انکوباتورهای آزمایشگاهی از تجهیزات پرکاربرد و همچنین بسیار مهم آزمایشگاهی به حساب می آیند که در آزمایشگاه های تحقیقاتی و تشخیصی مورد استفاده قرار می گیرند و در زمینه های متعددی از جمله زیست شناسی، میکروب شناسی، زیست شناسی سلولی و غیره بکار می روند.سکوبندی ازمایشگاهی همچنین انکوباتورها از ابزاهای بسیار مهم برای کشت سلول و همچنین بافت به حساب می آیند که در انواع مختلف و برند های متعدد تولید می شوند. لذا با توجه به اهمیت ویژه این دستگاه و نیز تنوع گونه ها توصیه می گردد .
انکوباتورها دستگاه های کابینت مانندی می باشند که به منظور حفظ دما در محدوده خاص و دمای نزدیک به محیط قابل استفاده می باشند، اکثر انکوباتورهای استاندارد در دمای 37 درجه سانتیگراد (چند درجه بالاتر یا پائین تر) یعنی دمایی که اکثر سلول ها و موجودات شرایط رشد و نمو دارند، عملکرد بهینه خواهند داشت. در واقع دمای ذکر شده در تمامی انکوباتورها یکسان نمی باشد و با توجه به مدل و برند متغیر خواهد بود. به غیر از کنترل دما انکوباتورهای آزمایشگاهی، دارای ویژگی های مضاعف و منحصر به فرد هستند که خریدارن با توجه به آنان اقدام به خرید خواهند کرد. در ادامه مطب به بررسی چندین نوع انکوباتور که آن ها را متمایز کرده و کاربردی می باشند خواهیم پرداخت.
انکوباتورهای معمولی: انکوباتور معمولی دارای سیستم ساده ای است که دمای بالاتر از محیط را تامین خواهد کرد و در انواع آنالوگ و دیجیتال طراحی می شوند.
انکوباتورهای یخچالدار: انکوباتور یخچالدار توانایی حفظ رنج دمای پائین تر از محیط و یا بالاتر از محیط را دارند.
انکوباتورهای شیکردار: انکوباتور شیکردار از تجهیزات آزمایشگاهی به حساب می آیند که همراه با نگهداری دما؛ نمونه ها را به صورت اوربیتالی و دورانی نیز می چرخاند، سطح محفظه آن به موتور مخصوص وصل می باشد و فلاسک های حاوی نمونه بر روی سطح شیکر به حالت یکنواخت به حرکت در خواهد آمد.
انکوباتورهای CO2: انکوباتور آزمایشگاهی CO2 با ویژگی های نظارت و همچنین کنترل اکسیژن و دی اکسید کربن (CO2) طراحی می شوند که این ویژگی ها به کاربران اجازه خواهد داد تا بر رطوبت، سطح اکسیژن و نیز CO2 موجود در محفظه داخلی کنترل و نظارت داشته باشند.
دستگاهی می باشد که دارای امکانات پیچیده و فناوری پیشرفته است، بلکه گاهی اوقات انکوباتورهای ساده و نیز معمولی بهترین گزینه جهت خرید به حساب می آیند و این امر کاملا به معیارهای خریدار بستگی خواهد داشت.
به صورت کلی در نظر گرفتن ظرفیت و همچنین محیط آزمایشگاه، نوع برنامه، تعداد پروژه ها که به صورت هم زمان در آزمایشگاه ها انجام می پذیرد از جمله مهم ترین عوامل برای تصمیم گیری در رابطه با ظرفیت، ویژگی و فناوری مورد نیاز برای خرید انکوباتور آزمایشگاهی به حساب می آید، در ادامه به تفکیک و همچنین بررسی هر کدام از این موارد خواهیم پرداخت.
یکی از مهم ترین عوامل در واکنش های شیمیایی و بیولوژیکی که در انکوباتور آزمایشگاهی ایجاد می شود، کنترل دما می باشد. به همین جهت در نظر گرفتن دمای لازم برای نمونه ها در هنگام خرید انکوباتور یکی از عوامل بسیار مهم و همچنین تاثیرگذار خواهد بود. همچنین خریداران به عوامل دیگر، از جمله سرعت و نیز پایداری رسیدن به دمای مورد نظر، توجه خواهند کرد.
انکوباتور آزمایشگاهی در ابتدا انرژی الکتریکی دریافت می کند و سپس آن را به انرژی حرارتی که از پیش تعیین شده است تبدیل می کند و آن را به صورت ثابت نگه خواهد داشت. این گرما می تواند به صورت مستقیم به صفحه انکوباتور انتقال پیدا کند و یا به صورت هوای در حال گردش در محفظه، دمای انکوباتور آزمایشگاهی را به میزان معین برساند.
همچنین انکوباتورهای دارای یخچال که قابل تنظیم در دماهای پائین نیز هستند با سیستم فشرده سازی بخار و یا پلتیر در جهت ایجاد دمای مطلوب و همچنین کمتر از محیط آزمایشگاه استفاده خواهند شد. انکوباتورهای یخچالدار با سیستم فشرده سازی و نیز متراکم کردن بخار آن را به بخارات خنک تبدیل می کند و این امر باعث، جذب گرما می شود و دمای محفظه کاهش پیدا می کند.
