانس تشکیل لخته خون را برای محافظت از دهان پس از کشیدن دندان ایجاد کند.
اگر می‌پرسید چگونه از خشکی حفره جلوگیری کنید، یکی از رایج‌ترین پاسخ‌ها این است که از هر گونه جسم خارجی که می‌تواند لخته خون را مختل کند، دوری کنید. نیروی مکش هنگام استفاده از نی نیز معمولاً باعث خشکی سوکت می‌شود.
به منظور جلوگیری از خشکی حفره، دندانپزشک شما می‌تواند بهترین روال بهداشت دهان و دندان را به شما توصیه کند. شستشوی ساده با یک محلول دهانشویه ضد باکتری و یک بار مسواک زدن به آرامی، از لخته تشکیل شده محافظت می‌کند.
سیگار کشیدن شما را در معرض خطر بسیار بیشتری برای خشکی حفره قرار می‌دهد زیرا عمل استنشاق اغلب می‌تواند تشکیل لخته خون را مختل کند. اگر سیگار می‌کشید، بهتر است چسب نیکوتین را چند روزی جایگزین آن کنید تا به جلوگیری از خشکی حفره کمک کنید.
پس از کشیدن دندان غذاهای بسیار نرم مانند ماست و پوره سیب زمینی مصرف کنید. همانطور که دهان در روز‌های آینده بهبود می‌یابد، به طور معمول می‌توانید غذاهای جامد بیشتری مصرف کنید.
کاغذهای صافی یا فیلترها کاربردهای مهم در انواع آزمایشگاه ها دارند. سکوبندی ازمایشگاهی به عنوان مثال در آزمایشگاه های شیمی یا دارویی که واکنش ها اغلب در حلال ها انجام می شود، پس از اتمام واکنش باید محصول به دست آمده را از حلال جدا کرد. برای این جداسازی و به اصلاح wok up باید از کاغذ صافی استفاده شود. کاغذ صافی های آزمایشگاهی از الیاف سلولزی ساخته شده اند که بسیار متخلخل هستند و می توانند ذرات با اندازه های مختلف را حفظ کنند یا عبور دهند. اندازه ذراتی که عبور می کنند جز ویژگی های کاغذ صافی های آزمایشگاهی هستند.
در این مقاله انواع کاغذ صافی آزمایشگاهی را معرفی می کنیم. پس از مطالعه این مقاله می توانید فیلتر مناسب آزمایش هایی که در آزمایشگاه خود انجام می دهید، از رویان ایران با بهترین قیمت خریداری نمایید.
کاغذ صافی در آزمایشگاه های مختلفی کاربرد دارد. پژوهشگران برای استخراج جز جامد از مایع، به دست آوردن کریستال ها و … کاربرد دارند. آزمایشگاه های زیر حتما به فیلترها نیاز دارند:
همان طور که گفتیم، کاغذهای صافی تنها یک مدل نیستند و خوشبختانه با توجه به نیازهای مختلف کاربران آزمایشگاه ها انواع مختلی از فیلترها تولید و عرضه می شوند. اگر شناخت کافی نسبت به ویژگی ها و کاربردهای انواع کاغذها نداشته باشید، انتخاب مناسب ترین مدل برای شما دشوار خواهد بود. اغلب کاغذ صافی ها به شکل دیسکی، صفحه های مربع شکل یا تاخورده برای مصارف گوناگون در بسته بندی های 100 تایی به فروش می رسند. انواع کاغذ صافی های آزمایشگاهی، ویژگی های هر کدام و کاربردهایی که دارند را در ادامه بررسی می کنیم.
عمده ترین نوع فیلتری که در آزمایشگاه استفاده می شود، کاغذ صافی های کیفی است. از این نوع فیلتراسیون برای جداسازی قسمت های جامد از مایع یا خارج کردن ناخالصی ها از محصول مایع استفاده می شود. البته انواع متنوعی از کاغذ صافی های کیفی برند chm با ابعاد و درجه تخلخل مختلف برای ذرات جامد بسیار ریز تا درشت تر و با طیف سرعت ریزش پایین تا نسبتا بالا، نیاز تمام کاربران انواع آزمایشگاه ها را برطرف می کند.
