شرکت سهامی خاص دارای ارکان سه گانه است که ثبت شرکت عبارتند از :
الف) رکن تصمیم گیرنده ( مجمع عمومی )
ب) رکن اداره کننده ( هیات مدیره )
ج) رکن کنترل کننده ( بازرس یا بازرسان )
در ذیل به توضیح راجع به هر یک از این موارد می پردازیم.
رکن تصمیم گیرنده ( مجمع عمومی )
در شرکت سهامی خاص همانند شرکت سهامی عام می توان چند مجمع عمومی را تصور نمود که عبارتند از :
مجمع عمومی موسس در شرکت سهامی خاص مجمعی است که با حضور موسسین برای تصویب اساسنامه و انتخاب اولین مدیران و بازرس یا بازرسان شرکت قبل از به ثبت رساندن شرکت تشکیل می شود تا مقدمات ثبت شرکت در اداره ثبت شرکت ها مهیا گردد.
این مجمع در شرکت سهامی خاص با حضور علاقه مندان به تشکیل شرکت سهامی خاص تشکیل می گردد و تصمیمات اتخاذ شده باید به تصویب کلیه اعضاء موسس برسد. البته برگزاری مجمع عمومی موسس برای تشکیل شرکت سهامی خاص جنبه الزامی ندارد و موسسین در برگزاری مجمع عمومی موسس یا عدم برگزاری آن اختیار کامل دارند. در صورت عدم برگزاری مجمع عمومی موسس به شرط این که تصمیمات اولیه برای تشکیل شرکت به تصویب همه موسسین برسد، ارسال مدارک به اداره ثبت شرکت ها منعی ندارد. تقاضای تشکیل به نحو مذکور وجاهت قانونی دارد.
مجمع عمومی عادی مجمعی است که به صورت سالیانه به ارائه گزارش عملکرد مالی و غیرمالی مدیران از جمله ترازنامه با حضور سهامداران شرکت تشکیل می گردد. به طور کلی وظیفه مجمع عمومی عادی تصمیم گیری در امور جاریه شرکت و به عبارت دقیق تر هر آنچه از وظایف مجمع عمومی موسس و مجمع عمومی فوق العاده نیست از وظایف مجمع عمومی عادی به شمار می رود.
مجمعی است از سهامداران شرکت سهامی خاص که در مواقع ضروری و برای تصمیم گیری در امور فوق العاده مانند تغییر اساسنامه ، اقامتگاه یا تابعیت شرکت یا سرمایه شرکت یا انحلال شرکت قبل از موعد تشکیل می شود. برای تشکیل مجمع عمومی فوق العاده به مانند مجمع عمومی موسس که در زمان تشکیل و یا مجمع عمومی عادی که سالیانه برگزار می شود زمان خاصی در قانون تعیین نشده است و زمان برگزاری آن منوط به ضرورت آن است یعنی هر وقتی که مدیران شرکت به تصمیم خود یا گزارش بازرس یا تقاضای اعضاء تصمیمات مهمی چون تغییرات در اساسنامه یا تغییر در اقامتگاه یا تابعیت شرکت را ضروری ببیند یا افزایش یا کاهش سرمایه شرکت را مصلحت بدانند و یا موارد انحلال شرکت ایجاد گردد مبادرت به تشکیل مجمع عمومی فوق العاده می نمایند.
شرکت سهامی خاص به وسیله هیات مدیره که از بین صاحبان سهام انتخاب شده و کلاَ یا بعضاَ قابل عزل می باشند اداره خواهد شد که این اشخاص باید واجد شرایط سلبی و ایجابی مقرر در قانون تجارت باشند که پس از انتخاب به عنوان هیات مدیره در اولین جلسه خود از بین اعضاء هیات مدیره یک رئیس و یک نایب رئیس که باید شخص حقیقی باشد برای هیات مدیره انتخاب نماید همچنین هیات مدیره باید اقلاَ یک نفر شخص حقیقی را به مدیریت عاملی شرکت برگزیند و حدود اختیاراتی که توسط هیات مدیره به اوم تفویض شده است نماینده شرکت محسوب و از طرف شرکت مجاز به اقدام است و چنانچه خارج از اختیارات داده شده که حق امضاء دارد اقدام کند شخصاَ مسئول جبران خسارت می باشد.