دستگاه Peltier یک اثر خنک کننده و یا گرم کننده در محل اتصال ایجاد خواهد کرد که در اثر آن انرژی الکتریکی بوجود می آید و طیف مختلفی از دما بیشتر و یا حتی کمتر از محیط خواهیم داشت.
سایز اهمیت ویژه ای دارد و خریدار باید با توجه به فضای آزمایشگاه و حجم نمونه اقدام به خرید کند، البته انکوباتورهای آزمایشگاهی با سایز بزرگ میزان انرژی زیادی مصرف خواهند کرد و به مراتب هزینه بهره برداری و همچنین نگهداری از آن ها بیشتر خواهد بود اما از مزایا انکوباتورهای بزرگ می توان به تعداد زیاد قفسه و همچنین نگهدارنده ها که در محفظه قابل تنظیم هستند اشاره نمود، این امر به کاربر یاری می رساند که انکوباتور را متناسب با نیازهای خود تنظیم کند.
زمانی که حرارت به صورت مستقیم به سطوح انکوباتور منتقل شود محفظه داخلی سریع تر به دمای مورد نظر خواهد رسید اما این امر نیاز به یک منبع تغذیه ثابت خواهد داشت و در مناطقی که با کمبود منابع مواجه هستند منجر به کمبود برق می شود. به همین دلیل انکوباتور های با حرارت غیر مستقیم به خریداران توصیه می شود زیرا دما را در زمان بی برقی می توانند برای مدت قابل توجه ی نگهداری کنند.
برابر ماده 105 قانون اصلاح موادی از قانون مالیات های مستقیم مصوب 27/ 11/ 1380 که از اول سال 1381 به مورد اجرا در آمده است جمع درآمد ثبت شرکتها و درآمد ناشی از فعالیت های انتفاعی سایر اشخاص حقوقی که از منابع مختلف در ایران یا خارج از ایران تحصیل می شود پس از وضع زیان های حاصل از منابع غیر معاف و کسر معافیت های مقرر به استثنای مواردی که طبق مقررات این قانون دارای نرخ جداگانه ای می باشد مشمول مالیات به نرخ (25%) خواهند بود.
ضمناَ قانون اصلاحی مزبور در مورد کلیه اشخاص حقوقی که شروع سال مالی آن ها از اول فروردین 1380 به بعد می باشد نیز از لحاظ ترتیب رسیدگی و نرخ مالیاتی قابل اجرا می باشد . (ماده 273 ق.ا.م.م ) شایان ذکر است که مالیات بر درآمد اشخاص حقیقی طبق ماده 131 (ق.ا.م.م ) به استثنای مواردی که طبق مقررات قانون مزبور دارای نرخ جداگانه ای است به شرح ذیل می باشد :
ماده 131 مقرر می دارد :
امتیازی که شرکت های سهامی عام در مقایسه با شرکت های با مسئولیت محدود دارند این است که برابر ماده 143 قانون اصلاحی مالیات های مستقیم شرکت هایی که سهام آن ها از طرف هیات پذیرش بورس برابر قانون برای معامله در بازار بورس پذیرفته شده اند از سال پذیرش تا سالی که از فهرست نرخ ها در بورس حذف نشده اند معادل ده درصد (10%) مالیات آن ها بخشوده می شود (5/22 درصد دریافت می شود) . به موجب تبصره 2 ماده مذکور از هر نقل و انتقال سهام و سهم الشرکه و حق تقدم سهام و سهم الشرکه شرکاء در سایر شرکت ها مالیات مقطوعی به میزان 4% ارزش سهامی آن ها به حساب سازمان امور مالیاتی کشور واریز می گردد.
به موجب تبصره 3 ماده فوق در شرکت های سهامی پذیرفته شده در بورس اندوخته سود (صرف ) سهام مشمول مالیات مقطوع به نرخ نیم درصد خواهد بود ، به این درآمد مالیات دیگری تعلق نمی گیرد .البته پس از افزایش سرمایه شرکت ها پس از سی روز باید آن را به حساب سازمان امور مالیاتی کشور واریز نمایند.( واژه سازمان مالیاتی کشور در قانون جدید به جای عبارت وزارت امور اقتصادی و دارایی اصلاح شده است ." قانون اصلاحی قانون مالیات های مستقیم ماده 66 مصوب 27/ 11/ 1380)
شرکت های سهامی خاص باید 10 % از کل درآمد خود را به عنوان مالیات شرکت محاسبه و وصول شده و از کل درآمد مشمول مالیات پس از کسر 10 % نسبت به بقیه بر طبق بندهای قانون مالیات های مستقیم اعمال می شود که با ارائه اظهارنامه مالیاتی مناسب و حساب و کتاب های دقیق می توانید مالیات متفاوتی بپردازید.
انواع جراحی دندان معمولا برای کشیدن دندان‌های به شدت پوسیده، آسیب دیده یا عفونی انجام می‌شود.بهترین دندانپزشک رشت برای کامپوزیت این روش‌ها شامل کشیدن دندان به شکل ساده یا پیچیده است که به عوامل مختلف، از جمله اینکه چه مقدار از دندان بالای خط لثه قرار دارد بستگی دارد.