در اندازه گیری های خاص که تنها نیاز دارید ذرات با اندازه خاصی عبور کنند یا روی کاغذ صافی بمانند، باید از کاغذ صافی های کمی استفاده کنید. این نوع کاغذ صافی دارای اندازه منافذ مشخصی است که امکان جداسازی اندازه ذرات خاص را فراهم می کند و استفاده از آن برای آنالیزهای کمی پیشنهاد می شود. به عنوان مثال شما محصولی سنتز کرده اید که احتمالا ذرات آن دارای ابعاد مشخصی است و این واکنش دارای محصولات جانبی با اندازه ای متفاوت است. با استفاده از کاغذ صافی های کمی با اطمینان بیشتر می توانید ذرات را از هم جدا کنید و بهره واکنش و سایر آنالیزها را انجام دهید.
نوع خاصی از کاغذ صافی ها که قطر کم و تخلخل بسیار کوچک دارند، فیلترهای سرنگی هستند. این فیلترها سر سرنگ قرار داده می شوند که برای حذف ناخالصی ها از نمونه های مایع قبل از آنالیز کاربرد دارند. به عنوان مثال، در آزمایش های میکروبی با استفاده از این فیلترها می توان نمونه را با به دام انداختن میکروارگانیسم ها ضدعفونی کرد. همچنین کاربران هنگام آنالیز نمونه خصوصا نمونه های دارویی به وسیله HPLC، قبل از تزرریق نمونه به دستگاه با عبور آن از فیلترهای سرنگی اطمینان حاصل می کنند که ناخالصی وارد دستگاه نمی شود.
اصطلاح Ash less یا بدون خاکستر برای فیلترهای استفاده می شود که عاری از هرگونه ناخالصی هستند. در واقع میکروالیاف آلفا سلولز به گونه ای در کنار یکدیگر قرار می گیرند که پس از استفاده از فیلتر هیچ ناخالصی وارد محصول نمی شود و خطا ایجاد نمی کند. این کاغذ صافی ها مصارف ویژه ای دارند و برای فیلتراسیون های معمول مناسب نیستند.
نوع خاصی از فیلترهای آزمایشگاهی که عموما در آزمایش هایی مانند آب، آزمایش هایی با ذرات بسیار ریز، نمونه های با دمای بالا یا بسیار اسیدی یا بسیار قلیایی، کاغذ صافی های میکروالیاف شیشه ای هستند. این نوع کاغذ صافی از الیاف شیشه، بوروسیلیکات، ساخته شده است و مقاومت شیمیایی عالی، ظرفیت بارگیری و سرعت جریان بالا دارد.
شرکت تضامنی شرکتی است که در تحت اسم مخصوصی برای امور تجاری بین دو یا چند نفر با مسئولیت تضامنی تشکیل می شود، اگر دارایی شرکت برای تادیه ی تمام قروض کافی نباشد ثبت شرکتها هر یک از شرکاء مسئول پرداخت تمام قروض شرکت است. هر قراری که بین شرکاء برخلاف این ترتیب داده شده باشد در مقابل اشخاص ثالث کان لم یکن خواهد بود.
تضامن در لغت به معنای کفیل و ضامن یکدیگر شدن آمده است. تضامن نوعی شرکت یا تعهد است بین چند تن که بستانکار می باشند و صاحب حق می تواند تمام طلب یا حق خود را از هر یک از آن ها که خواسته باشد مطالبه و دریافت کند. در این شرکت ها دو خصیصه قابل توجه است : اول این که حدود مسئولیت شرکاء از میزان سرمایه آن ها فراتر می رود . ثانیاَ شرکاء در صورت ناتوانی شرکت های تضامنی از پرداخت دیون خود محکوم به تادیه بدهکاری های شرکت از محل دارایی شخص خویش خواهند گردید.
با توجه به این مهم که در شرکت های تضامنی کلیه اشخاص مسئول تعهدات شرکت می باشند چه در انجام معامله شخصاَ مداخله داشته باشند یا نداشته باشند در ذیل به بررسی چگونگی نقل و انتقال در سهام شرکت تضامنی می پردازیم.
