سنگ شناسی سنگ جواهر اسفین
اسفالریت سنگ معدنی زینک و حاوی آهن است. امیرنکویی وقتی آهنش زیاد باشد، رنگ آن تبدیل به سیاه مات می شود.
موادی که کیفیت جواهر را دارند مقدار آهنشان کمتر است و در نتیجه بلورهایشان شفاف است.
به دلیل سختی کمی که دارد، سنگ جواهر مجموعه داران محسوب میشود.
یکی از ویژگی های شاخص اسفارلیت قدرت تجزیه نور بالای آن است (0.156).
در واقع تجزیه نور اسفارلیت سه برابر الماس که 0.044 است، می باشد.
این یعنی اسفالریت تلعلل خاصی دارد و رنگ ها را با انکسار و شکست نور از هم جدا می کند.
به عبارت ساده تر وقتی اسفالریت در نور قرار داده شود، نمایشگاهی از رنگ هاست.
به دلیل ترکیبی که دارد به آن سولفید روی هم می گویند.
نام اسفالریت از واژه یونانی sphaleros به معنی فریبنده گرفته شده است.
دلیلش هم آن است که به سادگی می توان آنرا به جای گالن که نوع معدنی سولفید سرب است، اشتباه گرفت.
اسفالریت شفاف و جواهرنشان بسیار کمیاب است.
رنگ هایش معمولا زرد، نارنجی یا قرمز هستند. نمونه آهنی و سیاه آن را مارماتیت می نامند.
شناسایی اسفالریت
اسفالریت را می توان با رنگ زرد، نارنجی یا عسلی- قهوه ای اش و درخشندگی انگم وار تا جادویی اش شناسایی کرد.
پراکنش نوری بالا، شکاف پذیری در شش جهت و چگالی بالا عوامل دیگری هستند که در بازشناسی اسفالریت از سایر سنگ های جواهر همرنگ کاربرد دارند.
همچنین آزمایش لایه ها (با تبدیل نمونه مواد به پودر یا قرار دادن مواد بر روی صفحه مخصوص آزمایش) بوی سولفوری ایجاد می کند که اسفالریت را تایید می کند.
اسفالریت: ماهیت و منابع سنگ جواهر
مخازن اسفالریت در بلژیک، کانادا، جمهوری دموکرات کونگو، مکزیک، نامیبیا، اسپانیا، آمریکا و زئیر پیدا شده اند
رنگ اسفالریت
اسفالریت می تواند بی رنگ، زرد، نارنجی، قرمز یا سبز باشد.
بیشتر سنگ های جواهر از زرد کمرنگ تا نارنجی پر رنگ متغیر هستند.
سنگ های دارای رنگ کمرنگ تر بیشتر میزان تجزیه نور را دارند.
به نمونه های قرمز اسفالریت یاقوت سولفید هم می گویند. نمونه های بی رنگ کمیابند.