https://danasabt.ir/%D9%BE%D9%84%D9%85%D9%BE-%D8%AF%D9%81%D8%A7%D8%AA%D8%B1/
بازرس وظیفه کنترل اقدامات مالی و غیرمالی مدیران و نحوه اداره شرکت را به عهده دارد در ماده 145 لایحه قسمتی از قانون تجارت مصوب 1347 انتخاب اولین بازرس یا بازرسان شرکت سهامی عام را از نحوه انتخاب بازرس یا بازرسان در شرکت سهامی خاص مجزا نموده است یعنی در شرکت سهامی عام اولین بازرس یا بازرسان در مجمع عمومی موسس توسط مجمع عمومی موسس انتخاب می شوند و در صورتی که مجمع عمومی موسس تشکیل نشود اولین بازرس یا بازرسان در صورتجلسه ای قید و به امضاء سهامداران می رسد اما در خصوض بازرس یا بازرسان که در دوره حیات شرکت یعنی بعد از پایان دوره اولین بازرس یا بازرسان انتخاب می شوند. ماده 147 لایحه یاد شده وضعیت را تعیین تکلیف نموده است و تصریح می دارد مجمع عمومی باید یک یا چند بازرس علی البدل نیز انتخاب کند تا در صورت معذوریت یا فوت یا استعفا یا سلب شرایط یا عدم قبول سمت توسط بازرس یا بازرسان اصلی جهت انجام وظایف بازرسی دعوت شوند که با این وصف قانونگذار در انتخاب بازرس یا بازرسان بعدی در دوره حیات شرکت بین شرکت سهامی عام و خاص تفاوتی قائل نشده است و انتخاب ایشان با مجمع عمومی عادی است و کلیه مقررات مربوط به بازرس یا بازرسان در شرکت سهامی خاص به مانند شرکت سهامی عام است.
ممکن است شرکت سهامی بنا به دلایلی منحل شود و براین انحلال آثار و نتایجی بار شود، پلمپ دفاتر به طوری که تغییراتی در شرکت منحله به وجود آورد، در این مقاله ابتدا به موارد انحلال سپس به نتایج انحلال می پردازیم.
موارد انحلال شرکت سهامی با توجه به مواد 199 و 201 لایحه قانونی مصوب 1347
عمدتاَ به سه قسمت قابل تقسیم است :
1. انحلال قهری 2. انحلال به تشخیص و تصمیم مجمع عمومی فوق العاده 3. انحلال به حکم دادگاه
هرگاه شرکت ورشکسته شود و حکم ورشکستگی آن صادر گردد، منحل می شود و باید تصفیه گردد و تصفیه آن مطابق مقررات مربوط به ورشکستگی است. ورشکستگی تنها موردی است که در آن برای انحلال شرکت حکم دادگاه ضرورت ندارد. یعنی حکم ورشکستگی به طور تلویحی و ضمنی حکم به انحلال است.
مجمع عمومی فوق العاده هر زمان که بخواهد، می تواند به تشخیص خود و به هر علتی حتی بدون نیاز به توجیه، حتی با وجود مخالفت صاحبان سهام موسس یا انتفاعی قبل از موعد مقرر شرکت را منحل کند. چه ، عدم تغییر در حقوق نوع مخصوصی از سهام شرکت سهامی، در موردی است که شرکت به حیات عادی و معمولی خود ادامه می دهد، نه در موردی که مجمع عمومی فوق العاده صاحبان سهام می خواهد به حیات شرکت پایان دهد.
هرگاه موضوع شرکت انجام شده باشد، یا انجام آن غیرممکن باشد، یا مدت شرکت منقضی شده باشد و مجمع عمومی فوق العاده قبل از انقضا شرکت را تمدید نکرده باشند، و یا هرگاه بر اثر زیان های وارده، حداقل نصف سرمایه شرکت از بین برود، و مجمع عمومی نه رای به انحلال بدهد و نه رای به کاهش سرمایه شرکت، هر ذی نفع می تواند از دادگاه انحلال شرکت را درخواست کند.
هرگاه تا یک سال پس از به ثبت رسیدن، شرکت هیچ گونه اقدامی جهت موضوع اش انجام نداده باشد، با فعالیت شرکت بیش از یک سال متوقف شده باشد، یا سمت هر یک از اعضای هیات مدیره یا مدیر عامل بیش از 6 ماه بلاتصدی مانده باشد، دادگاه حداکثر شش ماه جهت رفع موجبات انحلال فرصت می دهد در صورتی که در این مدت موجبات انحلال رفع نشود، دادگاه حکم به انحلال شرکت می دهد.