ماده 123 قانون تجارت در انتقال سهام شرکت تصریح می دارد :
" در شرکت تضامنی هیچ یک از شرکاء نمی تواند سهم خود را به دیگری منتقل کند مگر به رضایت تمام شرکا "
توجه به این که در شرکت های سهامی عام و خاص سهام شرکاء با نقل و انتقال به صورت قبض و اقباض در مورد سهام بی نام در دفتر سهام بانام و یا در شرکت با مسئولیت محدود انتقال سهم الشرکه با موافقت اکثریت شرکاء امکان پذیر بود اما در مورد شرکت های تضامنی که از جمله شرکت های شخصی محسوب می شود قانونگذار حکم دیگری را پیش بینی نموده است و انتقال سهم خود را از مشارکت در شرکت به دیگری فقط با موافقت تمام شرکاء مجاز دانسته است.
به نظر علمای حقوق تجارت مقررات ماده 123 قانون تجارت از قواعد آمره بوده که هرگونه توافق برخلاف آن فاقد اثر است. در این ماده مشخص است که منظور از انتقال سهم یعنی انتقال سهم به طور ارادی و اختیاری اما اشاره ای به نقل و انتقال به صورت قهری ندارد پس ما انتقال سهم را در دو شکل بررسی می کنیم :
انتقال ارادی :
چنانچه در مقالات پیشین گفته شد، شرکت های اشخاص شرکت هایی هستند که شخصیت شریک در آن از اهمیت بسیاری برخوردار است و اعتبار شرکت بستگی به اعتبار شرکاء دارد و سرمایه شرکت نقش عمده ندارد . در این شرکت ها به واسطه آشنایی و روابط نزدیک و اعتمادی که به یکدیگر دارند مبادرت به تشکیل می نمایند. سپس در صورتی که یکی از شرکاء با اجازه داشتن در نقل و انتقال خود سهم خود را به دیگری که ممکن است برای سایر شرکاء آشنا نباشد یا روابط نزدیک نداشته باشد موجب خدشه دار شدن انگیزه اولیه می گردد که از این جهت قانونگذار برای حفظ فلسفه وجودی چنین شرکت هایی سخت گیری نموده و انتقال ارادی تمام سهم خود را منوط به رضایت تمام شرکاء دانسته است. اگر شرکاء این نقل و انتقال را بپذیرند در حکم این است که تمام شرایط و اوصاف شریک اخیر را پذیرفته اند.
فلورایدتراپی در دندانپزشکی به استفاده از فلوراید به شیوه‌های مختلف دندانپزشکی برای جلوگیری از پوسیدگی دندان و ارتقای سلامت دهان و دندان اشاره دارد. فلورایدتراپی با تقویت مینای دندان، کامپوزیت دندان در رشت آنها را در برابر حملات اسیدی ناشی از باکتری‌ها و قندها مقاوم‌تر می‌کند. همچنین این قابلیت را دارد بخش‌هایی از مینای دندان که به دلیل پوسیدگی اولیه شروع به دمینرالیزاسیون کرده‌اند را دوباره معدنی کند. فلوراید می‌تواند از پیشرفت سوراخ‌ها و پوسیدگی‌ها در مراحل اولیه جلوگیری کرده و حتی ممکن است روند را معکوس کند.
در حالی‌که فلوراید تراپی در دندانپزشکی بیشتر برای کودکان و نوجوانان توصیه می‌شود، اما برای سایر افراد در هر سنی مفید است. زیرا به حفظ سلامت دهان و دندان در طول زندگی کمک می‌کند. با این‌حال، توجه به این نکته ضروری است که مصرف بیش از حد فلوراید ممکن است منجر به بیماری به نام فلوئوروزیس شود. از این رو، رعایت دوز توصیه شده و مشورت با متخصص برای فلوراید تراپی در دندانپزشکی مناسب بسیار مهم است.
فلورایدتراپی در دندانپزشکی را می‌توان از طریق روش‌های مختلفی مانند موضعی یا سیستمیک انجام داد:
فلورایدتراپی موضعی به کاربرد یا استفاده مستقیم از فلوراید روی دندان برای جلوگیری از پوسیدگی آن اشاره دارد. این روش به تقویت مینای دندان کمک کرده و آن را در برابر آسیب‌های اسیدی ناشی از باکتری‌های پلاک و غذاهای شیرین مقاوم می‌کند.