روش‌های رایج‌تر دندانپزشکی شامل کشیدن دندان‌های عقل نیز می‌شود. این دندان‌ها زمانی که نهفته هستند یا زمانی که باعث ازدحام بیش از حد دندان ها می‌شوند، می‌توانند مشکل به وجود بیاورند.
سایر روش‌های دندانپزشکی مانند عصب کشی، جراحی برای قرار دادن ایمپلنت‌های دندانی در فک و جراحی برای اصلاح مشکلات فک نیز جزء جراحی دندان به حساب می‌آیند. از روش‌های جراحی در درمان موارد شدید یا پیشرفته بیماری پریودنتال نیز استفاده می‌شود.
به طور خلاصه جراحی دندان هر عملی را که بر روی دندان‌ها، لثه‌ها، فک‌ها و نواحی اطراف انجام می‌شود، پوشش می‌دهد. این کار شامل کشیدن دندان، انواع ایمپلنت‌های دندانی، پیوند لثه و استخوان، جراحی فک اصلاحی، ترمیم آسیب و غیره است.
بیشتر افرادی که به دندانپزشک مراجعه می‌کنند اغلب یک یا چند عمل جراحی دهان را برای رفع مشکلات سلامت دهان خود انجام داده اند. اگرچه ممکن است برای بیمار ترسناک به نظر برسد، اما این کاری است که دندانپزشکان روزانه به صورت معمول انجام می‌دهند بنابراین دلیلی برای نگرانی وجود ندارد.
برخی از رایج ترین عمل‌های جراحی دهان که دندانپزشکان انجام می‌دهند را با هم بررسی می‌کنیم.
کشیدن دندان یک عمل جراحی بسیار رایج دندان است. کشیدن برای جلوگیری از گسترش پوسیدگی و بیماری لثه انجام می‌شود. این کار زمانی انجام می‌دهندکه دندان خیلی آسیب دیده و نمی‌توان آن را نجات داد یا زمانی است که در دهان جایی برای رویش صحیح دندان وجود ندارد.
دندان‌های قابل مشاهده با استفاده از فورسپس کشیده می‌شوند، اما اگر دندان زیر لثه گیر کرده باشد معمولاً جراحی لازم است.
ایمپلنت‌های دندانی برای جایگزینی دندان‌های از دست رفته انجام می‌شوند. برخلاف پروتزهای مصنوعی که در بالای لثه قرار می‌گیرند، ایمپلنت‌ها به استخوان فک متصل می‌شوند. سپس یک دندان مصنوعی به بالا پیچ می‌شود تا ظاهر دندان‌های بیمار را زیبا کنند.
ایمپلنت‌ها که به عنوان ریشه دندان عمل می‌کنند، رشد استخوان را نیز تحریک کرده و به حفظ ساختار صورت بیمار کمک می‌کنند. قرار دادن پین در فک به جراحی دندان نیاز دارد.
این یکی از متداول‌ترین روش‌های جراحی دهان برای افرادی است که می‌خواهند ایمپلنت دندان انجام دهند اما توده استخوانی کافی در فک خود برای نگه داشتن ایمپلنت در جای خود را ندارند. از این روش برای برداشتن مقداری استخوان از یک قسمت بدن و استفاده از آن برای افزایش تراکم استخوان در فک استفاده می‌شود.
این روش در صورتی انجام می‌شود که عصب کشی برای جلوگیری از انتشار عفونت از عصب مرده داخل دندان کافی نباشد. در طول عمل، دندانپزشک قسمت عفونی ریشه دندان را برمی‌دارد. این کار برای خلاص شدن از شر عفونت قبل از پر کردن ریشه برای جلوگیری از عفونت‌های بعدی لازم است.
جراحی اصلاحی فک که به عنوان جراحی ارتوگناتیک نیز شناخته می‌شود، برای اصلاح شرایط فک و صورت استفاده می‌شود. این موارد شامل ناهماهنگی فک و دندان است. جراحی ارتوگناتیک در لغت به معنای فک‌های صاف است. این نوع درمان توانایی فرد را برای جویدن و صحبت کردن بهبود می‌بخشد. جراحی ارتوگناتیک برای اصلاح ناهماهنگی‌های فک بالا و پایین ضروری است. این نوع از جراحی دندان برای بهبود عملکرد جویدن، گفتار، تنفس، زیبایی و همچنین مشکلات گاز گرفتن و آپنه خواب انجام می‌شود.
مشکلات رایجی که می‌توان با جراحی ارتوگناتیک مدیریت کرد:
آمپوتاسیون ریشه به برداشتن یک ریشه از طریق جراحی در صورت چند ریشه بودن دندان اشاره دارد. اگر یک یا چند ریشه دندان عفونی شود یا استخوان قابل توجهی در اطراف دندان از دست رفته باشد، دندانپزشک ممکن است بیمار خود را به یک جراح فک و صورت برای عمل جراحی دهان به نام همیسکشن ارجاع دهد. در طول این پروسه، جراح نیمی از دندان را برمی‌دارد و یک دندان یک ریشه باقی می‌گذارد.
