پیوند استخوان فک برای کاشت ایمپلنت دندان

ایمپلنت دندان دنیای دندانپزشکی مدرن را دگرگون کرده است. از دست دادن دندان اتفاقی است که احتمالا همه ما در طول عمر خود تجربه می کنیم. علت از دست دادن دندان معمولا پوسیدگی دندان و عفونت، بیماری لثه و یا جراحات و حوادث است. بهترین دندانپزشکان در رشت  بسیاری از ما با کاشت ایمپلنت دندان آشنایی داریم اما ممکن است ندانیم گاهی اوقات برای داشتن ایمپلنت دندان باید پیوند استخوان فک انجام بدهیم.

پیوند استخوان فک (برای کاشت ایمپلنت دندان) چیست؟

پیوند استخوان تکنیکی است که در طی آن به استخوان افزوده می شود تا استخوان تقویت شود. این کار به ما امکان می دهد پی مستحکمی برای پشتیبانی ایمپلنت داشته باشیم. بدون پیوند استخوان در بسیاری از موارد استخوان استحکام یا حجم کافی برای نگه داشتن ایمپلنت را ندارد.

هدف نهایی از کاشت ایمپلنت، داشتن دندانی مستحکم، مقاوم و بی دردسر است. پس از پیوند استخوان فک باید مدتی فاصله زمانی تا کاشت ایمپلنت باشد تا استخوان فرصت التیام و سخت شدن داشته باشد اگر چه گاهی اوقات در مواردی که پیوند جزئی است، ممکن است نیازی به این کار نباشد.

با پیوند استخوان شکل و انحنای استخوان فک دوباره به حالت قبل برمی گردد و بخش از دست رفته پر می شود تا علاوه بر پشتیبانی ایمپلنت، ساختار صورت را نیز جوانتر و پرتر کند.

چرا گاهی اوقات پیش از کاشت ایمپلنت به پیوند استخوان نیاز داریم؟

پیوند استخوان معمولا زمانی توصیه می شود که جراحتی در ناحیه فک ایجاد شده و یا به دلیل عفونت عمیق لثه ، ساختار فک از دست رفته است و یا پس از کشیدن دندان، به تدریج استخوان بازجذب شده و کوچک شده است.

تحلیل رفتن بافت استخوان خواه به دلیل جراحت باشد یا عفونت و یا تحریک نشدن از طرف دندان، باعث می شود استخوان کوچک شود و استحکام قبل را نداشته باشد. در این صورت هنگامی که ایمپلنت در استخوان فک می گذارید و فشار شدید فک به آن وارد می شود، استخوان نمیتواند ایمپلنت را سفت و ثابت نگه دارد و خطر شکست درمان وجود دارد. اگر ایمپلنت کوچکترین حرکتی بکند، درمان موفق نخواهد بود و به مرور ایمپلنت از استخوان اطراف جدا می شود و لق می شود. در این صورت باید آن را بکشید و با پیوند استخوان دندان، ساختار محکمتری برای کاشت ایمپلنت فراهم کنید و سپس از یک ایمپلنت جدید استفاده کنید.

هنگامی که متخصص ایمپلنت می گوید استخوان مناسبی برای پشتیبانی ایمپلنت ندارید، معمولا اولین توصیه برای حل این مشکل، پیوند استخوان فک است. در این درمان، استخوان اهدایی از بدن خودتان یا منشا دیگر، برداشته می شود و به محل مورد نظر پیوند می خورد.

چگونه برای پیوند استخوان آماده شوم؟

نیاز به آمادگی زیادی نیست، معمولا یک دستورالعمل به شما داده می شود تا با بایدها و نبایدهای پیش از عمل آشنا شوید. معمولا این موارد را باید رعایت کنید:

• از خوردن یا آشامیدن هر چیزی از ۸ الی ۱۲ ساعت پیش از عمل پرهیز کنید (بسته به این که تحت چه نوع بی حسی قرار می گیرید)
• اگر دارویی مصرف می کنید، آن را با دکتر در میان بگذارید به خصوص داروهای رقیق کننده خون که عارضه خونریزی در جراحی را افزایش می دهند.
• برای برگشت از مطب، برنامه ای بریزید که نیازی نباشد خودتان رانندگی کنید چرا که ممکن است تحت تاثیر آرام بخش باشید.