دو نوع اصلی فلوراید تراپی موضعی وجود دارد:
این روش فقط توسط یک متخصص دندانپزشکی و در مطب انجام می‌شود. در این روش از محصولات فلوراید با غلظت بالا استفاده شده که برای یک دوره زمانی خاص روی دندان‌ها قرار می‌گیرند. رایج‌ترین فرم‌های مورد استفاده در درمان‌های فلورایدتراپی موضعی حرفه‌ای، استفاده از ژل‌های فلوراید، فوم‌ها و وارنیش‌ها هستند.
یکی از رایج‌ترین روش‌های فلورایدتراپی موضعی استفاده از وارنیش فلوراید است. وارنیش روی دندان‌ها قرار گرفته و برای چند ساعت باقی می‌ماند تا دندان‌ها فلوراید را جذب کنند. فلوراید همچنین می‌تواند از طریق ژل، فوم، شستشوی دهان یا به عنوان یک ماده در خمیر دندان استفاده شود. در این حالت به دو صورت دندانپزشک دندان‌ها را به فلوراید آغشته می‌کند. ممکن است قالب کوچک مخصوصی حاوی این مواد را در دهان بیمار قرار دهد یا اینکه مواد را مستقیما با یک برس روی دندان بمالد.
در این حالت از محصولات حاوی فلوراید استفاده می‌شود. برخی از محصولات شامل خمیر دندان حاوی فلوراید، دهان شویه‌ها و ژل‌ها یا کرم‌های فلوراید هستند. این محصولات برای استفاده منظم در خانه در دسترس همه قرار دارند. آنها معمولا غلظت فلوراید کمتری نسبت به درمان‌های حرفه‌ای دارند. بنابراین می‌توان به از آنها عنوان بخشی از روال روزانه بهداشت دهان و دندان برای محافظت مداوم در برابر پوسیدگی دندان استفاده کرد.
انواع مختلف فلوراید تراپی موضعی ممکن است بر اساس سن فرد، وضعیت سلامت دهان و دندان و خطر پوسیدگی دندان توصیه شود. تعداد دفعات و مدت زمان درمان براساس توصیه دندانپزشک متغیر است.
پیروی از دستورالعمل‌های ارائه شده و اجتناب از مصرف بیش از حد فراورده‌های حاوی فلوراید، به ویژه در کودکان خردسال برای جلوگیری از بروز آسیب احتمالی، بسیار مهم است.
فلورایدتراپی سیستمیک به تجویز فلوراید از طریق روش‌هایی اشاره دارد که باعث جذب فلوراید در جریان خون شده و در سراسر بدن توزیع شود. این روش با افزایش غلظت سیستمیک فلوراید به پیشگیری و درمان پوسیدگی دندان کمک می‌کند.
سه نوع اصلی فلورایدتراپی سیستمیک وجود دارد:
این روش شامل تنظیم غلظت فلوراید در آب آشامیدنی به میزان استاندارد است که سلامت دندان‌ها را بهبود می‌بخشد. منابع آب شرب شهری معمولا با غلظت حدود ۰.۷ قسمت در میلیون (ppm) فلورایده می‌شوند. فلورایداسیون آب به عنوان یکی از موثرترین و مقرون به صرفه‌ترین اقدامات در پیشگیری از پوسیدگی دندان و به نفع سلامت دهان و دندان جامعه شناخته شده است.
این مکمل‌ها توسط دندانپزشک یا متخصص اطفال، به ویژه برای افرادی که در مناطق غیر فلوردار زندگی می‌کنند، تجویز می‌شود. مکمل‌ها در اشکال مختلف مانند قرص، قطره یا پاستیل در دسترس هستند. این مکمل‌ها معمولا برای کودکان بین ۶ ماه تا ۱۶ سال تجویز می‌شوند. زیرا این گروه سنی در معرض خطر بیشتری برای پوسیدگی دندان هستند.
در برخی موارد، زمانی‌که تنظیم غلظت فلوراید در آب ممکن نیست، از نمک فلورایده به عنوان جایگزینی برای فلوراید آب استفاده می‌شود. این کار به افراد این امکان را می‌دهد که فلوراید را از منابع غذایی حاوی نمک دریافت کنند. این روش در مناطقی استفاده می‌شود که فلورایداسیون آب شرب شهری در دسترس نیست و هنوز نیازمند به استراتژی‌های پیشگیرانه برای پوسیدگی دندان وجود دارد.