نتایج انحلال :
تصفیه و تقسیم دارایی شرکت، از نتایج انحلال شرکت است. تصفیه به معنی تفریق حساب و تعیین بدهکاری و بستانکاری است، که در نتیجه تصفیه، رقم قطعی مبالغ بده و بستان مشخص و پا به پا می شود. شرکت سهامی به محض انحلال ، ( شرکت در حال تصفیه ) محسوب می شود، و باید به دنبال نام شرکت ، همه جا عبارت " در حال تصفیه " ذکر شود. نام مدیر یا مدیران تصفیه در کلیه اوراق و آگهی های مربوط به شرکت قید گردد. ( ماده 206 لایحه ) و تصفیه امور شرکت سهامی طبق قانون و مقررات لایحه قانونی اصلاح قسمتی از قانون تجارت مصوب 24 / 12 / 1347 ، انجام گیرد. مگر در مورد ورشکستگی که امر تصفیه طبق مقررات مربوط به ورشکستگی انجام می گیرد.
نمونه صورتجلسه انحلال در شرکتهای سهامی خاص
بسمه تعالی
نام شرکت : …………...............………………
شماره ثبت شرکت : …………………………
سرمایه ثبت شده : …………….……………
شناسه ملی : ......................................
صورتجلسه مجمع عمومی فوق العاده شرکت …………….…........………… سهامی خاص ثبت شده به شماره ………… در تاریخ …………ساعت ………… با حضور کلیه / اکثریت شرکاء در محل قانونی شرکت ( اگر جلسه در محل دیگری تشکیل شده آدرس آن محل نوشته شود) تشکیل گردید.
الف: در اجرای مفاد ماده 101 لایحه اصلاحی قانون تجارت:
1ـ خانم/ آقای ……………......…….. به سمت رئیس جلسه
2ـ خانم/ آقای ……………......…….. به سمت ناظر رئیس
3ـ خانم/ آقای ……………......…….. به سمت ناظر جلسه
4ـ خانم / آقای……………......…….. به سمت منشی جلسه انتخاب شدند.
ب: دستور جلسه، اتخاذ تصمیم در خصوص انحلال شرکت ……………......…….. پس از بحث و بررسی شرکت بعلت ……………......…….. منحل گردید و آقای / خانم (یا شخصیت حقوقی ) ……………......…….. به شماره ملی به سمت مدیران / مدیر تصفیه انتخاب شدند. آدرس مدیر / مدیران تصفیه و محل تصفیه تهران خیابان ……………....کوچه ……………....پلاک ……………....کدپستی…………….... می باشد.
مدیر/ مدیران تصفیه اقرار به دریافت کلیه اموال دارایی ها و دفاتر و اوراق و اسناد مربوط به شرکت را نمود.
امضاء رئیس جلسه امضاء ناظر جلسه امضاء ناظر جلسه امضاء منشی جلسه
امضاء مدیر یا مدیران تصفیه:
تذکرات :
- کلیه صورتجلسات می بایست روی سربرگ شخصیت حقوقی مربوطه پس از امضاء اشخاص ذی سمت و با مهر آن شخصیت حقوقی تهیه و ارسال گردد.
- آخرین روزنامه رسمی شرکت در خصوص انتخاب مدیران ضمیمه صورتجلسه شود.
- فتوکپی شناسنامه و کارت ملی مدیر یا مدیران تصفیه در صورتی که خارج از سهامداران باشد ضمیمه صورتجلسه شود.
- صورتجلسه ظرف مدت 5 روز از تاریخ تشکیل جلسه ( وفق ماده 209 لایحه اصلاحی قانون تجارت) ظرف مدت سه روز تحویل اداره پست شود و سپس بارکدپستی در سیستم درج گردد.
- در صورتیکه مدیر یا مدیران تصفیه ذیل صورتجلسه قبولی خود را اعلام نکرده باشند طی نامه جداگانه قبولی خود را اعلام و ضمیمه صورتجلسه به اداره ثبت شرکتها و موسسات غیرتجاری ارسال گردد.
اتوکلاو به شکل یک مخزن گرم شده و مهر و موم شده است که فرآیندهای فیزیکی در آن انجام می شود. هود شیمیایی به لطف ساختار مناسب، فشار بالا و دمای بالا در داخل محفظه حفظ می شود که باعث افزایش اثربخشی فرایند استریل سازی می شود. علاوه بر این، تراکم بخار آب منجر به آزاد شدن انرژی می شود که میکروارگانیسم های خطرناک را کاملاً از بین می برد.
اتوکلاو فرآیند استریلیزاسیون با فشار بالا و بخار را امکان پذیر می کند که میکروارگانیسم ها از جمله ویروس ها و باکتری های خطرناک و همه هاگ های دائمی آن ها را از بین می برد. استفاده از اتوکلاوهای فشار بخار یکی از شناخته شده ترین و موثرترین روش های استریلیزاسیون است.
