تغییر به معنای دگرگون کردن است. اشخاص حقوقی ممکن است پس از پایان یافتن فرآیند ثبت ، پلمپ دفاتر نیاز به تغییر و تحولاتی داشته باشند. این تغییرات شامل :
تغییر نام ، الحاق به موضوع ، تغییر موضوع ، تغییر آدرس، نقل و انتقال سهام ، افزایش سرمایه ، کاهش سرمایه، ورود شریک ، خروج شریک ، تعیین سمت ها ، تغییر حق امضاء ، تعیین اعضای هیات مدیره و ... می باشد.
تغییرات شرکت تعاونی، می بایست به تایید وزارت تعاون برسد. درواقع، در تغییرات شرکت تعاونی، می بایست اداره ثبت و تعاون با هم هماهمگ بوده و تغییرات طبق ضوابط این دو مجموعه انجام شود.
مجمع عمومی بالاترین مرجع اتخاذ تصمیم و نظارت در امور شرکت های تعاونی است و به دو صورت تشکیل می شود :
1- مجمع عمومی عادی ؛
2- مجمع عمومی فوق العاده .
مجمع عمومی محل ابراز اراده جمعی اعضاست ، لیکن این ابراز اراده باید با مراعات قانون ، اساسنامه شرکت تعاونی و آیین نامه و دستورالعمل های مصوب وزارت تعاون توام باشد. چون در تصمیم گیری های جمعی معمولاَ دستیابی به اتفاق آرا مشکل است ، تصمیم گیری در جلسات مجمع عمومی ، به اکثریت آرا اتخاذ می شود. تصمیمات مجمع عمومی نه تنها برای اعضایی که در آن حضور نداشته اند ملاک و متبع است ، بلکه برای اعضایی که در جلسه اصالتاَ یا وکالتاَ حضور داشته ولی رای موافق نداده اند نیز معتبر و لازم الاتباع خواهد بود. در غیراین صورت اجرای تصمیمات مجمع و در نتیجه اداره شرکت تعاونی دچار مشکل و حتی غیرممکن خواهد شد.
ابراز اراده اعضا باید جمعی باشد و فقط در جلسات مجمع به منصه ظهور برسد، در خارج از آن ، اراده اعضا ، اعم از اینکه به صورت فردی یا جمعی ابراز گردد ، نمی تواند ملاک باشد. بنابراین عضو شرکت تعاونی فقط از طریق حضور در مجمع عمومی است که می تواند در اداره امور شرکت و تصمیم گیری های راجع به آن اعمال اراده کند.
چنان که گفتیم ، مجمع عمومی بالاترین مرجع اتخاذ تصمیم در شرکت تعاونی است ، ولی هیات مدیره نیز می تواند برای اداره امور شرکت تعاونی تصمیماتی اتخاذ کند. تفاوتی که بین آن ها وجود دارد این است که تصمیمات مجمع عمومی با حضور اعضا و رای خود آن ها گرفته می شود ، ولی هیئت مدیره منتخب مجمع عمومی است و به نمایندگی از شرکت تعاونی تصمیم گیری می کند.
همان طور که مذکور افتاد، شرکت تعاونی دارای دو نوع مجمع عمومی است. مجمع عمومی عادی و مجمع عمومی فوق العاده. مجمع عمومی فوق العاده برای رسیدگی و تصمیم گیری درباره تغییر مواد اساسنامه ، عزل یا قبول استعفای هیئت مدیره ، انحلال شرکت تعاونی یا ادغام آن با شرکت تعاونی بر عهده مجمع عمومی عادی است . به همین علت آن را در برابر مجمع عمومی فوق العاده ، مجمع عمومی عادی نامیده اند ؛ زیرا تصمیم گیری درباره کلیه امور عادی شرکت تعاونی را برعهده دارد.