توجه به این نکته مهم ضروری است که فلورایدتراپی سیستمیک تنها یکی از جنبه‌های مراقبت از سلامت دهان است. معاینات منظم دندانپزشکی، اقدامات بهداشتی مناسب دهان و درمان‌های فلوراید موضعی مانند خمیر دندان فلوراید و دهان شویه‌ها نیز نقش مهمی در حفظ سلامت دندان دارند. مشاوره با یک متخصص مراقبت‌های بهداشتی یا دندانپزشک برای تعیین نوع و مقدار مناسب فلوراید تراپی سیستمیک برای نیازهای خاص هر فرد، توصیه می‌شود.
فلورایدتراپی یک درمان رایج دندانپزشکی است که برای جلوگیری از پوسیدگی دندان در کودکان استفاده می‌شود. این کار شامل اعمال فلوراید روی دندان به منظور تقویت مینای آن و محافظت در برابر تشکیل حفره یا پوسیدگی است.
فلورایدتراپی معمولا در سنین پایین و به محض رویش اولین دندان کودک شروع می‌شود. این بخش مهمی از روتین مراقبت از دندان کودک است و می‌تواند توسط دندانپزشک یا متخصص بهداشت دندان در طی معاینات منظم استفاده شود. این درمان را می‌توان در خانه با استفاده از خمیر دندان حاوی فلوراید نیز انجام داد.
با استفاده از فلوراید، یک سد محافظ برای دندان ایجاد می‌شود که از آنها در برابر حملات اسیدی باکتری‌ها و قندهای موجود در دهان محافظت می‌کند. مولکول‌های فلوراید در مینای دندان جای شده و ساختار آن را تقویت می‌کنند. همچنین از دمینرالیزه شدن سطح دندان جلوگیری خواهند کرد. این کار خطر پوسیدگی دندان را کاهش می‌دهد.
فلورایدتراپی به ویژه برای کودکانی که ممکن است هنوز عادات بهداشت دهان و دندان به خوبی بلد نباشند، یا به دلیل عواملی مانند رژیم غذایی سرشار از قند یا عدم دسترسی به مراقبت‌های دندانی در معرض خطر بیشتری برای پوسیدگی دندان هستند، بسیار مفید است. فلورایدتراپی در دندانپزشکی برای کودکان می‌تواند به تقویت و محافظت از دندان‌های آنها کمک و سلامت دهان و دندان را برای آینده تضمین کند.
استفاده از دوز مناسبی از فلوراید، ویزیت منظم دندانپزشکی، همراه با اقدامات مناسب بهداشت دهان و دندان و یک رژیم غذایی متعادل، همه اجزای کلیدی در حفظ سلامت مطلوب دهان و دندان برای کودکان هستند.
با اینکه درمان‌های فلوراید معمولا با دندانپزشکی کودکان مرتبط است، اما بزرگسالان نیز می‌توانند از این درمان بهره‌مند شوند. یکی از دلایل اصلی که بزرگسالان ممکن است به فلورایدتراپی نیاز داشته باشند، افزایش خطر پوسیدگی دندان است. این اتفاق می‌تواند به دلیل عواملی مانند سابقه پوسیدگی، بیماری لثه، خشکی دهان یا وجود ترمیم‌های دندانی مانند تاج یا بریج باشد. فلورایدتراپی در دندانپزشکی می‌تواند با جبران مواد معدنی از دست رفته و افزایش مقاومت مینای دندان در برابر حملات اسیدی، به محافظت از نواحی آسیب‌پذیر دندان کمک کند.
علاوه بر این، بزرگسالانی که تحت برخی از روش‌های درمانی دندانپزشکی قرار گرفته‌اند نیز ممکن است از فلورایدتراپی بهره‌مند شوند. به عنوان مثال، افرادی که بریس یا درمان ارتودنسی انجام داده‌اند، اغلب در تمیز کردن صحیح دندان‌های خود با مشکل مواجه می‌شوند و آنها را مستعد پوسیدگی می‌کند. درمان‌های فلوراید به جلوگیری از ایجاد لکه‌های سفید یا کلسیفیکاسیون که در اطراف براکت‌های ارتودنسی ایجاد می‌شوند، کمک می‌کند.
