عمر ایمپلنت دندان چقدر است؟
آیا ایمپلنت دندان دائمی‌است؟
ایمپلنت‌های دندانی به گونه ای طراحی شده اند که جایگزینی دائمی‌برای دندان‌های از دست رفته باشند.ایمپلنت اقساطی در رشت با این حال، چند بیماری یا عوارض وجود دارد که می‌تواند منجر به کاهش طول عمر ایمپلنت شود. دانستن اجزای ایمپلنت به شما کمک می‌کند تا متوجه شوید که چرا طول عمر آن با توجه به مراقبت‌های مختلف در افراد متفاوت است؟
ایمپلنت از چه اجزایی تشکیل شده است؟
ایمپلنت دندان سه بخش دارد:
- یک پایه تیتانیومی‌که مانند ریشه طبیعی دندان قوی در فک تعبیه شده است.
- تکیه گاه یا اباتمنت، قسمتی از پایه که از بالای خط لثه بیرون زده است تا قسمت بالایی بتواند به آن متصل شود.
- یک دندان مصنوعی که به صورت سفارشی ساخته می‌شود و آن را به اباتمنت متصل میکنند. این دندان ظاهر طبیعی داشته و به راحتی تمیز می‌شود.
از آنجایی که پایه تیتانیوم برای ترکیب شدن با استخوان فک از طریق فرآیندی به نام osseointegration طراحی شده است، این باعث می‌شود که به یک راه حل دائمی‌تبدیل شود.
اما طول عمر واقعی ایمپلنت دندان کمی‌پیچیده تر است و می‌تواند بر اساس سلامت دهان و دندان هر فرد و شرایط ثانویه متفاوت باشد.
همه ایمپلنت‌ها برای همیشه دوام می‌آورند؟
ایمپلنت‌ها دائمی‌ترین گزینه ترمیم دندان برای پر کردن مکان‌هایی هستند که دندان‌ها از بین رفته اند. با این حال طول عمر واقعی ایمپلنت بسته به سلامتی شما متفاوت است. برخی از بیمارانی که ایمپلنت‌های دندانی انجام می‌دهند می‌توانند انتظار داشته باشند که این ایمپلنت تا پایان عمر باقی بماند. اما برخی دیگر مانند هر نوع ترمیم دندان دیگری باید برای ترمیم و جایگزینی با گذشت زمان آماده شوند.
به طور کلی، پایه تیتانیوم و اباتمنت اغلب ماندگاری طولانی و مادام العمری دارند. اما گاهی تاج روی آن ممکن است بشکند، نیاز به ترمیم داشته باشد یا در نهایت تعویض شوند.
اگر مشکلی در پست وجود داشته باشد، احتمالاً در ابتدا اتفاق می‌افتد و می‌توان آن را با جراحی یا درمان‌های بیشتر دهان برای تحریک استخوان‌سازی برطرف کرد.
هنگامی‌که پست یا پایه به بافت فک متصل می‌شود، معمولاً یک اتصال دائمی‌است. فقط تصادفات و تروما می‌تواند باعث جدا شدن آن شود. تا زمانی که از ایمپلنت مراقبت می‌کنید، فقط باید در صورت آسیب جزئی، تاج بالای آن ترمیم یا تعویض شود. روکش‌ها، رایج ترین ترمیم در روی اباتمنت هستند که معمولاً هر ۱۵ تا ۲۰ سال یکبار باید تعویض شوند.
گزینه‌های دیگر برای جایگزینی دندان‌های از دست رفته، مانند پروتزهای جزئی و بریج، طول عمر ۳ سال تا ۱۰ سال دارند.
ایمپلنت‌های دندانی حتی برای بیمارانی که در نهایت مجبور به تعویض بخشی از ایمپلنت هستند، از همه روش‌ها بیشتر دوام خواهند آورد.
ممکن است در هر روش دندانپزشکی، از جمله ایمپلنت دندان، شکست وجود داشته باشد. با این حال، اکثر عوارض در چند هفته اول پس از نصب اولیه رخ می‌دهد. زمانی که این دوره اولیه ادغام استخوانی به سلامت سپری شود، میزان موفقیت به ۹۸ درصد می‌رسد. حتی با در نظر گرفتن میزان عدم بقای اولیه، میزان موفقیت کلی برای ایمپلنت‌های دندانی از ۹۳٪ تا ۹۸٪ متغیر است.
در حالی که اکثر بیمارانی که ایمپلنت دندانی را انتخاب میکنند برای یک عمر بدون هیچ عارضه‌ای از آن لذت می‌برند، اما هر ایمپلنتی نمی‌تواند برای همیشه دوام بیاورد. بهترین دکتر را انتخاب کنید تا با مهارت برای شما ایمپلنت را انجام دهند و از همه مهمتر بهداشت دهان و دندان را رعایت کنید.