قبل از قرار دادن روکش روی دندانی که ترک خورده، شکسته یا در اثر پوسیدگی ضعیف شده است، دندانپزشک ممکن است بیمار خود را برای انجام عمل افزایش طول تاج به یک جراح فک و صورت ارجاع دهد. این کار تضمین می‌کند که ساختار دندان می‌تواند تاج را به طور ایمن در جای خود نگه دارد.
همه افراد دندان عقل ندارند، اما بیشتر افراد یک تا چهار دندان دارند که معمولاً بین ۱۷ تا ۲۵ سالگی در می‌آیند. دندان‌های عقل اغلب نهفته می‌شوند، به این معنی که فضای کافی برای شکستن لثه و بیرون آمدن آنها وجود ندارد. با کشیدن دندان می‌توانید از آسیب به دندان‌های اطراف جلوگیری کنید.
جراحی برداشتن دندان عقل معمولا توسط دندانپزشک یا جراح دهان انجام می‌شود. این جراحی شامل بریدن لثه و برداشتن دندان به صورت کامل یا تکه تکه است. برای جلوگیری از درد از بی حسی موضعی و بیهوشی به صورت گاز یا داخل وریدی (در ورید) کمک می‌گیرند. جراح شما بر اساس پیچیدگی عمل، سطح راحتی شما و تعداد دندان‌هایی که باید کشیده شوند، تصمیم می‌گیرد از کدام یک استفاده کند.
هدف از جراحی پریودنتال حذف باکتری از زیر لثه، تغییر شکل استخوان‌های نگهدارنده دندان و جلوگیری از آسیب بیشتر لثه است. جراحی پریودنتال توسط دندانپزشک یا جراح دهان انجام می‌شود و معمولاً تحت بی حسی یا بیهوشی عمومی صورت می‌گیرد.
پیوند استخوان به عنوان جراحی ترمیمی نیز شناخته می‌شود. پیوند استخوان یک روش جراحی جزئی برای بازسازی استخوان در نواحی از دهان است که به دلیل پریودنتیت، ضربه، عفونت، استفاده طولانی مدت از دندان مصنوعی و دلایل دیگر از دست رفته است. در بسیاری از موارد، از دست دادن استخوان به دلیل از دست دادن دندان است. هنگامی‌که یک دندان از دست رفت، استخوانی که از آن حمایت می‌کند، به نام استخوان آلوئولار، ناپدید یا جذب می‌شود. جراحی پیوند، جایگزین استخوان از دست رفته می‌شود. این جراحی کاملا امکان پذیر بوده و نتیجه موفقی دارد زیرا بافت استخوان در صورت داشتن محیط مناسب برای رشد، توانایی بازسازی را دارد.
دندانپزشکی تحت آرام بخشی یک گزینه برای جراحی دندان است که باعث کاهش اضطراب بیمار می‌شود. زمانی این گزینه پیشنهاد می‌شود که جراحی طولانی و پیچیده ای در انتظار شماست. همچنین اگر اضطراب شدید و کنترل نشده داشته باشید جراحی تحت آرامبخشی گزینه مناسبی است.
دندانپزشکی آرام بخش به شما کمک می‌کند تا به جای تأخیر انداختن کار‌های دندانپزشکی به دلیل اضطراب، مراقبت‌های دندانی مورد نیاز خود را دریافت کنید. علاوه بر اینکه استفاده از این دارو می‌تواند به شما در حفظ آرامش کمک کند، به دندانپزشک نیز کمک می‌کند تا جراحی آسان تر انجام دهد. اگر می‌خواهید جراحی دندان تحت آرام بخشی را انجام دهید، دندانپزشک سابقه پزشکی شما را بررسی می‌کند تا مطمئن شود که کاندید مناسبی هستید یا خیر. برای اکثر بیماران می‌توان با خیال راحت برای اقدامات دندانپزشکی از آرامبخشی برای آنها استفاده کرد، به استثنای بیمارانی که شرایط پزشکی خاصی دارند.
احتمالاً دستورالعمل‌های ویژه‌ای قبل از جراحی دندان به شما داده می‌شود تا آنها را رعایت کنید. به عنوان مثال، اگر قرار است تحت آرامبخشی یا بیهوشی عمومی قرار بگیرید، دندانپزشک تجویز می‌کند تا چند ساعت قبل از جراحی از خوردن یا نوشیدن خودداری کنید. همچنین باید دندانپزشک خود را در مورد داروهایی که مصرف می‌کنید یا شرایط پزشکی خود از قبل مطلع کنید. دندانپزشک احتمال دارد به شما توصیه کند که مصرف برخی داروها را قبل از جراحی متوقف کنید. اگر مشکل پزشکی دارید، شاید نیاز به مصرف دارو قبل از جراحی داشته باشید تا خطر عوارض را کاهش دهند.
جراحی دندان اغلب در مطب دندانپزشکی به عنوان یک روش سرپایی انجام می‌شود. در طول جراحی دندان، بسته به سطح آرام بخشی و بی حسی که دریافت کرده اید، به جز فشار و حرکت ابزارها نباید هیچ دردی احساس کنید. بسته به عوامل خاصی، مانند نوع جراحی که انجام می‌دهید، می‌توانید انتظار داشته باشید که بی حسی موضعی، بیهوشی عمومی یا آرام بخش داشته باشید. اگر تحت آرامبخشی یا بیهوشی عمومی‌هستید، دندانپزشک شما در طول پروسه جراحی بر وضعیت حیاتی، از جمله ضربان قلب فرد نظارت خواهد کرد.