علاوه بر مسواک زدن و استفاده منظم از نخ دندان، فلورایدتراپی می‌تواند سطح محافظت بیشتری را برای بزرگسالان در حفظ سلامت دهان و دندان فراهم کند. به طور معمول توصیه می‌شود که هر سه، شش یا دوازده ماه یکبار، بسته به نیازهای بهداشت دهان و دندان فرد و توصیه دندانپزشک، فلورایدتراپی را انجام دهید. همچنین ممکن است دندانپزشک استفاده از محصولات حاوی فلوراید قوی مانند خمیر دندان یا دهانشویه را برای استفاده در خانه به عنوان بخشی از مراقبت روزانه از دندان‌ها پیشنهاد دهد.
به طور کلی، فلوراید تراپی در دندانپزشکی برای بزرگسالان یک اقدام پیشگیرانه و بسیار مفید است که می‌تواند خطر پوسیدگی دندان را کاهش دهد، از ترمیم‌های دندانی محافظت کند و سلامت دهان و دندان را در درازمدت ارتقا دهد. این یک درمان موثر و ایمن است که می‌تواند با توجه به نیازهای خاص هر بیمار سفارشی شود. مشاوره با دندانپزشک برای تعیین مناسب‌ترین برنامه فلورایدتراپی برای هر فرد ضروری است.
فلورایدتراپی در دندانپزشکی مزایای متعددی دارد، از جمله:
توجه به این نکته حائز اهمیت است که فلوراید تراپی باید در مقادیر مناسب و تحت راهنمایی حرفه‌ای استفاده شود تا از مصرف بیش از حد فلوراید جلوگیری گردد. میزان استفاده از فلوراید باید براساس نیازهای بهداشت دهان و دندان هر فرد تعیین شود.
در حالی‌که فلورایدتراپی می‌تواند فواید زیادی برای سلامت دندان داشته باشد، برخی از معایب بالقوه نیز وجود دارد که باید در نظر گرفته شوند:
توجه به این نکته حائز اهمیت است که این مضرات معمولا به دلیل استفاده زیاد یا طولانی مدت با فلوراید، بدون تجویز و تایید دندانپزشک است.
پس از فلورایدتراپی، رعایت این اقدامات مراقبتی ضروری است:
حداقل ۳۰ دقیقه پس از فلورایدتراپی از مصرف هرگونه غذا یا نوشیدنی خودداری کنید. این زمان اجازه می‌دهد تا فلوراید به درستی به دندان‌ها بچسبد و بیشترین تاثیر را داشته باشد.
پس از فلورایدتراپی از شستشوی دهان یا تف کردن خودداری کنید. اجازه دهید محلول فلوراید روی دندان‌ها بماند تا از حداکثر اثربخشی اطمینان حاصل شود.
در چند ساعت اول پس از فلورایدتراپی، سعی کنید از خوردن غذاهای گرم یا سفت خودداری کنید. اینها می‌توانند در توانایی چسبیدن فلوراید به دندان‌ها اختلال ایجاد کنند.
بلافاصله پس از فلورایدتراپی از مسواک زدن دندان خودداری کنید. حداقل ۴ تا ۶ ساعت قبل از مسواک زدن صبر کنید تا فلوراید به درستی به دندان‌ها نفوذ کند و از دندان‌ها محافظت کند.
پس از دوره انتظار، روال معمول بهداشت دهان و دندان خود را از سر بگیرید. دندان‌های خود را دو بار در روز با خمیر دندان حاوی فلوراید مسواک بزنید، روزانه نخ دندان بکشید و در صورت توصیه دندانپزشک از دهانشویه استفاده کنید.
به طور مرتب به دندانپزشک خود برای معاینات و تمیز کردن معمول دندان‌ها مراجعه کنید. فلورایدتراپی ممکن است در صورت لزوم یا طبق توصیه دندانپزشک تکرار شود.
به خاطر داشته باشید که برای دستورالعمل‌های خاص پس از فلورایدتراپی با دندانپزشک خود مشورت کنید. زیرا ممکن است بسته به شرایط فردی، این روش‌ها تغییر کند.
اگر به دنبال تغییر سریع درخشندگی لبخند خود بدون نیاز به درمان‌های زیاد هستید، کامپوزیت می‌تواند راه حلی مناسبی برای شما باشد.کامپوزیت دندان در رشت در این درمان زیبایی، از یک لایه نازک مواد رزین استفاده می‌کنند که به طرز ماهرانه ای روی سطح دندان قرار می‌گیرد. این روش بدون تزریق، سوراخ کردن یا تراشیدن دندان انجام می‌شود.