چه چیزی باعث شکست ایمپلنت می‌شود؟
چند عامل وجود دارد که احتمال شکست ایمپلنت دندان را افزایش می‌دهد. این عوامل عبارتند از:
- از بین رفتن بافت استخوانی در فک، زمانی اتفاق می‌افتد که یک دندان برای مدت طولانی از بین رفته و بافت فک به طور طبیعی به عقب کشیده شود.
- عدم رعایت مراقبت‌های معمول از دندان مانند مسواک زدن دو بار در روز و نخ دندان کشیدن روزانه پس از کاشت ایمپلنت منجر به شکست ایمپلنت می‌شود.
- دندان قروچه را می‌توان با محافظ‌های شب که به دقت تعبیه شده کاهش داد تا از آسیب به ایمپلنت جلوگیری شود.
- سیگار کشیدن و حتی استفاده از سیگار‌های الکتریکی باعث شکست در ایمپلنت می‌شود.
- بسیاری از داروهای رایج مانند رقیق کننده‌های خون یا سرکوب کننده‌های سیستم ایمنی در عدم موفقیت ایمپلنت تاثیر دارد.
- شرایط پزشکی زمینه ای مانند دیابت، بیماری قلبی، پوکی استخوان یا ضعف سیستم ایمنی در عدم موفقیت تاثیر می‌گذارد.
در صورت عدم موفقیت ایمپلنت چه کاری باید انجام داد؟
معمولا نیازی به صرف نظر از کاشت ایمپلنت دندان به دلیل شکست نیست. در بسیاری از موارد، ما به سادگی نیاز به تعویض ایمپلنت یا فقط قسمتی داریم که آسیب دیده است. اگر پایه نتواند به استخوان بچسبد، پیوند استخوان برای ایجاد فضای بیشتر برای استئو اینتگراسیون انجام می‌شود.
اما اگر باز هم مشکوک هستید که ایمپلنت جدید موفق نشود بهتر است به جای آن بریج یا پروتز استفاده کنید. اگر متوجه مشکل در ایمپلنت شده اید اما هنوز شکست نخورده است، شانس خوبی وجود دارد که بتوانیم مشکل را درمان و از شکست جلوگیری کنیم.
تمیز کردن کامل اطراف ایمپلنت و یک دوره آنتی بیوتیک ممکن است تمام چیزی باشد که برای حفظ ایمپلنت لازم باشد. این امر وضعیتی به نام پری ایمپلنت را که اغلب طول عمر ایمپلنت را تهدید می‌کند برطرف می‌کند.
اگر فقط به روکش یا تاج آسیب وارد شود، دندانپزشکان با ساخت یک دندان سفارشی جدید و جایگزینی دندان قدیمی‌به آسانی مشکل را برطرف میکنند.
مزایای ایمپلنت در مقابل پروتز و بریج
ایمپلنت‌ها مزایای زیادی نسبت به بریج و پروتز دارند. اول اینکه ایمپلنت‌های دندانی در بیشتر موارد از هر دو گزینه ترمیم متحرک دندان دوام بیشتری دارند. اگر مشکلاتی در بافت فک نداشته باشید که ممکن است مانع از ادغام استخوانی مناسب پایه تیتانیوم شود، ایمپلنت‌های دندانی از ۱۰ سال تا یک عمر دوام خواهند آورد.
پروتزها معمولاً بین ۳ تا ۱۵ سال بسته به اینکه کامل یا جزئی باشند، دوام می‌آورند. بریج‌ها طول عمر کمتری دارند و بین ۳ تا ۸ سال دوام می‌آورند و در بیشتر موارد نیاز به تعمیر یا تعویض دارند.
پروتز و بریج نمی‌توانند به اندازه ایمپلنت دوام بیاورند زیرا مانند دندان‌های اصلی شما به فک متصل نیستند. این یعنی، نیروی جویدن به طور مستقیم به ترمیم اعمال می‌شود.
پروتزها دچار ساییدگی و شکستگی می‌شوند و توانایی خود را برای قرار گرفتن محکم روی بافت لثه از دست می‌دهند. بریج‌ها اگر به طور معمول تعویض نشوند به دندان‌های اطراف آسیب می‌رسانند زیرا به عنوان لنگر از آنها استفاده شده است.