وظایف و اختیارات مجمع عمومی عادی :
به موجب قانون، وظایف و اختیارات مجمع عمومی عادی به شرح ذیل است :
1. انتخاب هیئت مدیره ، اعم از اعضای اصلی و علی البدل ؛
2. انتخاب بازرس یا بازرسان ، اعم از اصلی و علی البدل ؛
3. رسیدگی و اتخاذ تصمیم درباره ترازنامه و حساب سود و زیان و سایر گزارش های مالی هیئت مدیره پس از قرائت گزارش بازرس یا بازرسان ؛
4. تعیین خط مشی و برنامه شرکت تعاونی و تصویب بودجه جاری و سرمایه گذاری و اعتبارات و وام های درخواستی و سایر عملیات مالی به پیشنهاد هیئت مدیره ؛
5. اتخاذ تصمیم نسبت به افزایش یا کاهش سرمایه ، در حدود قوانین و مقررات ؛
6. اخذ تصمیم نسبت به ذخایر و پرداخت سود و مازاد درآمد و تقسیم آن طبق اساسنامه ؛
7. تصویب مقررات و دستورالعمل های داخلی شرکت تعاونی ؛
8. اتخاذ تصمیم در مورد عضویت شرکت تعاونی در شرکت ها و اتحادیه های تعاونی و اتاق های تعاون و میزان سهام یا حق عضویت سالامه که باید به آن ها پرداخت شود ؛
9. تعیین روزنامه کثیرالانتشار برای درج آگهی های شرکت ؛
10. انجام سایر وظایفی که قوانین و مقررات بر عهده مجمع عمومی عادی قرار می دهد.
اینک به اختصار به توضیح برخی وظایف و اختیارات مذکور می پردازیم.
از آن جا که مقدار سرمایه شرکت تعاونی در اساسنامه قید می شود، افزایش یا کاهش آن، تغییر در اساسنامه به حساب می آید و تغییر اساسنامه به موجب قانون، در صلاحیت مجمع عمومی فوق العاده است ؛ مع هذا قانون این امر را جزو اختیارات مجمع عمومی عادی قرار داده است. باید گفت که حکم قانون در واگذاری اختیار تغییر سرمایه شرکت تعاونی به مجمع عمومی عادی، مخصص حکمی است که قانون به موجب آن اختیار تغییر اساسنامه را به مجمع عمومی فوق العاده داده است. چنین مخصصی را " مخصص منفصل " می نامند.
درباره مواد مذکور در بند 4 وظایف و اختیارات مجمع مربوط به سرمایه گذاری و وام های درخواستی شرکت تعاونی، لازم است گفته شود که هیئت مدیره می تواند برای سرمایه گذاری یا به کارانداختن وجوه مازاد بر نیاز شرکت ، با تصویب مجمع عمومی عادی اقدام به خرید سهام اتحادیه تعاونی مربوط، تودیع به حساب سپرده بانکی و خرید سهام شرکت ها و کارخانجات صنعتی و تولیدی و بازرگانی کند ، هیئت مدیره همچنین می تواند برای انجام برنامه های مصوب و توسعه عملیات و رفع تنگناهای مالی مبادرت به استقراض یا تحصیل اعتبار از بانک ها و موسسات اعتباری، دریافت قرض الحسنه از اشخاص حقیقی و حقوقی کند. انجام هر یک از این امور باید قبلاَ با پیشنهاد هیات مدیره به تصویب مجمع عمومی عادی برسد.
وظایف و اختیارات مجمع عمومی فوق العاده :
مجمع عمومی فوق العاده – همان طور که از اسم آن پیداست – به منظور رسیدگی و اتخاذ تصمیم درباره اموری برگزار می شود که می توان آن ها را نسبت به امور جاری شرکت تعاونی فوق العاده محسوب داشت.
مجمع عمومی فوق العاده به منظور رسیدگی به امور ذیل تشکیل می شود :
1. تغییر مواد اساسنامه شرکت تعاونی در حدود قانون بخش تعاونی و با تایید وزارت تعاون ؛
2. تصمیم گیری در مورد عزل هیئت مدیره ؛
3. تصمیم گیری در مورد قبول استعفای هیئت مدیره ؛
4. تصمیم گیری درباره ادغام شرکت تعاونی با شرکت تعاونی دیگر ؛
5. انحلال شرکت تعاونی ؛
6. رسیدگی و تصمیم گیری درباره گزارش بازرس یا هر یک از بازرسان درباره تخلفات هیئت مدیره و مدیر عامل.