پاسخ به این سوال بستگی به نوع بیماری یا آسیب تحت درمان دارد. کشیدن یک دندان آسیب دیده می‌تواند حدود ۳۰ دقیقه طول بکشد. در روش‌های پیچیده تر می‌تواند ۲ یا ۳ ساعت یا حتی بیشتر طول بکشد. همچنین، بسته به ماهیت و وسعت بیماری تحت درمان، ممکن است نیاز به مراجعه بعدی به دندانپزشک برای تکمیل جراحی باشد.
مدت زمانی که نیاز دارید در مطب دندانپزشکی بمانید به پیچیدگی جراحی و نوع بیهوشی یا آرامبخش دندان مورد استفاده بستگی دارد. برای اقدامات جزئی، باید بتوانید مدت کوتاهی پس از جراحی حرکت کنید و خودتان رانندگی کنید. دهان شما مدتی طول می‌کشد تا بی حسی را از دست بدهد. اگر بیهوشی عمومی یا آرامبخش دارید، باید تا زمانی که کاملاً بیدار و هوشیار باشید در مطب بمانید. شخصی باید شما را به خانه برساند و تا زمانی که دارو از بین برود در کنار شما بماند.
پس از یک روش دندانپزشکی، دستورالعمل‌هایی در مورد مراقبت‌های بعدی دریافت خواهید کرد. برای تسکین درد، تسریع در بهبودی و جلوگیری از عفونت به شما دارو داده می‌شود. همچنین در مورد اقدامات احتیاطی که باید در طول دوره نقاهت انجام دهید، توضیح داده می‌شود. ممکن است لازم باشد مراقب آنچه می‌خورید و می‌نوشید باشید یا اقداماتی را برای جلوگیری از عوارضی مانند عفونت یا خشکی حفره انجام دهید. این عارضه جانبی جراحی معمولاً خفیف است و اغلب چند روز طول می‌کشد.
کشیدن دندان ساده به معنی بیرون آوردن دندانی است که دندانپزشک می‌تواند در دهان شما ببیند. دندانپزشکان عمومی معمولاً پس از استفاده از یک بی حس کننده موضعی روی لثه‌های نزدیک محل استخراج، کشیدن‌های ساده را انجام می‌دهند تا هر گونه ناراحتی را برای بیمار به حداقل برسانند.
دندانپزشک از آسانسور دندان برای شل کردن دندانی که باید کشیده شود استفاده می‌کند. سپس دندان را با فورسپس دندانی می‌گیرد. در این حالت آن را به جلو و عقب حرکت می‌دهند تا زمانی که رباط پریودنتال به اندازه کافی لق شود یا بشکند تا امکان خروج دندان از استخوان آلوئول شما فراهم شود. در این مرحله دندانپزشک باید فشار ثابتی را اعمال کند و در عین حال به آرامی‌دندان را با فورسپس بکشد.
اما کشیدن دندان از طریق جراحی شامل دندان‌هایی است که از داخل دهان قابل مشاهده یا به راحتی قابل دسترسی نیستند. دندان‌ها اغلب قابل رویت نیستند زیرا هنوز از لثه شما بیرون نیامده اند یا زیر دندان‌های دیگر نهفته شده اند. کشیدن دندان عقل نمونه رایج کشیدن دندان با جراحی است. از آنجایی که کشیدن جراحی ذاتاً پیچیده‌تر و تهاجمی‌تر از کشیدن ساده است، معمولاً توسط جراحان دندانپزشک تحت بیهوشی عمومی در کلینیک دندانپزشکی استاندارد و مجهز انجام می‌شود.
برای کشیدن دندان به روش جراحی، بافت‌های اطراف دندان را برش می‌دهند تا بتوانند به آن دسترسی پیدا کنند. بافت‌هایی که باید باز یا برداشته شوند شامل لثه نرم، سایر بافت‌های نرم یا بخش‌هایی از استخوان فک است. دندانپزشکان برای دسترسی به دندانی که قرار است کشیده شود از مته‌ها و در برخی موارد از لیزرهای بافت نرم و سخت استفاده می‌کنند.
بسیاری از کشیدن‌های جراحی پیچیده هستند زیرا دندان را نمی‌توان به صورت یک تکه برداشت. در چنین شرایطی، دندانپزشک قبل از برداشتن هر قطعه به صورت جداگانه، دندان را در حالی که هنوز در جای خود است به قطعات کوچکتر تقسیم می‌کند.
کشیدن دندان یک روش استاندارد و معمولی برای دندانپزشکان عمومی و به ویژه برای جراحان دندان است. هر روشی با خطر عوارضی مانند عفونت، التهاب و درد همراه است. به همین ترتیب پیچیده‌ترین روش‌های جراحی مستلزم افزایش خطر عوارض هستند. در هر دو روش ممکن است عوارض مشابهی مانند موارد زیر ایجاد شود.