تغییر در ظاهر به دلیل کوچک شدن بافت فک و مشکلات احتمالی در صحبت کردن یا جویدن غذا از جمله معایب دیگری است که در انتخاب دندان مصنوعی (پروتز) و بریج باید به آن توجه داشته باشید. ایمپلنت دندان به شما این امکان را می‌دهد که از همه این مشکلات به طور همزمان جلوگیری کنید.
طول عمر ایمپلنت دندان تحت تأثیر چه مواردی است؟
برای آنکه عمر ایمپلنت دندان زیاد شود باید یک سری موارد را رعایت کنید. در ادامه با برخی از آنها آشنا می‌شویم.
غذاهایی که می‌خورید
غذاهایی که می‌توانند به دندان‌های معمولی آسیب برسانند به تاج دندان ایمپلنت شده نیز آسیب می‌رسانند. غذاهای سفت مانند آب نبات، آجیل، یخ و همچنین غذاهای جویدنی مانند کارامل، استیک سفت و خرما به دندان‌ها آسیب می‌رسانند. غذاها و نوشیدنی‌های شیرین باعث رشد پلاک و باکتری‌های مضر می‌شوند که تاج‌های شما را از بین می‌برند.
این بدان معنا نیست که شما هرگز نمی‌توانید این غذاها را بخورید، فقط باید به میزان مصرف آنها توجه داشته باشید. این موضوع در مورد دندان‌های معمولی نیز صدق می‌کند.
رعایت بهداشت دهان و دندان
مسواک زدن دندان‌ها و نخ دندان کشیدن دو بار در روز به حفظ وضعیت مناسب تاج دندان کمک می‌کند. هنگام مسواک زدن باید به نواحی اطراف خود تاج‌ها توجه کنید.
موقعیت ایمپلنت‌های دندانی
اگر ایمپلنت دندانی با نیروی بایت بیش از حد بارگذاری شود (دندان‌های زیادی از دست رفته باشند)، سریع‌تر خراب می‌شود.
دندان قروچه و ناخن جویدن
اگر دندان قروچه می‌کنید، روکش‌های دندان شما سریع‌تر فرسوده می‌شوند. برای محافظت از تاج‌های ایمپلنت خود در برابر سایش بیش از حد، یک محافظ دهان بخرید. همچنین جویدن ناخن می‌تواند در نهایت به دندان‌ها آسیب برساند و راهی عالی برای ورود میکروب‌ها به دهان شما باشد.
مشروبات الکلی و سیگار کشیدن
مصرف زیاد مشروبات الکلی یا سیگار کشیدن نیز می‌تواند باعث رشد باکتری‌های خاصی در دهان شود که می‌توانند تاج و لثه‌های شما را بخورند و باعث ایجاد مشکلاتی برای اتصال ایمپلنت به استخوان شوند.
چرا ایمپلنت‌های دندانی بادوام هستند؟
تیتانیوم با توجه به وزن کمی‌که دارد استحکام فوق‌العاده بالایی دارد و دچار خوردگی نمی‌شود. استحکام و دوام تیتانیوم آن را به ماده‌ای مؤثر برای نگهدارنده دندان‌ها، بریج‌ها و پروتزها تبدیل کرده است.
میزان موفقیت ایمپلنت به چه مواردی بستگی دارد؟
برای آنکه ایمپلنت به درستی در جای خود قرار بگیرد و طول عمر بالایی داشته باشد عوامل متعددی دخیل هستند. برخی از این موارد را با هم بررسی می‌کنیم.
ایمپلنت کردن با فاصله کم بعد از کشیدن دندان
چه به دنبال جایگزینی دندان از دست رفته در اثر پوسیدگی، ضربه یا آسیب باشید، چه نیاز به جایگزینی دندانی دارید که از کار افتاده است، بسیار مهم است که سریع عمل کرده و دست به کار شوید.
همراه با دندان از دست رفته، از دست دادن استخوان نیز رخ می‌دهد. بدن استخوانی را که زمانی از دندان از دست رفته حمایت می‌کرد جذب می‌کند زیرا فکر می‌کند دیگر آن را لازم ندارد. در نتیجه، آن ناحیه از استخوان فک شروع به نازک شدن می‌کند. با گذشت زمان، فک تغییر شکل می‌دهد و باعث افتادگی ساختار صورت شده و فرد را مسن‌تر از سن واقعی خود نشان می‌دهد.
برای موفقیت ایمپلنت بسیار مهم است که پایه‌های ایمپلنت تیتانیومی‌در استخوان متراکم و سالم قرار داده شوند تا پشتیبانی لازم برای عملکرد آنها را درست مانند دندان‌های طبیعی فراهم کنند.
