کامپوزیت دندان میتواند برای افرادی که به دنبال تغییر رنگ دندان،متخصص لمینت دندان رشت ترمیم لب پر شدن دندان، ترمیم شکستگی، برقراری تناسب میان طول دندانها و مرتب کردن دندانهایی که به صورت جزئی نامرتب هستند، مناسب باشد.
این روش با فوایدی همراه است که در ادامه به طور دقیق برایتان شرح میدهیم:
تمام افرادی که برای درمان به کلینیک دندانپزشکی مراجعه میکنند، امیدوار هستند که بهترین نتیجه را با کمترین آسیب ببینند. نصب ونیر کامپوزیت روی دندان از روشهایی که هیچ آسیبی به مینای دندان وارد نخواهد کرد. با وجود اینکه برای آماده سازی دندانها و برقراری پیوند بین مینای دندان و کامپوزیت نیاز به تراش روی دندان است، اما میزان این تراش در حدی اندک است که تغییری در ساختار طبیعی دندان وارد نخواهد شد.
در صورتی که ونیر کامپوزیت بر اثر ضربه و یا فشار بالا دچار لب پر شدن و یا شکستگی شود، امکان ترمیم آن بر خلاف لمینت وجود دارد.
ونیر کامپوزیت با داشتن شباهت به دندانهای طبیعی، فرم و شکل زیبایی به دندانها میدهد.
برای کاشت کامپوزیت دندان، دندانپزشک نیازی به قالب گیری دندان و ارسال آن به لابراتوار ندارد و مراحل نصب معمولا در یک جلسه توسط دندانپزشک انجام میگیرد.
ونیر کامپوزیت از دندانهای طبیعی در برابر فشار بالا و تغییرات دمایی محافظت میکند.
امروزه ونیر کامپوزیت در بین افراد بسیار رواج یافته و این به دلایل کاربرد فراوان آن میباشد که در ادامه به آنها اشاره کردیم:
از معایب این روش میتوان به موارد زیر اشاره کرد:
حساس شدن دندانها نسبت به سرما و گرما در روزهای ابتدایی پس از نصب کامپوزیت طبیعی بوده و به مرور رفع میگردد. توجه داشته باشید که ادامه پیدا کردن این موضوع بیش از ۱۰ روز نیاز به مراجعه به مطب دندانپزشکی خواهد داشت.
با وجود استحکام بالای برندهای کامپوزیت دندان، اما میتوان ماندگاری این روش را به نسبت روشهای مشابه خود کمتر در نظر گرفت.
کامپوزیتها رنگ پذیری بالایی دارند و برخی موارد از جمله استعمال سیگار و دخانیات و مصرف بیش از اندازه مواد رنگی میتوانند سبب زرد شدن کامپوزیتها شوند. معمولاً سالی یک و یا دو بار نیاز به پولیش کردن کامپوزیت است.
با وجود اینکه هر دوی این روشها برای اصلاح طرح لبخند مورد استفاده قرار میگیرند، اما کامپوزیت برتریهایی به نسبت لمینت دارد که عبارتند از:
با وجود مزایای که بیان شد، اما این روش میتواند معایبی به نسبت لمینت دندان نیز داشته باشد که عبارتاند از:
مقایسه این دو روش به طور کلی کار درستی نیست و نمیتوان گفت که برتری نسبت به هم دارند. زیرا هر یک از آنها برای اهداف مشخصی مورد استفاده قرار میگیرند.
برای درمان ناهنجاریهای فکی و دندانی باید از درمان تخصصی ارتودنسی بهرهمند شد. با این وجود اگر میزان کج بودن دندانهای جلویی بسیار جزئی باشد و فکین در موقعیت متناسبی قرار داشته باشند، میتوان از کامپوزیت برای طرح لبخند استفاده کرد.
تصور برخی از افراد این است که پس از قرار گرفتن مواد کامپوزیت روی دندان یک لایه محافظتی روی آن ایجاد خواهد شد که در این صورت دندانها از نظر پوسیدگی ایمن میشوند.
اما چنین تصوری درست نیست و پس از انجام این روش نیز امکان پوسیده شدن دندانهای زیر کامپوزیت وجود دارند. این موضوع تأکید بر اهمیت رعایت بهداشت دهان و دندان دارد.
لازم به ذکر است که اگر دندانهای زیر کامپوزیت پوسیده شوند، قابل مشاهده نیستند و پس از گسترش و با ایجاد درد یا عفونت افراد متوجه این موضوع میشوند.
بله این احتمال وجود دارد که کامپوزیت دندان بیفتد، اما این اتفاق برای تعداد بسیار کمی از افراد رخ میدهد.
یکی از مراقبتهایی که افراد پس از انجام این ترمیم باید آن را انجام دهند، گاز نگرفتن غذاها و اشیا سفت با دندان است، زیرا این کار میتواند باعث افتادن کامپوزیت شود.
در برخی موارد نیز افراد مینای دندان کافی و سالم برای نگه داشتن ونیر بر روی دندانهایشان را ندارند، اما دندانپزشک این مورد را تشخیص نمیدهد و ترمیم را انجام میدهد.
اتفاقی که بعد از مدتی ممکن است رخ دهد این است که کامپوزیت از دندان جدا میشود.
همچنین پوسیده شدن دندان زیر کامپوزیت و پیشرفت پوسیدگی آن نیز میتواند دلیل دیگری برای افتادن آن باشد.
بعد از انجام این روش بروز میزانی درد و حساسیت طبیعی است و به مرور تا حدود ۲ هفته از بین خواهد رفت. لازم به ذکر است که اگر این حساسیت بیش از دو هفته طول کشید، باید به مطب دندانپزشکی مراجعه نمایید.