برای اینکه استریلیزاسیون موثر باشد، مواد باید به درستی آماده شوند، خود فرآیند باید به درستی انجام شود و ابزارها پس از استریل شدن به درستی ذخیره شوند. وسایل مورد استفاده باید ابتدا از قبل ضدعفونی شوند، زیر آب شسته شوند، خشک شوند و سپس برای استریل شدن بسته بندی شوند. استریل کردن صحیح نباید به خواص اقلام استریل شده آسیب برساند یا تغییر دهد.
اتوکلاوها دستگاه هایی هستند که برای کاربردهای استریل‌سازی آزمایشگاهی توسعه یافته‌اند و فرآیندها را ایمن‌تر، آسان‌تر، دقیق‌تر، تکرارپذیر و قابل تایید می‌کنند. اتوکلاوها را می توان در تمام کاربردهای آزمایشگاهی، حتی در فرآیندهای استریلیزاسیون سخت استفاده کرد: استریل کردن مایعات (مانند مواد مغذی و محیط های کشت)، جامدات (مانند ابزار، پیپت، ظروف شیشه ای)، زباله (استریلیزاسیون مخرب زباله های مایع در بطری ها، یا زباله جامد در کیسه های تخریب) و خطرات بیولوژیکی در آزمایشگاه های ایمنی.
طبقه بندی بر اساس نوع استفاده مورد نظر است، یعنی بر اساس ابزار و محصولاتی که می توانند در آن ها استریل شوند.
اتوکلاو معمولی آزمایشگاهی از اجزای زیر تشکیل شده است:
بدنه بخش اصلی هر اتوکلاو است و از یک محفظه داخلی و یک پوشش بیرونی تشکیل شده است. اتوکلاوهای آزمایشگاهی و بیمارستانی با محفظه‌های به اصطلاح “ژاکت‌دار” ساخته می‌شوند که در آن ژاکت با بخار پر می‌شود و زمان لازم برای تکمیل یک چرخه استریل‌سازی را کاهش می‌دهد. ظرفی که با پوشش کامل طراحی و تولید می شود، برتری دارد: پوشش کامل یکنواختی دمای داخل محفظه را بهبود می بخشد و به حداقل رساندن بخار مرطوب کمک می کند.
همه اتوکلاوهای مدرن مجهز به رابط کنترلی هستند که بی شباهت به آنچه در مایکروویو یا آون می‌بینید نیست. گفته می شود، سیستم های کنترل اتوکلاو نسبت به لوازم خانگی کمی پیچیده تر هستند. یک چرخه استریلیزاسیون از فرمول نرم افزاری از پیش برنامه ریزی شده پیروی می کند که دریچه ها و سایر اجزا را در یک توالی خاص باز و بسته می کند. بنابراین، همه اتوکلاوها به نوعی از سیستم کنترل نیاز دارند، خواه به سادگی یک سیستم “دکمه فشاری” با یک ریزپردازنده یا پیچیده مانند یک کنترل کننده منطقی قابل برنامه ریزی با صفحه نمایش لمسی رنگی باشد.
همه اتوکلاوها دارای نوعی تله ترموستاتیک یا تله بخار هستند، دستگاهی که برای خروج هوا و آب (معمولا) از محفظه طراحی شده است. اگرچه یک سیستم انتقال بخار / اتوکلاو بخار ممکن است از تله‌های مختلفی استفاده کند، اما همه آنها عملکرد اصلی یکسانی را انجام می‌دهند: حذف میعانات و جلوگیری از عبور بخار خشک. اغلب، تله‌های بخار دریچه‌های حساس به دما هستند که با گرم شدن بخشی از نقطه تنظیم خاصی بسته می‌شوند. تله های ترموستاتیک جزء مهمی از هر اتوکلاو با طراحی خوب است.
همه اتوکلاوها تحت فشار بالا (14 تا 45 پوند نیروی بر اینچ مربع) کار می کنند و بنابراین باید با ساختاری فوق العاده قوی ساخته شوند و دارای تعدادی ویژگی و دستگاه ایمنی باشند تا اطمینان حاصل شود که هیچ خطری برای کاربران ندارند. یکی از این وسایل ایمنی شیر ایمنی است که در صورت خرابی تمامی کنترل های الکترونیکی، آخرین وسیله ایمن برای مخزن تحت فشار است. ضروری است که شیر اطمینان بر اساس توصیه‌های سازنده استریلیزر و/یا سوپاپ، بازرسی، آزمایش و تأیید شود که در شرایط کار مناسب است.