موادی از اساسنامه شرکت تعاونی، مانند بی نام بودن سهام ، منظور کردن ذخایر قانونی و مقدار حداقل یا حداکثر آن ها ، حق رای اعضا و غیره که در خصوص آن ها تصریح قانونی وجود دارد و مقررات راجع به آن ها امری است ، اساساَ قابل تغییر نیستند لذا مجمع عمومی فوق العاده نمی تواند آن ها را تغییر دهد.
وزارت تعاون نمونه ای از اساسنامه شرکت تعاونی را تهیه کرده است که در بدو تاسیس شرکت در اختیار هیئت موسس گذاشته می شود. مطالبی که جای آن ها در نمونه اساسنامه خالی گذاشته شده است و هیئت موسس آن ها را تکمیل کرده و به همراه سایر مطالب اساسنامه به تصویب " اولین مجمع عمومی عادی " رسانده است ، در مجمع عمومی فوق العاده قابل تغییرند. مجمع عمومی فوق العاده می تواند مطالب و مواردی را که مخالف قانون و آیین نامه ها و دستورالعمل های مربوط نباشد و با اهداف و مقاصد شرکت تعاونی نیز مطابقت داشته باشد به اساسنامه اضافه کند.
در هر حال قانون بخش تعاونی تصریح می کند که تغییر مواد اساسنامه به وسیله مجمع عمومی فوق العاده در حدود قانون مذکور عملی است.
ثبت بین المللی بدین معناست که می توان علامت مذکور را در کشورهای عضو کنوانسیون مادرید با پرداخت هزینه های قانونی در هر کشور بصورت جداگانه ثبت نمود.پلمپ دفاتر ایران در سال 28/5/1382 به موافقت نامه مادرید راجع به ثبت بین المللی علائم تجارتی و پروتکل مربوط به آن ملحق شده است. لذا،هر علامت تجاری ثبت شده در ایران قابلیت ثبت در سیستم مادرید ( بین المللی ) را دارد.
ثبت علامت در دفتر بین المللی برای مدت 10 سال معتبر است و امکان تجدید ثبت طبق شرایطی که در ادامه گفته خواهد شد وجود دارد.
به محض انقضای یک دوره پنج ساله از تاریخ ثبت بین المللی، مشروط به رعایت موارد زیر، ثبت مزبور از تقاضانامه اصلی یا ثبت ناشی از آن، یا از ثبت اصلی ، بسته به مورد ، با رعایت مقررات مستقل می گردد.
اگر قبل از انقضای پنج سال از تاریخ ثبت بین المللی ، تقاضانامه اصلی یا ثبت ناشی از آن، یا ثبت اصلی ، حسب مورد ، پس گرفته شده منقضی شده ، صرف نظر شده یا مشمول یک تصمیم قطعی مبنی بر رد، فسخ ، لغو یا ابطال در ارتباط با تمام یا بعضی از کالاها و خدمات مندرج در ثبت بین المللی قرار گرفته باشد، حمایت ناشی از ثبت بین المللی، اعم از اینکه موضوع انتقال واقع شده یا نشده باشد، قابل استناد نخواهد بود. اگر در مواردی :
( یک ) تقاضای تجدید نظر در مورد تصمیم رد آثار تقاضانامه اصلی ،
( دو ) دعوایی که موضوع آن پس گرفتن تقاضانامه اصلی یا فسخ ، لغو یا ابطال ثبت ناشی از تقاضانامه اصلی یا ثبت اصلی است یا :
( سه ) اعتراض به تقاضانامه اصلی
پس از انقضای دوره پنج ساله، منجر به یک تصمیم قطعی مبنی بر رد، فسخ ، لغو ، ابطال ، یا حکم مبنی بر پس گرفتن تقاضانامه اصلی یا ثبت ناشی از آن یا ثبت اصلی ، بسته به مورد ، شده باشد به همین ترتیب عمل می شود ، مشروط بر اینکه این تقاضای تجدید نظر، دعوا یا اعتراض پیش از انقضای دوره مذکور آغاز شده باشد. همچنین این موضوع ناظر بر مواردی است که اگر تقاضانامه اصلی پس گرفته شود یا از ثبت ناشی از تقاضانامه اصلی یا ثبت اصلی پس از انقضای دوره پنج ساله صرفنظر شود، مشروط بر اینکه در زمان پس گرفتن یا صرف نظر کردن ، تقاضانامه یا ثبت مذکور در موضوع رسیدگی های اشاره شده در جزء های ( یک ) ، ( دو ) یا ( سه ) بوده و چنین رسیدگی هایی قبل از انقضای دوره مذکور آغاز شده باشد.