اگر به طور کلی از لبخند خود راضی هستید اما دوست دارید لکه‌های سرسخت را برطرف کنید و رنگی یکنواخت ایجاد کنید، بلیچینگ دندان نتایج قابل پیش بینی و سریعی برای شما دارد. اما علاوه بر سفید کردن دندان‌ها عیوبی مانند شکستگی‌های کوچک، فاصله‌های بین دندانی و ترک‌های دندان را با کمک کامپوزیت می‌توانید رفع نمایید.
کامپوزیت روشی بدون درد برای برگشت لبخند زیبای شماست. همچنین تکنیک دندانپزشکی زیبایی و مقرون به صرفه ای ابه حساب می‌آید که برای ترمیم و جوان سازی دندان‌های آسیب دیده، بد شکل یا تغییر رنگ داده استفاده می‌شود.
برای آنکه بدانیم بین کامپوزیت یا بلیچینگ کدام بهتر است؟ در ابتدا باید در مورد هر کدام اطلاعات دقیقی بدست بیاوریم. در ادامه بیشتر با این دو روش آشنا خواهید شد.
کامپوزیت که به عنوان باندینگ رزینی نیز شناخته می‌شود، یک روش دندانپزشکی است که از یک لایه ریز از رزین بتونه مانند استفاده می‌کند. این لایه بر روی دندان‌های طبیعی شما قرار می‌گیرد. سپس مطابق با نیازهای فردی شما شکل داده شده و قالب‌گیری می‌شود.
این روش ساده است و معمولاً به هیچ نوع بی حسی نیاز ندارد، مگر اینکه دندان شما خالی شده باشد و نیاز به پر کردن باشد. کامپوزیت می‌تواند در یک جلسه انجام شود.
در ابتدا، دندانپزشک شما در مورد نیازهای شخصی شما صحبت می‌کند. دندانپزشک باید بداند که شما از چه ویژگی دندان‌هایتان ناراضی هستید. از دندان شکسته، تغییر رنگ، فاصله بین دندان‌ها یا هر گونه نگرانی دهانی که دارید باید مطلع شود.
سپس اقدام به قالب‌گیری و تطبیق رنگ می‌کند. با این کار اطمینان حاصل می‌شود که کامپوزیت به طور یکپارچه با رنگ طبیعی دندان شما ترکیب می‌شود. دندانپزشک شروع به شکل دادن و ثابت کردن ماده کامپوزیت روی دندان‌های شما می‌کند. در مرحله آخر نور مخصوص به دندان‌ها تابیده شده تا سفت و سخت شوند. معمولا کامپوزیت یک دندان به طور متوسط بین نیم ساعت تا یک ساعت زمان نیاز دارد.
دندان‌های کامپوزیت شده در صورت عدم نگهداری صحیح می‌توانند بیشتر در معرض آسیب قرار بگیرند. بنابراین با رعایت یک روتین بهداشتی دهان و دندان هر روزه، به دوام کامپوزیت‌ها کمک زیادی خواهید کرد.
با مراقبت مناسب، دندان‌های کامپوزیت شده حدود ۵-۶ سال بدون نیاز به ترمیم یا پولیش دوام خواهند داشت.
برای دانستن آنکه کامپوزیت یا بلیچینگ کدام بهتر است باید بدانید که کامپوزیت طولانی مدت است، اما کاملاً دائمی نیست. مواد به کار رفته در فرآیند کامپوزیت به اندازه مینای دندان طبیعی، مستحکم یا بادوام نیستند، به همین دلیل کامپوزیت به مرور زمان آسیب دیده و لکه دار می‌شود.
برای تصمیم‌گیری بهتر در مورد اینکه کامپوزیت یا بلیچینگ کدام بهتر است باید از مزایا و معایب آن را بیشتر بدانید.
داشتن دندان‌های سفید و زیبا در هنگام برقراری ارتباط با افراد مهم است. دندان‌های تیره می‌توانند بر زندگی اجتماعی شما تأثیر منفی بگذارند.