بسیاری از اتوکلاوها مجهز به سیستمی برای خنک کردن پساب (هوا، بخار و میعانات) قبل از ورود به لوله های تخلیه هستند. بسیاری از شهرداری ها و ساختمان ها اجازه نمی دهند پساب بالاتر از 140 درجه فارنهایت وارد لوله ها شود. به منظور جلوگیری از آسیب به لوله های تخلیه تاسیسات، بخار قبل از ارسال به تخلیه باید خنک شود. ساده ترین روش برای خنک کردن این بخار، مخلوط کردن آن با آب سرد اضافی است، اما مقدار آب مورد نیاز می تواند باعث شود که اتوکلاو سهم عمده ای در مصرف آب ساختمان داشته باشد. برخی از اتوکلاوها مجهز به سیستم هایی هستند که برای کاهش یا حتی حذف مصرف آب طراحی شده اند.
برای اطمینان از استریلیزاسیون مناسب، بسیار مهم است که تمام هوای داخل محفظه اتوکلاو تخلیه شود. امکان به دام انداخته شدن هوا در برخی از کالاهای معمولاً استریل شده – به ویژه مواد متخلخل – وجود دارد. اگر هوا در طول چرخه وجود داشته باشد، هر میکروارگانیسمی زنده می ماند و کالاها استریل نمی شوند. به همین دلیل، بسیاری از دستگاه های ضدعفونی کننده دارای یک سیستم خلاء هستند.
باید از یک مولد بخار الکتریکی استفاده کرد که به عنوان دیگ بخار نیز شناخته می شود. این دیگ‌ها معمولاً در زیر محفظه اتوکلاو قرار می‌گیرند و از عناصر گرمایش الکتریکی برای گرم کردن آب و تولید بخار استفاده می‌کنند.
عصب کشی دندان فرآیندی است که در آن عصب دندان‌های پوسیده شده که به عصب زده اند از بین می‌رود. لمینت دندان در رشت عصب کشی یک نوع روش درمانی ریشه دندان است که برای ترمیم قسمت داخلی آسیب دیده دندان استفاده می‌شود. این کار شامل سوراخ کردن و برداشتن قسمت مرکزی نرم، معروف به پالپ دندان است. پالپ دندان از بافت همبند، منبع خون و اعصاب تشکیل شده و تا ریشه‌های دندان امتداد می‌یابد. پس از برداشتن پالپ فضای خالی با استفاده از مواد کامپوزیتی پر می‌شود.
قبل از شروع عصب کشی، دندانپزشک شما از دندان آسیب دیده با استفاده از اشعه ایکس عکس برداری می‌کند. این کار به تعیین میزان آسیب دیدگی کمک کرده و تضمین می‌کند که عصب کشی بهترین راه حل برای دندان آسیب دیده است. ابتدا برای عصب کشی از بی حسی استفاده می‌شود. این به این معنی است که شما در حین عصب کشی هیچ دردی را حس نخواهید کرد. اگر اضطراب بیش از حد دارید، استفاده از آرام بخش نیز می‌تواند گزینه مناسبی برای کاهش آن باشد.
قبل از شروع عصب کشی، یک مانع لاستیکی کوچک روی ناحیه قرار می‌گیرد. این مانع باعث ایزوله شدن و خشک نگه داشتن آن در طول عمل می‌شود. سپس یک حفره کوچک در تاج دندان برای دسترسی به پالپ ایجاد می‌شود. پس از برداشتن پالپ، فضای خالی تمیز شده و کانال‌های خالی با موادی مانند گوتاپرکا پر می‌شود. سپس نوبت به استفاده از یک پانسمان برای جلوگیری از ورود مجدد باکتری می‌رسد. درد در حین عصب کشی به دلیل استفاده از بی حسی اتفاق نمی‌افتد، اما پس از از بین رفتن اثر بی حسی ایجاد درد به علت تحریک اعصاب دندان امکان پذیر خواهد بود.
احتمال این که درد در اثر عصب کشی از بین برود، بسیار بیشتر از ایجاد آن است. احساس درد تا چند روز پس از عصب کشی بسیار طبیعی است، اما اگر درد دندان شما غیر قابل تحمل باشد، باید به دندانپزشک مراجعه کنید. اگر پس از گذشت سه تا پنج روز پس از عصب کشی متوجه درد بسیار شدیدی شدید، این درد غیر طبیعی محسوب خواهد شد. عوامل مختلفی وجود دارند که این درد را تشدید می‌کنند.