اداره مبدا، آن گونه که در آیین نامه مشخص شده است ، واقعیت ها و تصمیمات مربوط را به اطلاع دفتر بین المللی خواهد رساند و دفتر بین المللی مراتب را به طرف های ذینفع اطلاع خواهد داد و اطلاعات واصله را منتشر خواهد کرد. اداره مبدا در مواردی که عملی باشد از دفتر بین المللی خواهد خواست که حتی الامکان ثبت بین المللی را لغو کند و دفتر بین المللی طبق درخواست مزبور اقدام خواهد کرد.
هر ثبت بین المللی را می توان برای مدت 10 سال پس از انقضای مدت پیشین تجدید کرد. این کار صرفاَ با پرداخت هزینه اصلی و از طریق پرداخت هزینه های تبعی و تکمیلی انجام می شود.
تجدید ثبت نمی تواند هیچگونه تغییری در آخرین شکل ثبت بین المللی به وجود آورد.
شش ماه قبل از انقضای دوره حمایت ، دفتر بین المللی با ارسال یادداشتی غیررسمی برای مالک ثبت بین المللی و در صورت وجود، نماینده او ، تاریخ دقیق انقضا را یادآوری خواهد کرد.
در صورت پرداخت هزینه اضافی تعیین شده در آیین نامه ، اجازه استفاده از یک مهلت شش ماهه برای تجدید ثبت بین المللی اعطاء خواهد شد.
وفق ماده 1 آیین نامه صدور مجوز و نحوه فعالیت شرکت های نمایندگی کشتیرانی ، شرکت نمایندگی کشتیرانی به شخص حقوقی ایرانی دارای مجوز فعالیت از سازمان گفته می شود که از طرف مالک کشتی یا خطوط کشتیرانی یا اجاره کننده یا هر شخصی که مجاز به اداره و بهره برداری کلی یا جزئی از کشتی است ، اخذکارت بازرگانی به فعالیت های مندرج در ماده 2 این فصل اشتغال می یابد. از نظر ماده 2 این آئین نامه فعالیت نمایندگی کشتیرانی عبارت است از ارائه خدمات کشتیرانی در موارد ذیل :
1. انجام امور مربوط به ورود و خروج کشتی های در بنادر و حوزه مربوطه از قبیل اعلام نمایندگی به بندر، درخواست ورود و خروج ، ارائه اطلاعات مورد نیاز بندر و پرداخت حقوق، عوارض و هزینه های بندری متعلق به کشتی حسب مقررات مربوطه.
2. تدارک خدمات مورد نیاز کشتی و کارکنان آن در زمان حضور در بندر و محدوده های آن .
3. انجام ترتیبات لازم جهت تخلیه ، بارگیری ، بارشماری و تحویل و تحول کالا و کانتینر حسب مورد از طریق اشخاص مجاز.
4. انجام ترتیبات لازم جهت تهیه و تکمیل اسناد محموله های وارده یا صادره از / به بنادر به منظور انجام تشریفات گمرکی از جمله تنظیم صورتجلسات کسر و اضافه تخلیه و صدور ترخیصیه و تقاضای اصلاح مانیفیست.
5. اخذ کرایه حمل و سایر مطالبات مربوط به کشتی ، کانتینر یا محموله به نمایندگی از طرف خط مربوطه
6. بازاریابی در امور حمل و نقل دریایی و صدور اسناد حمل از طرف موسسه کشتیرانی مربوطه
7. انجام تشریفات ترانزیت کالا اعم از ترانزیت داخلی ، خارجی و فعالیت های کارگزاری در مورد محمولاتی که مقصد آن در بارنامه دریایی بندر ورودی نبوده و یا مقصد داخلی یا خارجی مشخصی باشد.