روش‌های خانگی سفید کردن دندان‌ها مانند سفید کردن دندان با کربنات، خمیر دندان سفیدکننده و قلم سفیدکننده دندان که می‌توانید در خانه استفاده کنید میزان سفیدی کمی به شما می‌دهد. اما می‌توان با بلیچینگ، دندان‌های سالم‌تر و سفیدتری داشته باشید. بلیچینگ حرفه‌ای توسط دندانپزشک انجام می‌شود.
بلیچینگ دندان برای افرادی که دندان‌های زرد دارند بهترین کارایی را دارد. برای افرادی که دندان‌های قهوه ای دارند تاثیر کمتری می‌گذارد. اما اگر دندان‌های شما خاکستری یا بنفش است، بلیچینگ دندان اصلاً کارساز نخواهد بود.
برای اینکه مطمئن شوید که سفید کردن دندان ارزش وقت و هزینه را دارد، با دندانپزشک خود صحبت کنید. بلیچینگ دندان ممکن است دندان‌ها را به گرما و سرما حساس کند. همچنین در صورت استفاده نادرست از کیت‌های خانگی، این مواد می‌توانند منجر به سوختگی لثه‌ها شوند. بهتر است از بلیچینگ حرفه ای که در مطب انجام می‌شود استفاده نمایید تا نتیجه بهتری را احساس نمایید.
بلیچینگ دندان در خانه (هوم بلیچینگ): دندانپزشک شما با قرار دادن ژل در داخل دندان‌های پلاستیکی که با اندازه‌گیری از دهان شما و مخصوص شما تهیه شده است، فرآیند بلیچینگ را انجام می‌دهد. با این فرآیند به طور متوسط طی یک هفته سفیدی مورد نظر حاصل می‌شود. با این حال، بسته به ژلی که در طول روز استفاده می‌کنید، بین ۴ تا ۸ ساعت احتمال دارد این دندان‌ها روزانه در دهان شما قرار بگیرند.
بلیچینگ دندان در مطب: با یک ساعت استفاده از پاور بلیچینگ متشکل از ژل سفید کننده و نور در محیط مطب، می‌توانید ۳ تا ۴ درجه رنگ دندان‌ها را روشن تر کنید. در این شرایط در مدت کوتاهی به دندان‌های سفید خواهید رسید. بلیچینگ سریع ترین، مطمئن ترین و موثرترین برنامه سفید کننده غیر تهاجمی است.
برای آنکه انتخاب کنید که کامپوزیت یا بلیچینگ کدام بهتر است باید بدانید که محلول‌های مورد استفاده در فرآیند سفید کردن دندان بی ضرر هستند. نکته مهم این است که این محلول‌های دندانی توسط دندانپزشک با توجه به ساختار دندان شما داده می‌شود. میزان سفید کردن رنگ دندان، بسته به محلول مورد استفاده و ساختار دندان شما متفاوت است.
ژل‌های بلیچینگ دندان که در فرآیند سفید کردن استفاده می‌شود، بسته به فرد ممکن است سطوح مختلفی از حساسیت را در دندان‌ها ایجاد کند. حساسیت به نوشیدنی‌های گرم و سرد ممکن است شما را آزار دهد. این یک عارضه جانبی معمولی در بلیچینگ است. اما نکته مهم این است که حساسیت در عرض ۲۴-۴۸ ساعت از بین می‌رود. دندانپزشک با دادن فلوراید و خمیردندان ضد حساسیت به کاهش حساسیت و سهولت در گذراندن این فرآیند کمک می‌کند.
اگرچه اثر بلیچینگ دندان در افراد مختلف متفاوت است، اما حدود ۶ تا ۲۴ ماه اثر آن خواهد ماند. در طول فرآیند بلیچینگ و حدود ۲ هفته پس از انجام فرآیند، باید از موادی مانند چای، قهوه، سیگار که رنگ دندان‌های شما را تغییر می‌دهند دوری کنید.
تا زمانی که دندان‌های خراب و بیماری‌های لثه ای ندارید، می‌توانید دندان‌های خود را سفید کنید. اگر پوسیدگی دندان یا مشکل مشابهی دارید یا برای مدت طولانی مشکل لثه داشته اید، ابتدا باید این مشکلات برطرف شوند. سپس می‌توانید عمل بلیچینگ دندان را انجام دهید.
زنان باردار، مادران شیرده و کودکان نباید از سفید کننده‌ها و بلیچینگ دندان استفاده کنند.