اما این بدان معنا نیست که اگر مدت‌هاست دندان خود را از دست داده اید دیگر نمی‌توانید ایمپلنت کنید. بلکه باید هزینه و زمان بیشتری صرف کنید تا پیوند استخوان برای شما انجام شود. پس از بهبودی در پیوند استخوان و استفاده از پودر استخوان روی فک می‌توانید کاشت ایمپلنت دندان انجام دهید.
سلامت دهان و دندان
بیماری پریودنتال (لثه) می‌تواند تاثیر مخربی بر موفقیت ایمپلنت دندان داشته باشد. در تحقیقی میزان ماندگاری بین ایمپلنت‌های دندانی و دندان‌های طبیعی در بیماران مبتلا به بیماری مزمن پریودنتال طی ده سال انجام گرفته است. نتایج نشان داد که ایمپلنت‌های دندانی ده برابر بیشتر از دندان‌های طبیعی به دلیل بیماری پریودنتال از بین می‌روند.
مانند دندان‌های طبیعی، ایمپلنت‌های دندانی نیز در برابر اثرات باکتری‌ها آسیب پذیر هستند. بنابراین بیماران با سابقه بیماری پریودنتال در مقایسه با افراد دارای لثه سالم با خطر بیشتری برای شکست ایمپلنت روبرو هستند. این به معنای حذف انجام ایمپلنت‌های دندانی نیست. در عوض، دندانپزشک باید قبل از اقدام به عمل ایمپلنت دندان، بیماری را درمان کرده و سلامت دهان شما را بازگرداند.
در حالی که ایمپلنت‌های دندانی فقط باید در دهانی عاری از بیماری‌های لثه و پوسیدگی دندان قرار داده شوند، بیماران باید استاندارد بالایی از بهداشت دهان و دندان را در طول پروسه ایمپلنت دندان و در نهایت برای همیشه حفظ کنند. بنابراین، همانطور که می‌بینید، سلامت دهان و دندان برای موفقیت کاشت بسیار مهم است.
یکپارچگی استخوانی
درمان ایمپلنت دندان روشی است که برای موفقیت در یک فرآیند طبیعی به یکپارچگی استخوانی متکی است. ایمپلنت‌های دندانی بیشتر از تیتانیوم زیست سازگار ساخته می‌شوند. در نتیجه، سلول‌های استخوانی اطراف با ستون تیتانیوم ترکیب می‌شوند و آن را به مدت چند هفته یا چند ماه در دهان ثابت میکنند. از آن نقطه، پست ایمپلنت به عنوان یک ریشه دندان مصنوعی عمل می‌کند. لثه‌ها را تحریک می‌کند تا آنها را سالم نگه دارد و از تحلیل استخوان بیشتر جلوگیری می‌کند.
استیو اینتگراسیون از فردی به فرد دیگر متفاوت است و می‌تواند سه تا شش ماه طول بکشد تا ایمپلنت به طور کامل تثبیت شود. برخی از شرایط پزشکی و عادات سبک زندگی، مانند سیگار کشیدن نیز می‌توانند بر روی استخوان‌سازی تأثیر بگذارند.
در افراد سیگاری، بهبودی ضعیف است و یکپارچگی استخوانی کمتری دارند. مطالعه اخیر روی ایمپلنت‌های دندانی استخوانی یکپارچه نشان می‌دهد که افزایش شکست ایمپلنت در افرادی که سیگار می‌کشند، ناشی از قرار گرفتن بافت‌های اطراف ایمپلنت در معرض دود تنباکو است. همچنین نشان می‌دهد که اثرات مضر ممکن است با ترک سیگار، آنتی بیوتیک‌های قبل از عمل و ایمپلنت‌های پوشش داده شده با HA کاهش یابد.
برخی از شرایط پزشکی سیستمیک مانند دیابت، اختلالات تیروئید و پوکی استخوان نیز می‌توانند بر متابولیسم استخوان، بهبود زخم و موفقیت پیوند استخوان و روش‌های کاشت دندان تاثیر بگذارند.
تخصص و تجربه دندانپزشک
مهارت و تجربه نقش مهمی‌در موفقیت ایمپلنت دارد، بنابراین قبل از انتخاب دندانپزشک خود به خوبی تحقیق کنید. از خانواده یا دوستانی که ایمپلنت‌های دندانی دارند بپرسید که آیا می‌توانند دندانپزشک خود را توصیه کنند یا خیر. از دندانپزشک خود در مورد تجربه آنها در ایمپلنتولوژی بپرسید، از جمله اینکه چند ایمپلنت گذاشته اند و چند بار درمان را انجام می‌دهند.