هود آزمایشگاهی یک وسیله است که در آزمایشگاه‌های علمی برای جلوگیری از انتشار بخارات، دود، گازها و مواد شیمیایی خطرناک به هوا استفاده می‌شود.کوره ازمایشگاهی این وسیله شامل یک بدنه غیرقابل نفوذ، پره‌های جریان هوا و مواد شیمیایی، فن جهت تهویه هوا و درب باز شونده برای ورود و خروج نمونه‌ها است.
معمولاً به یک فن جهت تهویه هوا مجهز است که مواد شیمیایی و بخارات را از داخل هود به سمت خارج هدایت می‌کند. این وسیله از اهمیت بسیاری برخوردار است زیرا باعث کاهش خطرات حادثه‌ای مانند انفجار، حریق و تهویه نامطلوب هوا در آزمایشگاه می‌شود.
استفاده از هود آزمایشگاهی برای حفاظت از سلامت و ایمنی کاربران آزمایشگاه و همچنین جلوگیری از آلودگی محیط زیست بسیار حائز اهمیت است.
نحوه نصب هود آزمایشگاهی
نصب هود آزمایشگاهی باید توسط افراد متخصص و مجرب انجام شود. چون نادرستی در نصب و استفاده این وسیله می‌تواند خطرات جدی ایجاد کند. در ادامه مراحل نصب هود آزمایشگاهی را شرح می‌دهیم:
• محل نصب هود آزمایشگاهی باید به گونه‌ای باشد که بتواند بار و وزن هود را تحمل کند. همچنین باید به گونه‌ای باشد که فضای کافی برای نصب و استفاده از هود را فراهم کند.
• پس از تعیین محل نصب، باید محاسبات لازم برای انجام نصب انجام شود. این شامل محاسبه ظرفیت هوادهی هود، قطر لوله‌ها و تعیین مسیر تهویه و خروج هوا از آزمایشگاه می‌شود.
• سپس، باید هود آزمایشگاهی را به دیوار یا سقف ثابت کرد. برای این کار، از پیچ و مهره‌های مناسب و وسایل نصبی دیگر استفاده می‌شود.
• پس از نصب هود، باید لوله‌های تهویه هوا و خروج گاز را به هود متصل کرد. از لوله‌های مقاوم در برابر اسیدها و مواد شیمیایی استفاده می‌شود.
• در نهایت، باید فن تهویه هوا را به هود متصل کرد و اطمینان حاصل کرد که فن به درستی کار می‌کند.
در هر صورت، نصب هود آزمایشگاهی باید توسط شخصی صرفاً با تجربه و دارای دانش کافی در این زمینه انجام شود. همچنین باید به دقت تمامی دستورالعمل‌های تولیدکننده و همچنین دستورالعمل‌های ایمنی را رعایت کرد.
کالیبراسیون یک فرآیند مهم و حیاتی در علوم تجربی و صنعتی است. این فرایند باعث اطمینان از دقت و صحت اندازه گیری های انجام شده در هود آزمایشگاهی می شود. به طور کلی، کالیبراسیون به معنای تنظیم و تصحیح خطای اندازه گیری است. در هود آزمایشگاهی، کالیبراسیون باید به صورت دوره ای و قبل از هر بار استفاده از هود، انجام شود تا دقت اندازه گیری ها حفظ شود.
برای انجام کالیبراسیون هود آزمایشگاهی، معمولا از یک منبع معتبر و دقیق به عنوان منبع تلفیقی استفاده می شود. این منبع می تواند یک دستگاه اندازه گیری اختصاصی باشد که توسط تولید کننده هود تأمین شده است، یا یک دستگاه اندازه گیری قابل اعتماد که از شرکت های معتبر برای این منظور تأمین شده است.
به طور کلی، فرآیند کالیبراسیون شامل ایجاد یک روابط میان اندازه گیری های دستگاه و مقادیر صحیح است. این روابط به دست آمده با استفاده از کالیبراتورهای خاص، از جمله کالیبراتورهای غلظت ذرات سیال، کالیبراتورهای کوچک نسبتی و کالیبراتورهای حجمی، باید برای هر هود بررسی و تنظیم شوند. در نهایت، با تنظیم این روابط، دقت اندازه گیری هود بیشتر می شود و اطمینان از نتایج آزمایش ها افزایش می یابد.
دلیل نیاز به کالیبره کردن تجهیزات
تجهیزات اندازه گیری و کالیبراسیون، مانند دستگاه های تست الکتریکی، سنجش فشار و دما و سایر تجهیزات مشابه، در بسیاری از صنایع و کاربردها استفاده می شوند. این تجهیزات با گذر زمان و استفاده مکرر، ممکن است دچار خطا و کاستی شوند، به عنوان مثال ممکن است دقت اندازه گیری آنها کاهش یابد و یا دیگر به درستی عمل نکنند.
برای جلوگیری از این مشکلات، تجهیزات کالیبره می شوند، به این معنی که با استفاده از یک دستگاه کالیبراسیون، دقت و عملکرد تجهیزات مورد سنجش و تست قرار گرفته و در صورت لزوم، تنظیم و تعمیر خودکار دستگاه افزایش داده می شود.
از مزایای این کار، تضمین دقت اندازه گیری و عملکرد صحیح تجهیزات، کاهش خطا و کاستی های ممکن در اندازه گیری، طول عمر بیشتر تجهیزات و بهبود کیفیت محصولات نهایی است. به همین دلیل، کالیبراسیون منظم تجهیزات مورد نیاز است و معمولا در جدول زمانبندی تعمیر و نگهداری تجهیزات، به عنوان یک فعالیت مهم در نظر گرفته می شود.