معمولا درد شدیدی که پس از یک هفته باقی مانده است، نشان می‌دهد که در دندان عفونت وجود دارد و از بین نرفته است. این امر می‌تواند شکست عصب کشی را ثابت کند که برای برطرف کردن آن باید از دارو و تمیز کردن مجدد کانال دندان استفاده کنید. در حالی که اتفاق نادری به حساب می‌آید، اما عفونت در استخوان یا کانال ریشه شایع‌ترین درد مداوم پس از عصب کشی است. این عفونت‌ها ممکن است روزها یا حتی سال‌ها پس از جراحی دندان اتفاق بیفتند.
صرف نظر از این که چه مدت از عصب کشی دندان شما گذشته است، اگر درد دندان عصب کشی شده با علائم زیر را مشاهده کردید، به دندانپزشک خود مراجعه کنید:
علاوه بر عفونت، عوامل دیگری هم می‌توانند باعث درد غیرطبیعی به دنبال عصب کشی دندان شوند که ممکن است به درمان‌های بعدی نیاز پیدا کنید.
اگر دندان عصب کشی شده بعد از یک سال درد بگیرد، این امر نشان دهنده شکست عصب کشی، ترک خوردگی دندان است. سایر دلایل درد دندان را در ادامه بررسی می کنیم.
گاهی اوقات کامپوزیت یا روکش دندان عصب کشی شده ترک می‌خورد و آسیب آن باعث ایجاد درد و عفونت می‌شود. وقتی که دندان عصب کشی شده ترک می‌خورد، ترمیم و درمان آن بسیار چالش برانگیز است. دندانپزشکان ممکن است کشیدن دندان و استفاده از ایمپلنت را توصیه کنند. دندانپزشک ایمپلنت را با روکش دندان ترمیم می‌کند. اگر نمی‌خواهید که دندان خود را ایمپلنت کنید، تکرار دوباره عصب کشی امکان دارد که تاثیرگذار باشد.
برخی اوقات دندان به طور کامل بهبود نمی‌یابد و عفونت دیرتر نمایان می‌شود. از بین بردن عفونت از کانال‌های خمیده در ریشه دندان برای دندانپزشک می‌تواند چالش برانگیز باشد. اگر عفونت در دندان بماند می‌تواند درد دندان عصب کشی شده بعد از یک سال را به وجود بیاورد.
همه دندانپزشکان توصیه می‌کنند چه قبل و چه بعد از عصب کشی حتما از مسواک و نخ دندان استفاده کنید. عدم استفاده از آنها می‌تواند دندان را با مشکلاتی مانند هدایت باقی مانده‌های غذا به داخل حفره‌های دندان مواجه کند.
دندان‌های عصب کشی شده معمولا دارای کامپوزیت‌های نقره ای هستند که ممکن است ظاهر خوبی در داخل دندان نداشته باشند. اگر بتوانید دندان عصب کشی شده را با استفاده از روکش ترمیم کنید، هم ظاهر خوبی خواهد داشت و هم از دندان در برابر جذب باکتری و عفونت محافظت خواهد کرد.
اگر دندان خود را عصب کشی کرده باشید، مشاهده می‌کنید که فضای خالی را با استفاده از گوتارکا پر می‌کنند. اگر این مواد به خوبی جای خالی را پر نکنند و چیزی مانند یک حفره درون آنها باقی بماند، باعث جذب باکتری، ایجاد عفونت و در نتیجه درد زیاد خواهد شد.
در مورد برطرف کردن مشکلات درد دندان عصب کشی شده پس از یک سال، درمان مجدد یا جراحی ریشه بهترین انتخاب است. برخی از دندانپزشکان شما را به یک متخصص عصب کشی ارجاع می‌دهند. این متخصص از ابزارها و تکنیک‌های مخصوص استفاده می‌کند تا عفونت دندان را از بین ببرد.
پس از تکرار عصب کشی، دندانپزشک از ابزاری برای بزرگنمایی دندان شما استفاده می‌کند تا از برداشتن بافت عفونی اطمینان حاصل کند. با پیشرفت تکنولوژی، استفاده از لیزر در همه حوزه‌ها فراگیر شده است. به وسیله لیزر کم توان و تاباندن اشعه‌های آن به ناحیه آسیب دیده می‌توان درد دندان عصب کشی شده بعد از یک سال را تسکین داد. علاوه بر آن، اگر روند درمان ریشه با استفاده از لیزر انجام شود، پالپ دندان نیز به صورت کامل پاکسازی خواهد شد. معمولا در روش‌های سنتی پاکسازی دندان و کانال‌ها به طور کامل انجام نمی‌شود. لیزر قادر است که بافت‌های آسیب دیده را با دقت بسیار بالایی ترمیم کند.