8. سایر فعالیت هایی که به موجب قوانین و مقررات مربوطه توسط شرکت نمایندگی کشتیرانی انجام می گردد.
ثبت شرکت کشتیرانی :
انجام فعالیت نمایندگی کشتیرانی مستلزم اخذ مجوز فعالیت از سازمان بنادر و کشتیرانی می باشد که سازمان با توجه به مقتضیات اجتماعی و اقتصادی و کفایت یا عدم کفایت شرکت های موجود و یا رعایت مفاد آیین نامه صدور مجوز و نحوه فعالیت شرکت های نمایندگی کشتیرانی ، اقدام به صدور مجوز خواهد نمود.
پس از دریافت مجوز جهت ثبت شرکت ، مدارک مورد نیاز را فراهم نمایید .
2 نسخه اصل اساسنامه که تمامی صفحات آن توسط تمامی سهامداران شرکت امضا شده باشد.
2 نسخه اصل شرکتنامه که تمامی صفحات آن توسط تمامی سهامداران امضا شده باشد.
2 نسخه اصل اظهارنامه ( تقاضانامه ) که تمامی صفحات آن توسط تمامی سهامداران شرکت امضا شده باشد.
2 نسخه اصل صورتجلسه مجمع عمومی که تمامی صفحات آن توسط تمامی سهامداران شرکت امضا شده باشد.
2 نسخه اصل صورتجلسه هیات مدیره ( در صورت داشتن هیات مدیره )
نکته : اسناد و مدارک ثبت شرکت باید از ادارات ثبت شرکت ها خریداری شود و پس از تکمیل و تعیین نام شرکت ، توسط متقاضی یا از طریق اداره ثبت برای سازمان ارسال گردد.
صلاحیت عمومی :
1. تابعیت ایران
2. حداقل سن 25 سال
3. انجام خدمت نظام وظیفه با معافیت دائم
4. عدم سوء پیشینه کیفری
5. عدم اعتیاد به مواد مخدر
6. عدم اشتغال به کار در دستگاه های دولتی و نداشتن سمت مشابه در سایر شرکت ها.
صلاحیت های حرفه ای مدیر عامل و مدیر شعبه :
1. شرایط مدیر عامل
مدیر عامل باید دارای حداقل مدرک تحصیلی کارشناسی، 4 سال سابقه کار مفید اجرایی در زمینه کشتیرانی و یا نمایندگی کشتیرانی و گذراندن دوره های آموزش مربوط بر اساس دستورالعمل سازمان بنادر و کشتیرانی خواهد بود.
2. شرایط مدیر شعبه
ایجاد شعبه منوط به معرفی و به کار گماری یک نفر مدیر شعبه حائز شرایط ذیل می باشد :
مدیر شعبه باید دارای حداقل مدرک تحصیلی دیپلم و 2 سال سابقه کار مفید اجرایی در زمینه کشتیرانی و یا نمایندگی کشتیرانی و گذراندن دوره های آموزشی مربوطه ذیل بر اساس دستورالعمل سازمان بنادر و کشتیرانی خواهد بود.
نکته :
_ در صورتی که اشخاصی حضور در دوره های فوق الاشعار را ضروری نداند می بایستی تقاضای مکتوب خود را با ذکر دلائل و مستندات به اداره کل امور بندری منعکس تا تصمیم لازم در این خصوص اتخاذ گردد.
_ ماموریت لحاظ شده برای مدیر عامل و مدیر شعبه از طریق ارائه گواهی معتبر از مراکز علمی حرفه ای و آموزشی داخلی و خارجی مجاز از قبیل مراکز آموزش عالی ، مراکز آموزشی وزارتخانه ها ، موسسه آموزشی کشتیرانی جمهوری اسلامی و یا قبولی دوره های کاربردی مورد تایید سازمان و یا قبولی در آزمون کتبی سازمان احراز می گردد.
_ به منظور احراز سابقه کار مفید ارائه یکی از مدارک ذیل ضروری است :
1. تاییدیه یا حکم کارگزینی یا بازنشستگی صادره دستگاه های دولتی یا عمومی که مبین سوابق مفید اجرایی متقاضی در زمینه کشتیرانی یا نمایندگی کشتیرانی در آن دستگاه ها باشد.