به هر حال، اگر دندانپزشک شما برای اولین بار است که ایمپلنت می‌گذارد، احتمالاً نمی‌خواهید موش آزمایشگاهی او باشید.
صبر بیمار
در نهایت، به یاد داشته باشید که روش کاشت دندان از ابتدا تا انتها می‌تواند ماه‌ها طول بکشد. بنابراین اگر می‌خواهید نتایج سریعی داشته باشید، ممکن است درمان جایگزین گزینه بهتری باشد. یک دندانپزشک خوب هرگز در کاشت ایمپلنت دندان عجله نمی‌کند.
معایب ایمپلنت دندان چیست؟
ایمپلنت‌های دندانی می‌توانند زندگی افرادی را که از دندان‌های از دست رفته رنج می‌برند تغییر دهند، اما این روش دارای معایبی است. این موارد شامل موارد زیر است:
هزینه
ایمپلنت‌های دندانی نسبت به سایر درمان‌های دندانی مانند بریج یا پروتز پرهزینه تر هستند.
عدم موفقیت
همه افراد کاندید مناسبی برای ایمپلنت دندان نیستند. از دست دادن استخوان، بیماری لثه و سیگار کشیدن می‌تواند بر موفقیت ایمپلنت تاثیر بگذارد.
عمل جراحی
ایمپلنت‌های دندانی نیاز به جراحی دهان دارند و باید با جراحی در فک بیمار قرار داده شوند. این عمل جراحی خطر عفونت، آسیب به دندان‌های اطراف و آسیب احتمالی عصبی را به همراه دارد.
فرآیند طولانی
فرآیند کاشت ایمپلنت دندانی طولانی است و شامل چندین ویزیت طی ۶ تا ۱۲ ماه است. در صورت بروز عوارض در حین قرار دادن ایمپلنت یا در صورت عدم دستیابی به نتایج اولیه رضایت بخش، ممکن است ویزیت‌های اضافی مورد نیاز باشد.
دوره نقاهت طولانی
بیماران باید چندین هفته یا حتی ماه‌ها تحت درمان قرار گیرند. همچنین باید با محدودیت‌های رژیم غذایی و سبک زندگی همراه باشد.
به این ترتیب، هر کسی که به کاشت ایمپلنت دندان فکر می‌کند، باید قبل از تصمیم گیری در مورد اینکه آیا ایمپلنت انتخاب مناسبی است یا خیر، این معایب را در نظر بگیرد.
مزایای اصلی ایمپلنت‌های دندانی نسبت به سایر روش‌های جایگزین چیست؟
ایمپلنت‌های دندانی در مقایسه با گزینه‌های دیگر برای جایگزینی دندان، مزایای اصلی بسیاری دارند.
زیبایی
ایمپلنت‌های دندانی ظاهر بسیار طبیعی و واقعی تری نسبت به بریج‌های سنتی یا پروتزهای کامل دارند. آنها به گونه‌ای طراحی شده‌اند که شبیه به ظاهر دندان‌های طبیعی هستند و به بیماران لبخندی زیبا می‌دهند بدون اینکه عملکرد یا راحتی را به خطر بیندازند.
طول عمر بالا
ایمپلنت‌ها از نظر گاز گرفتن و جویدن دوام بالاتری دارند. بیماران می‌توانند با اطمینان خاطر غذا بخورند، صحبت کنند و لبخند بزنند، زیرا می‌دانند که ایمپلنت آنها حرکت نمی‌کند یا نمی‌افتد.
جلوگیری از تحلیل استخوان فک
ایمپلنت‌های دندانی می‌توانند ساختار استخوان زیرین را به همان روشی که دندان‌های طبیعی انجام می‌دهند تحریک کرده و از تحلیل استخوان جلوگیری کنند. همچنین به حفظ ساختار صورت کمک میکنند.
طول عمر بالا
ایمپلنت‌های دندانی با مراقبت مناسب می‌توانند چندین دهه دوام بیاورند. اما سایر جایگزین‌های دندان‌های از دست رفته، به دلیل فرسایش باید دوباره ترمیم و یا تعویض شوند. اما ایمپلنت‌های دندانی طی سال‌ها استفاده تقریباً بدون تغییر باقی می‌مانند.
حفظ ساختار دندان‌های باقی مانده
در مقایسه با سایر گزینه‌های ترمیم دندان مانند بریج، ایمپلنت‌های دندانی نیازی به تغییر ساختارهای دندان سالم اطراف ندارند. به این ترتیب، ساختار دندان‌های باقی مانده شما را حفظ می‌کند.
در مجموع، ایمپلنت‌های دندانی مزایای زیادی در مقایسه با سایر گزینه دارند.
