آزمایش های متنوعی به منظور تشخیص انواع قند ها وجود دارد. برای مثال آزمایش اسید موسیک برای تشخیص و شناسایی گالاکتوز مورد استفاده قرار می گیرد.قیمت هود شیمیایی ازمایشگاهی آزمایش سیلوانف برای شناسایی کتوز ها از آلدوز ها کاربرد دارد. یکی دیگر از پرکاربرد ترین آزمایش ها، آزمایش بندیکت می باشد که این آزمایش اغلب برای تشخیص قند در ادرار مورد استفاده قرار می گیرد و در واقع جنبه پزشکی دارد. آزمایش بارفورد که در این مقاله به بحث پیرامون آن خواهی پرداخت، جهت شناسایی مونوساکارید ها انجام می شود.
شما می توانید به منظور تشخیص مونوساکارید ها از دی ساکارید ها در محلولی با قند مجهول از آزمایش بارفورد (Barfoed’s Test) استفاده کنید. مونوساکارید ها از یک قند و دی ساکارید ها از پیوند دو قند ساده یا مونوساکارید حاصل می شوند.
آزمایش بارفورد برای تشخیص مونوساکارید ها از دی ساکارید ها در محیط اسیدی ضعیف مثل استیک اسید صورت می گیرد. به دلیل آن که مونوساکارید ها خاصیت احیا کنندگی قوی تری نسبت به دی ساکارید ها دارند به این آزمایش واکنش مثبت نشان می دهند و رسوب قرمز رنگی در اثر این فرایند تشکیل می شود. درصورتی که این رسوب با وجود دی ساکارید ها در محلول تشکیل نخواهد شد.
2 میلی لیتر از معرف بارفورد و 7.66 گرم استات مس را در 900 میلی لیتر آب جوش حل کرده و سپس 9 میلی لیتر اسید استیک به آن اضافه کنید. حجم محلول تهیه شده در مرحله قبل را با استفاده از آب مقطر به 1 لیتر برسانید. اکنون 2 میلی لیتر از محلول قند مجهول را در لوله آزمایش حل کرده و لوله آزمایش را به مدت 5 دقیقه داخل قرار دهید تا حرارت ببیند.
اگر پس از انجام مراحل قبل داخل لوله آزمایش رسوب قرمز مشاهده کردید این رسوب نشان دهنده وجود قند مونوساکارید می باشد.
در این آزمایش ممکن است دی ساکارید ها نیز واکنش مثبت نشان دهند و رسوب قرمز رنگ تشکیل شود اما باید توجه کرد که این رسوب بسیار کند تر و دیر تر از مونوساکارید ها تشکیل خواهد شد. در واقع پس از گذشت چیزی حدود 10 دقیقه رسوب دی ساکارید ها تشکیل خواهد شد.
اساس آزمایش بارفورد و بندیکت مشابه می باشد با این تفاوت که معرف بندیکت pH کمتری نسبت به معرف بارفورد دارد. دوم تفاوت این دو آزمایش در این است که آزمایش بارفورد برای تشخیص مونوساکارید ها از دی ساکارید ها می باشد اما برای تشخیص قند های احیا کننده از قند های غیر احیا کننده است.
آزمایش بارفود مشابه آزمایش Fehling است، با این تفاوت که در آزمایش بارفود، انواع مختلف قندها با سرعت‌های متفاوتی واکنش نشان می‌دهند. معرف Barfoed بسیار ملایم تر از معرف Fehling است. مونوساکارید های احیاکننده به سرعت با معرف بارفود واکنش نشان می دهند، اما دی ساکارید های احیاکننده بسیار آهسته یا اصلاً واکنش نشان نمی دهند. بنابراین، می توان بین یک مونوساکارید احیا کننده و یک دی ساکارید احیا کننده با استفاده از معرف بارفود تمایز قائل شد. در صورتی نتیجه تست مثبت است که رسوب قرمز تیره نمایان شود. این رسوب نشان دهنده مونوساکارید احیا کننده در محلول است.