2. روزنامه رسمی کشور مبنی بر عضویت متقاضی به عنوان مدیر عامل یا عضو هیات مدیره شرکت های موضوع این آئین نامه .
3. تاییدیه سازمان تایید اجتماعی و انجمن های صنفی مربوطه مبنی بر اینکه متقاضی در شرکت های موضوع این آئین نامه اشتغال داشته و حق بیمه پرداخت نموده است.
4. تاییدیه سابقه کار در خارج از کشور توسط سازمان های دولتی ، عمومی ، مراکز خصوصی معتبر در آن کشور با گواهی سفارت جمهوری اسلامی ایران .
1. کلیه شرکت های نمایندگی کشتیرانی اعم از شرکت هایی که قبل از تصویب آیین نامه نامبرده ، مجوز فعالیت دریافت نموده اند یا شرکت هایی که بعداَ مجوز دریافت خواهند نمود، مکلفند به منظور جبران خسارات احتمالی ناشی از انجام وظایف و فعالیت های خود و کارکنانش در اماکن بندری این آئین نامه نسبت به ارائه بیمه نامه مسئولیت که حداقل پوشش آن را سازمان مشخص خواهد نمود اقدام نمایند. تا زمانی که شرکت های بیمه اقدام به صدور بیمه نامه در این خصوص ننموده اند بر اساس آئین نامه قبلی رفتار خواهد شد.
2. دارا بودن دفتر مرکزی کار مناسب با کاربری اداری و داشتن دفتر کار مناسب حداقل در یکی از بنادر کشور. ( ماده 5)
نکته :
_ شرکت های نمایندگی کشتیرانی می توانند در سایر بنادری که دارای شعبه نیستند از خدمات شرکت های دارای مجوز رسمی از سازمان بنادر و کشتیرانی یا شعب شرکت های همکار استفاده نمایند.
_ شرکت های نمایندگی کشتیرانی موظفند دارندگان امضای مجاز را کتباَ به سازمان معرفی نمایند.
1. صدور مجوز فعالیت در زمینه نمایندگی کشتیرانی منوط به احراز صلاحیت های مذکور در آئین نامه مذکور و ارائه مدارک ثبتی شرکت مبنی بر وجود فعالیت نمایندگی کشتیرانی در موضوع شرکت می باشد.
نکته : قبل از اعطاء پروانه فعالیت به منظور رعایت مقررات داخلی و کنوانسیون های بین المللی امنیتی از جمله ISPS- CODE نظر واحد حراست سازمان در مورد صلاحیت ارکان شرکت استعلام می گردد. در صورتی که ظرف یک ماه پاسخی دریافت نشود تایید صلاحیت تلقی خواهد شد.
کلیه سهام شرکت های نمایندگی می بایستی بانام باشد.
اتحادیه تعاونی با عضویت تعاونی هایی که دارای موضوع فعالیت واحد باشند ، در سطح شهرستان یا استان تشکیل می شود. ثبت شرکتها اتحادیه باید حداقل هفت عضو داشته باشد. شرکت های تعاونی و اتحادیه های استانی می توانند با مجوز وزارت تعاون اتحادیه تعاونی مرکزی تشکیل دهند. بدین ترتیب انواع اتحادیه های تعاونی عبارت است از : اتحادیه تعاونی شهرستان ، اتحادیه تعاونی استان و اتحادیه تعاونی مرکزی .
هر شرکت تعاونی فقط می تواند عضو یک اتحادیه شهرستانی، استانی یا مرکزی باشد ؛ ولی عضویت در بیش از یک اتحادیه برای شرکت های تعاونی که نوع و موضوع فعالیت آن ها متعدد باشد ، بلامانع است. برای هر موضوع فعالیت تعاونی، در هر شهرستان فقط یک اتحادیه تشکیل می شود. اتحادیه تعاونی دارای شخصیت حقوقی است و باید پس از تشکیل به ثبت برسد.
مجامع عمومی رکن تصمیم گیرنده، هیئت مدیره رکن اداره کننده و هیئت بازرسی رکن کنترل کننده است. علاوه بر این اتحادیه تعاونی باید دارای مدیر عامل نیز باشد.