کالیبره کردن هود آزمایشگاهی مهم است تا به دقت بتواند حجم بخارات و گازهای خارج شده از آزمایشگاه را اندازه‌گیری کند. در ادامه مراحل کالیبره کردن هود آزمایشگاهی را شرح می‌دهیم:
1. ابتدا باید دستگاه اندازه‌گیری فشار و جریان هوا را به دقت کالیبره کنید. برای این کار معمولاً از دستگاه‌های اندازه‌گیری فشار و جریان هوا دیجیتالی استفاده می‌شود.
2. باید فشار و جریان هوا را در داخل هود آزمایشگاهی اندازه‌گیری کنید. برای این کار معمولاً از سنسورهای جریان هوا و فشار استفاده می‌شود.
3. سپس باید میزان خلوص هوا را در داخل هود اندازه‌گیری کنید. برای این کار معمولاً از دستگاه‌های اندازه‌گیری دی‌اکسید کربن و اکسیژن استفاده می‌شود.
4. پس از انجام این مراحل، باید هود را به حالت کاری خود رها کنید و میزان جریان و فشار هوا، میزان خلوص هوا و میزان بخارات و گازهای خارج شده را اندازه‌گیری کنید.
5. در صورتی که میزان بخارات و گازهای خارج شده از آزمایشگاه به نسبت میزان هوا بالا باشد، باید تنظیمات هود را انجام داده و دستگاه را دوباره کالیبره کنید.
6. در پایان، باید اطمینان حاصل کنید که هود به درستی کالیبره شده است و قابلیت اندازه‌گیری دقیق بخارات و گازهای خارج شده از آزمایشگاه را داراست.
به صورت کلی، باید به دقت دستورالعمل‌های تولیدکننده را رعایت کرده و کالیبره کردن هود آزمایشگاهی را به صورت دوره‌ای تکرار کرد.
هودهای آزمایشگاهی نقش اساسی در هر آزمایشگاه ایفا می کنند و با ارائه یک سیستم تهویه، تکنسین ها را از مواد شیمیایی سمی در امان نگه می دارند.ساخت و نصب سکوبندی ازمایشگاهی وظیفه اصلی یک هود آزمایشگاهی تخلیه هر نوع ماده ای است که ممکن است باعث آسیب شود، مانند بخار، آئروسل، گازها، بخارات و گرد و غبار. آن ها همچنین در هنگام وقوع یک واکنش شیمیایی، مانعی بین آزمایشگاه ایجاد می کنند.
با این حال، برای اینکه یک هود بخار بتواند این معیار مهم حفاظتی را فراهم کند، برای تکنسین ها و کارگران آزمایشگاه مهم است که از آن به طور موثر و صحیح استفاده کنند. در اینجا چند نکته برای نحوه استفاده درست در اطمینان از محافظت کافی هود بخار آزمایشگاهی در برابر بخارات سمی، نشت مواد شیمیایی و واکنش های خطرناک آورده شده است.
سطح حفاظتی که توسط یک هود بخار ارائه می شود تحت تاثیر نحوه استفاده از هود است. هیچ دود هود، هر چند به خوبی طراحی شده باشد، نمی تواند مهار کافی را فراهم کند، مگر اینکه از روش های آزمایشگاهی خوب استفاده شود، به شرح زیر:
کاربر هود باید پیکربندی عملیاتی معمولی (NOC) هود آزمایشگاهی را بداند. باید آزمایش‌هایی را طراحی کند تا هر زمان که مواد خطرناک در معرض خطر هستند، این پیکربندی حفظ شود. NOC به موقعیت ارسی اشاره دارد که در هنگام نصب و تایید هود تعیین شده است (یعنی حداکثر موقعیت ارسی ایمن چقدر باز است). این جایی است که برچسب نظرسنجی با فلش قرار دارد.
قبل از استفاده از هود، کاربر باید برچسب هود را بررسی کرده تا تعیین کند که ارسی باید در کجا قرار گیرد تا برای آن واحد خاص در آن بهینه باشد.
کاربر هود آزمایشگاهی همچنین باید گیج مغناطیسی یا دیگر نشانگر عملکرد هود را بررسی کرده و میزان قرائت آن را با مقدار مشخص شده در برچسب بررسی هود مقایسه کند. اگر قرائت به طور قابل توجهی (20٪ یا بیشتر برای گیج مگنهلیک) با مقدار روی برچسب متفاوت باشد، ممکن است هود به درستی کار نکند.
اختلالات جریان هوا اثربخشی هود بخار را کاهش می دهد. به همین دلیل است که پیدا کردن یک سایت مناسب برای حفظ نظم کاری خوب ضروری است. هنگام نصب دودکش، آن را در جایی قرار دهید که بتوان از جریان های متقاطع جلوگیری کرد. بسیاری از چیزها می توانند یک جریان متقاطع ایجاد کنند، از جمله:
• ترافیک عابر پیاده
• باز و بسته شدن درها
• پنجره ها
• عرضه کننده های هوا
• فن های خارجی
اگرچه اجتناب از مناطق پرترافیک برای اطمینان از حداکثر مهار مهم است، اما نحوه حرکت کارگر آزمایشگاه در اطراف هود ازمایشگاهی نیز مهم است. از حرکات سریع داخل یا خارج کاپوت که ممکن است باعث اختلال در هوا شود، خودداری کنید.