پیوند استخوان در دهان چگونه انجام می شود؟

• پیش از شروع، بی حسی دریافت می کنید و بر علائم حیاتی شما در تمام طول عمل نظارت می شود.
• دهان کاملا تمیز می شود و ناحیه مورد عمل، آماده می شود.
• جراح برشی در لثه ایجاد می کند و آن را بالا میزند تا به استخوان زیر آن دسترسی پیدا کند.
• مواد استخوانی پیوندی در داخل استخوان قرار داده می شوند.
• پیوند استخوان با چسب قابل حل یا غشای مخصوص یا پیچ مخصوصی در جای خود ثابت می شود.
• محل برش بخیه می شود تا جوش بخورد.

برای پیوند استخوان در دهان از چه موادی استفاده می شود؟

• پیوند اتوگرافت: پیوند اتوگرافت به برداشت استخوان از بدن خود بیمار گفته می شود. معمولا از ستیغ استخوان تهیگاهی ران برداشت می شود.
• پیوند آلوگرافت: استخوان آلو گرافت از یک اهدا کننده (معمولا یک جسد) به دست می آید.
• پیوند زنوگرافت: استخوان از یک حیوان (اغلب گاو) برداشت می شود.
• پیوند آلوپلاست: از مواد سنتزی (مصنوعی) برای پیوند استفاده می شود که حاوی مواد معدنی طبیعی هستند.

کدام نوع پیوند استخوان برای کاشت ایمپلنت، بهتر است؟

اگر گزینه پیوند اتوگرافت را انتخاب کنید یعنی از بدن خودتان استخوان برداشته شود، بیشترین احتمال موفقیت وجود دارد.

اشکال پیوند اتوگرافت در این است که در محل دیگری از بدنتان نیز باید جراحی صورت بگیرد تا استخوان برداشته شود. با این حال به دلیل کوچک بودن استخوانی که برداشته می شود، معمولا درد خفیفی پس از عمل تجربه می کنید و دوره نقاهت کوتاه است.

برخی افراد پیوند آلوگرافت را ترجیح می دهند. در این روش از بانک استخوان استفاده می شود و همه مواد استریل و فرآوری شده هستند.

استخوان گاوی یا حیوانات دیگر نیز پیش از استفاده کاملا فرآوری می شوند و به مواد کلسیتی تبدیل می شوند. هنگامی که پیوند می خورند، استخوان بدنتان از این مواد برای رشد استفاده می کند.

مواد سنتزی یا مصنوعی شامل سرامیک بر پایه فسفات کلسیم (مانند هیدروکسی آپاتیت یا تری کلسیم فسفات) است. از آنجایی که این مواد زیست فعال هستند، در بدن به صورت طبیعی شکل می گیرند و استخوان با کمک آنها خود را تقویت و بازسازی می کند. استفاده از مواد مصنوعی پیوندی، امکان انتقال بیماری را نیز به کلی برطرف می کند.

هر روش پیوند برای شرایط خاصی ممکن است بهتر باشد. بنابراین در این زمینه باید نظر جراح ایمپلنت را بپرسید.

عوارض پیوند استخوان فک برای کاشت ایمپلنت

پیوند استخوان برای کاشت ایمپلنت، چه عوارضی ممکن است داشته باشد:

به طور کلی پیوند استخوان عملی ایمن محسوب می شود. با این حال باید احتمالات زیر را در نظر داشته باشید:

• عفونت
• خونریزی
• لخته شدن خون
• صدمه دیدن عصب
• عوارض ناشی از بی حسی
• عفونت محل برداشت استخوان (بسیار نادر)
• پس زدن پیوند