عضویت در اتحادیه تعاونی اختیاری است و تعاونی هایی که عضو اتحادیه نباشند ، از حقوق قانونی محروم نخواهند شد. عضویت در اتحادیه برای تعاونی های واجد شرایط ذیل آزاد است :
1. داشتن موضوع فعالیت متناسب با موضوع فعالیت اتحادیه ؛
2. عدم ممنوعیت قانونی ؛
3. عضویت نداشتن هم زمان در اتحادیه مشابه ؛
4. خرید سهام اتحادیه به تعدادی که در اساسنامه اتحادیه تعیین شده است.
درباره شرط سوم باید گفت هر شرکت تعاونی می تواند فقط عضو یک اتحادیه شهرستانی یا استانی یا مرکزی باشد ، ولی عضویت در بیش از یک اتحادیه برای شرکت های تعاونی که نوع و موضوع فعالیت آن ها متعدد است ، بلامانع است .
تعاونی متقاضی عضویت باید مدارک ذیل را به اتحادیه تسلیم کند :
- درخواست کتبی عضویت و تعهدنامه رعایت مقررات اساسنامه اتحادیه ؛
- نسخه ای از آخرین آگهی تغییرات ثبتی ، مبنی بر انتخاب هیئت مدیره و دارندگان امضای مجاز ؛
- صورت جلسه مجمع عمومی عادی ، مبنی بر تصویب عضویت در اتحادیه
خروج از عضویت اتحادیه اختیاری است و نمی توان آن را منع کرد. در صورتی که خروج عضو موجب ضرری برای اتحادیه باشد ، وی ملزم به جبران آن است. خارج شدن عضو از اتحادیه ممکن است به سبب استعفا یا در اثر انحلال و اخراج باشد. در صورت لغو عضویت به علل مذکور، قیمت سهام که طبق روش های تعیین شده در اساسنامه اتحادیه ، در هر سال مالی محاسبه و به تصویب مجمع عمومی عادی اتحادیه می رسد ، پس از کسر بدهی عضو به اتحادیه ، همراه با سایر مطالبات وی ظرف سه ماه پرداخت خواهد شد.
مواردی که عضو از اتحادیه اخراج می شود همان است که در ماده 13 قانون بخش تعاونی مقرر شده است. ماده 13 بخش تعاونی در این خصوص چنین مقرر می دارد : " در موارد ذیل عضو از تعاونی اخراج می شود :
1. از دست دادن هر یک از شرایط عضویت مقرر در این قانون ؛
2. عدم رعایت مقررات اساسنامه و سایر تعهدات قانونی پس از دو اخطار کتبی توسط هیئت مدیره به فاصله 15 روز و گذشتن 15 روز از تاریخ اخطار دوم ، با تصویب مجمع عمومی عادی ؛
3. ارتکاب اعمالی که موجب زیان مادی تعاونی شود و وی نتواند ظرف مدت یک سال آن را جبران یا اعمالی که به حیثیت و اعتبار تعاونی لطمه وارد کند یا با تعاونی رقابتی ناسالم بنماید ".
تشخیص موارد اخراج بنا بر پیشنهاد هیئت مدیره یا بازرسان با تصویب مجمع عمومی عادی اتحادیه خواهد بود.
اغلب تجار برای شناساندن تجارت خانه یا بنگاه یا شرکت خود اسم یا عنوانی انتخاب می کنند و تحت آن اسم یا عنوان فعالیت یا تجارت می کنند و اغلب این اسم یا عنوان حاکی از شهرت تاجر است که او را تحت آن عنوان یا اسم معرفی و مشهور می کند. ثبت شرکتها این عنوان یا اسم ممکن است اسم شخص تاجر یا نام خانوادگی او مثل ( آدامس = Adams ) یا یک اسم فانتزی ( تقننی ) مانند مانتواتم باشد.
اسم تجاری دارای اهمیت بسیاری است، به طوری که در مبادلات و فروش کالا اغلب تعیین کننده است، زیرا تجارت خانه ای که سالیان دراز با نام مخصوصی با صحت عمل کار کرده و بین مردم اعتبار پیدا کرده است، شخص دیگری مجاز نیست نام آن را اختیار کرده و از محصول دسترنج و زحمت آن استفاده نماید.