قبل از شروع کار، تکنسین های آزمایشگاه باید همیشه از کارکرد اگزوز اطمینان حاصل کنند. تخلیه دود کار اصلی هود آزمایشگاهی است، بنابراین اگر این قسمت از سیستم تهویه کار نکند، هود به طور موثر عمل نمی کند.
هنگام اطمینان از کارکرد اگزوز، بافل ها را بررسی کنید. این ها پارتیشن های متحرک هستند که در پشت هود باز می شوند. آن ها جریان هوا را یکنواخت نگه می دارند که باعث افزایش کارایی می گردد. هر گونه مانعی را که ممکن است مانع جریان هوا شود را بررسی کنید.
همچنین، اگر هود آزمایشگاهی دارای نمایشگر جریان هوا است، به طور مرتب وضعیت مانیتور را بررسی کنید. اطمینان از عملکرد مناسب به شما امکان می دهد هر گونه تغییر مشکوک در جریان هوا را بهتر بررسی نمایید.
دستگاه بخور آزمایشگاهی حتی در تجهیزاتی که دارای طراحی استثنایی هود بخار هستند، کارایی بالا تنها در صورتی امکان پذیر است که از تجهیزات به طور مؤثر استفاده شود. پیروی از روش های عملیاتی مناسب کلیدی است.
هر نوع هود با مجموعه دستورالعمل ها و رویه های سازنده خود ارائه می شود. با این حال، نمونه‌هایی از روش‌های خوب هود آزمایشگاهی معمولا شامل موارد زیر است:
• هنگامی که یک دستگاه بزرگ در قسمت داخلی هود وجود دارد، بلوک هایی را زیر تجهیزات قرار دهید تا هوا در زیر آن جریان یابد.
• کاپوت را همیشه بسته نگه دارید؛ مگر در هنگام راه اندازی دستگاه یا هنگام کار در هود.
• ظروف یا تجهیزات را در فاصله شش اینچ یا بیشتر از سطح هود نگه دارید.
• برای به حداکثر رساندن عملکرد، در صورت امکان، ارسی هود را بسته نگه دارید. اگر برق قطع شد، ارسی هود را تا یک اینچ پایین بیاورید. این یک جلوه دودکش ایجاد می کند که اجازه می دهد مقداری هوا به جریان در هود ادامه دهد.
• در مورد مواد خاص مانند محصولات کاغذی، دستمال مرطوب شیمیایی و فویل آلومینیومی بسیار مراقب باشید. مواد سبک وزن مانند اینها می توانند به راحتی به اگزوز مکیده شوند و جریان هوا را مختل کنند.
• در صورت استفاده از دودکش روی نیمکت، از مانع ارسی کشویی استفاده کنید.
برای اطمینان از عملکرد موثر و با کارایی بخار هود آزمایشگاهی، استفاده از روش‌های نگهداری مناسب و به روز ضروری است. برخی از روش های نگهداری که باید اجرا شوند عبارتند از:
• اقلام از جمله مواد شیمیایی را در کاپوت نگهداری نکنید. آن ها نه تنها جریان هوا را مسدود می کنند، بلکه می توانند در مهار نیز اختلال ایجاد کنند. مرکز پزشکی دانشگاه وندربیلت توصیه می کند حداقل 50 درصد از سطح کار خود را همیشه تمیز نگه دارید.
• مواد شیمیایی خطرناک را در کابینت های ایمنی تایید شده نگهداری کنید. اگر برای یک روش به مواد شیمیایی نیاز دارید، فقط کمترین مقدار را در هود نگه دارید. کابینت های ایمنی زیستی عملکرد متفاوتی دارند و به طور خاص برای محافظت در برابر قرار گرفتن در معرض مواد بیولوژیکی طراحی شده اند.
• اگر از یک هود آزمایشگاهی بدون کانال استفاده می کنید، حتما فیلترهای هود خود را بررسی کنید تا مطمئن شوید که تمیز هستند یا نیاز به تعویض دارند. وقتی فیلترهای کربن تمیز هستند، نقش مهمی در حذف بخارات و ذرات خطرناک از آزمایشگاه دارند.
• هود را قبل از استفاده نه تنها از نظر جریان هوا مسدود شده، بلکه تلاطم بیش از حد نیز ارزیابی کنید.
• برای اطمینان از عملکرد ایمن، حداقل هر سال هود را تست کنید. آزمایش‌های معمولی ممکن است شامل اندازه‌گیری سرعت و آزمایش دود باشد. گواهی‌دهنده‌ها همچنین آزمایش‌های مهار گاز ردیاب را انجام خواهند داد. این نوع آزمایش ها به ویژه مهم هستند زیرا سرعت ظاهر همیشه به طور دقیق نشتی در هود بخار را پیش بینی نمی کند.
• فورا ریزش ها را تمیز کنید. اگر پاشیده شد، اطمینان حاصل کنید که شیشه روی هود تمیز شده است.