اگر عصب کشی دندان خود را نزد یک دندانپزشک حاذق انجام دهید، به ندرت باعث شکست آن خواهد شد. در نتیجه، نیاز به عصب کشی برای دومین بار نخواهد داشت. جدا از مهارت دندانپزشک، برای داشتن یک عصب کشی موفق باید از دستورات لازم برای بعد از آن در منزل پیروی کنید. همچنین کارهایی وجود دارد که می‌توانید با انجام دادن آنها به جلوگیری از ایجاد مشکلات احتمالی کمک کنید.
اگر درد غیر طبیعی دارید، باید هر چه زودتر به دندانپزشک مراجعه کنید تا هر چه سریع‌تر دلایل آن را بررسی کند. دندانی که پس از عصب کشی دوباره عفونی شود، قابل درمان است. در بدترین حالت، ممکن است نیاز به یک عصب کشی دیگر، کشیدن یا اپیکتومی داشته باشید. عصب کشی می‌تواند استرس زیادی را در فرد ایجاد کند. استرس زیادی می‌تواند به اعصاب آسیب بزند و باعث ایجاد درد دندان عصب کشی شده بعد از یک سال شود.
داشتن احساس در حتی پس از مدت طولانی بعد از عصب کشی می‌تواند آزاردهنده باشد. اکثر افراد عصب کشی را برای کاهش و از بین رفتن درد انجام می‌دهند، اما اگر بعد از یک سال هنوز هم درد را تجربه می‌کنید، می‌تواند غیر طبیعی و دشوار باشد. قبل از این که درد دندان عصب کشی شده بعد از یک سال بیش از حد زیاد شود، می‌توانید کارهای زیر را برای کاهش درد آن انجام دهید و در اسرع وقت به دندانپزشک مراجعه کنید.
درمان خشکی حفره بر کاهش علائم به ویژه درد تمرکز دارد.لمینت دندان در رشت درمان شامل موارد زیر است:
یکی از اولین درمان‌هایی که دندانپزشکان پیشنهاد می‌کنند، تمیز کردن ناحیه آسیب‌دیده برای از بین بردن بقایای غذا و باکتری است. این کار به تسکین درد حفره خشک کمک می‌کند.
دندانپزشک یا جراح دهان سوکت را با ژل یا خمیر دارویی و یک پانسمان می‌بندد. این داروها می‌توانند درد را سریع تسکین دهند. اینکه شما نیاز به تعویض پانسمان دارید و اینکه هر چند وقت یکبار باید آن را تعویض کنید و آیا به درمان دیگری نیاز دارید یا خیر بستگی به شدت درد و سایر علائم شما دارد.
از دکتر خود بپرسید کدام داروی درد برای شما بهترین است. احتمالاً به یک داروی مسکن نیاز خواهید داشت.
هنگامی‌که دندانپزشک یا جراح دهان پانسمان را بیرون آورد، شاید لازم باشد سوکت را در خانه بشویید و آن را تمیز نگه دارید تا بهبودی زودتر انجام شود. دندانپزشک یا جراح دهان به شما دستورات العمل‌هایی برای این کار می‌دهد. ممکن است یک سرنگ پلاستیکی با نوک خمیده برای ریختن آب، آب نمک یا یک محلول شستشوی تجویزی در سوکت به شما بدهد.
پس از شروع درمان، ممکن است کمی‌درد را احساس کنید. درد و سایر علائم باید به بهبود ادامه دهند و احتمالاً ظرف چند روز از بین خواهند رفت. حتی زمانی که احساس بهتری دارید و درد کم شده است، ویزیت با دندانپزشک یا جراح دهان خود را برای تغییر پانسمان و سایر مراقبت‌ها فراموش نکنید.
به طور معمول، زمانی که بافت جدید شروع به پوشاندن استخوان در معرض دید و پوشاندن زخم می‌کند، ۷ تا ۱۰ روز طول میکشد تا بهبود یابد. بیماری پریودنتال یا استخوان‌های نازک می‌تواند روند بهبودی را طولانی تر کند.
با پیروی از دستورالعمل‌های مراقبتی، می‌توانید به بهبود و کاهش علائم در طول درمان حفره خشک کمک کنید.
حفره خشک زمانی اتفاق می‌افتد که لخته خون آسیب دیده یا به درستی به عنوان یک سد محافظ در دهان شما پس از کشیدن دندان تشکیل نشود.