البته به موجب ماده 578 قانون تجارت انتخاب اسم تجاری اختیاری است، مگر در مواردی که وزارت دادگستری ثبت آن را الزامی نماید. لذا قانون در صورتی از اسم تجاری حمایت می کند که به ثبت داده شده باشد.
در ماده 578 قانون تجارت قید گردیده اسم تجاری ثبت شده را هیچ شخص دیگری در همان محل نمی تواند انتخاب کند، ولو اینکه اسم تجاری ثبت شده با نام خانوادگی او یکی باشد.
1. اسم تجاری می تواند اسم تاجر باشد مثل تجارت خانه شبنم
2. صاحب تجارت خانه ای که شریک ندارد نمی تواند اسمی برای تجارت خانه خود انتخاب کند که وجود شریک را القا کند، مثلاَ تجارت خانه محمدی که فقط متعلق به خود اوست نمی تواند به نام تجارت خانه محمدی و برادران یا محمدی و شرکا و امثالهم قید شود.
3. اسم تجاری قابل انتقال است. در ماده 579 قانون تجارت آمده است ، " اسم تجاری قابل انتقال است". از بیان قانون که برای انتقال اسم تجاری، ثبت آن را قید نکرده است، می توان نتیجه گرفت که اسم تجاری ثبت نشده نیز قابل انتقال می باشد.انتقال اسم تجاری، ممکن است اختیاری و به موجب قرارداد باشد یا قهری و از طریق وراثت.
تاجر می تواند حق استفاده از اسم تجارت خانه خود را بفروشد و به دیگران انتقال دهد. همچنین وراث تاجر می توانند از اسم تجاری او مانند سایر ترکه اش استفاده نمایند.
4. مدت اعتبار ثبت اسم تجاری در وزارت دادگستری پنج سال است و بعد از هر پنج سال مجدداَ باید ثبت آن تجدید شود.
در شرکت های تجاری اسم تجاری با اسم شرکت یکی است. فایده اسم یا عنوان تجاری این است که دیگران نمی توانند از شهرت آن نام و اجناس تجاری که تحت آن نام به بازار عرضه می شود برای خود انتخاب کنند یا در روی کالاهای خود نام را ثبت و مشتریان را به اشتباه بیاندازند. نام تجاری قابل فروش و انتقال است. هیچ کس نمی تواند در آن محل نام بازرگانان دیگری را ، اسم تجاری خود قرار دهد اگر چه اسم تجاری ثبت شده، با نام خانوادگی او یکی باشد. مدت اعتبار ثبت اسم تجاری پنج سال است که با انقضای آن، ثبت مجدد آن امکان پذیر و قابل تجدید است.
اسم تجاری به طریق ذیل پایان می یابد:
از بین رفتن موسسه ای که اسم تجارتی تابع آن است ؛ ترک استعمال اسم تجاری و انتخاب اسم تجاری دیگری به جای اسم تجاری پیشین.
تفاوت اسم تجاری با ثبت تجاری در این است که ثبت تجاری مربوط است به شناسایی تاجر و وضع تجاری او، در صورتی که اسم تجاری فقط مربوط به شهرت تاجر می باشد که تحت آن اسم خود را معرفی می کند. وانگهی ثبت نام تاجر با فوت یا حجر وی تغییر می کند ولی اسم تجاری با بقا خود نشانگر ادامه کار موسسه یا تجارتخانه می باشد.
همان طور که گفته شد، به موجب ماده 576 قانون تجارت : " ثبت اسم تجاری اختیاری است مگر در مواردی که وزارت عدلیه { دادگستری } ثبت آن را الزامی کند. در این صورت است که ثبت " اسم تجاری " از جمله تکالیف بازرگانان خواهد بود.
شایان ذکر است، قرارداد عمومی پاریس برای حمایت مالکیت صنعتی که به نام " اتحادیه پاریس"، معروف است می گوید:" اسم تجاری، بدون آنکه الزامی به تسلیم اظهارنامه یا ثبت آن باشد، در کلیه کشورهای اتحادیه حمایت خواهد شد،چه جزء علامت صنعتی یا تجارتی باشد یا نباشد".