در حالی که حفره خشک یک وضعیت دردناک است اما آنقدرها هم رایج نیست. مطالعات نشان می‌دهد که حدود ۱.۸ درصد از افراد پس از کشیدن دندان دچار این عارضه می‌شوند. معمولاً می‌توان با رعایت نکات مراقبتی پس از کشیدن دندان از آن جلوگیری کرد.
چیزهای مختلفی وجود دارد که می‌تواند منجر به خشکی حفره در دهان شود. در بیشتر موارد، فقط یک علت اصلی وجود ندارد. معمولاً سوکت خشک زمانی شروع می‌شود که عمل مکیدن انجام می‌شود. مواردی مانند نوشیدن از طریق نی، سیگار کشیدن، شستشوی دهان و خوردن غذاهای جامد و سفت به سرعت پس از جراحی می‌تواند مشکل درای ساکت را به وجود بیاورد. در ادامه با برخی از عوامل به وجود آمدن درای ساکت آشنا می‌شویم.
از آنجایی که بقایای مواد غذایی تجزیه می‌شوند و باکتری تولید می‌کنند می‌توانند باعث از بین رفتن لخته‌های خون شوند. به همین دلیل است که دندانپزشکان به شما می‌گویند که پس از کشیدن دندان تا مدتی غذا نخورید و مایعات ننوشید.
ایجاد اختلال در لخته خون بلافاصله پس از جراحی نیز می‌تواند شکاف‌هایی در دهان شما ایجاد کند و روند بهبودی شما را کند کند.
نیکوتین همراه با خشک کردن دهان با دود، جریان خون در دهان را کاهش می‌دهد و بر عدم تشکیل لخته خون تأثیر می‌گذارد.
سطوح بالای استروژن در داروهای ضد بارداری خوراکی می‌تواند بر روند بهبودی دهان شما تأثیر بگذارد، بنابراین می‌تواند باعث خشکی حفره در برخی افراد شود.
علائم خشکی حفره که باید مراقب آنها بود ترکیبی از احساسات دردناکی است که ممکن است بلافاصله پس از جراحی یا در روز‌های بعد احساس کنید. این علائم و نشانه‌ها را با هم بررسی می‌کنیم.
اگر لخته خون پس از جراحی شما ایجاد نشود قادر به دیدن استخوان فک خواهید بود که درد زیادی به همراه دارد.
سه روز پس از کشیدن دندان، احساس درد باید از بین برود و با مسکن قابل کنترل است. احساس نبض و درد دندان برای مدت طولانی‌تر از این، نشانه خشکی حفره است.
یکی دیگر از علائم رایج خشکی حفره، بوی بد دهان و طعم نامطبوع است که در دهان باقی می‌ماند. اگر بعد از استفاده از دهانشویه ضد باکتری این مزه باقی ماند، باید فوراً به دندانپزشک خود مراجعه کنید.
علاوه بر ضربان در ناحیه جراحی وجود درد در گوش، چشم، شقیقه یا گردن روش رایج دیگری برای تشخیص خشکی حفره است.
جلوگیری از درای ساکت شاید همیشه امکان پذیر نباشد، اما رعایت برخی نکات ساده می‌تواند بهترین شانس تشکیل لخته خون را برای محافظت از دهان پس از کشیدن دندان ایجاد کند.
اگر می‌پرسید چگونه از خشکی حفره جلوگیری کنید، یکی از رایج‌ترین پاسخ‌ها این است که از هر گونه جسم خارجی که می‌تواند لخته خون را مختل کند، دوری کنید. نیروی مکش هنگام استفاده از نی نیز معمولاً باعث خشکی سوکت می‌شود.
به منظور جلوگیری از خشکی حفره، دندانپزشک شما می‌تواند بهترین روال بهداشت دهان و دندان را به شما توصیه کند. شستشوی ساده با یک محلول دهانشویه ضد باکتری و یک بار مسواک زدن به آرامی، از لخته تشکیل شده محافظت می‌کند.
سیگار کشیدن شما را در معرض خطر بسیار بیشتری برای خشکی حفره قرار می‌دهد زیرا عمل استنشاق اغلب می‌تواند تشکیل لخته خون را مختل کند. اگر سیگار می‌کشید، بهتر است چسب نیکوتین را چند روزی جایگزین آن کنید تا به جلوگیری از خشکی حفره کمک کنید.
پس از کشیدن دندان غذاهای بسیار نرم مانند ماست و پوره سیب زمینی مصرف کنید. همانطور که دهان در روز‌های آینده بهبود می‌یابد، به طور معمول می‌توانید غذاهای جامد بیشتری مصرف کنید.