بعد از تصویب قانون "چگونگی اداره ی مناطق آزاد تجاری-صنعتی جمهوری اسلامی ایران" توسط مجلس شورای اسلامی در شهریور 1372، پلمپ دفاتر1403 ضوابط ثبت شرکت ها در مناطق آزاد و کلیه ی امور این مناطق خصوصاَ در رابطه با فعالیت های اقتصادی، امور گمرکی و بازرگانی و به تبع آن امور اشتغال، بیمه، تردد و ... تابع قوانین و مقررات خاصی قرار گرفت.
در قانون مزبور سه منطقه ی کیش، قشم و چابهار بعنوان مناطق آزاد پیش بینی شده بود. لیکن از سال 1382 به بعد، مناطق متعددی از جمله آبادان، خرمشهر، جلفا و بندر انزلی نیز بعنوان مناطق آزاد تعیین گردید.
نظر به اینکه در این مناطق تاکنون چندین هزار شرکت به ثبت رسیده و در حال فعالیت هستند، لازم است ضوابط ثبت شرکت ها در مناطق آزاد مستقلاَ مورد توجه اجمالی قرار گیرد.
چارچوب اصلی مقررات تأسیس و فعالیت شرکت های تجاری در مناطق آزاد توسط تصویب نامه ی "ضوابط ثبت شرکت ها و مالکیت صنعتی و معنوی در مناطق آزاد تجاری صنعتی جمهوری اسلامی ایران" مصوبه ی شماره ی 21453/ت 15011 ک مورخ 30/2/74 با اصلاحات بعدی بموجب تصویب نامه ی شماره ی 45052/ت 16874 ک مورخ 22/5/1375 و همچنین تصویب نامه ی شماره ی 57425/ت 18775 ه مورخ 22/12/1387 تعیین شده است.
ماده ی 5 مصوبه ی مزبور مقرر می دارد: «انواع شرکت ها و موسسات غیر تجاری مذکور در قانون تجارت و سایر قوانین ایران می توانند در واحد ثبتی منطقه به ثبت برسند مشروط بر آنکه موضوع فعالیت آن ها قانونی باشد. در هر حال تأسیس و فعالیت شرکت ها تحت قوانین موضوعه امکان پذیر است.»
در ماده ی 4 "ضوابط ثبت" مقرر می دارد: «هر شرکت یا موسسه ای که در منطقه ثبت شود و مرکز اصلی آن نیز در همان منطقه باشد شرکت ایرانی و ثبت شده در منطقه محسوب می شود.»
این ماده برای اینکه شرکتی، ثبت شده در منطقه تلقی شود دو معیار ارائه کرده است:
الف)در منطقه ی آزاد ثبت شده باشد.
ب)مرکز اصلی آن نیز در همان منطقه باشد.
تبصره ی 1 ماده ی 4 مقرر می دارد:
از تاریخ اجرای این تصویب نامه هر شرکت یا موسسه ی خارجی برای اینکه بتواند به وسیله ی شعبه یا نمایندگی در منطقه به فعالیت های اقتصادی مبادرت نماید باید در کشور متبوع خود مطابق قوانین و مقررات جاری آن کشور به تصدیق نمایندگی جمهوری اسلامی ایران در آن کشور شرکت قانونی محسوب شود و در واحد ثبتی منطقه نیز به ثبت رسیده باشد.»
طبق این تبصره، شرکت خارجی (شرکتی که طبق قوانین خارجی ثبت شده) و مرکز اصلی آن در خارج از کشور باشد می تواند با ثبت در منطقه ی آزاد بعنوان یک شرکت خارجی فعالیت کند.
طبق ماده ی 1 ضوابط ثبت شرکت ها در مناطق آزاد،شعبه ی شرکت یا موسسه اینچنین تعریف شده است:«شعبه ی یک شرکت یا موسسه شخص حقوقی است که در منطقه توسط شرکت یا موسسه ی اصلی که در خارج از منطقه ایجاد شده تشکیل شده است و اکثریت سهام آن متعلق به شرکت یا موسسه ی مذکور می باشد و این شخص حقوقی تازه تاسیس،شرکت یا موسسه ی فرعی آن محسوب می شود.»
همچنین در ماده ی 2 آئین نامه ی مزبور آمده است:«شعبه ی شرکت خارجی،واحد محلی تابع شرکت اصلی است که مستقیماَ موضوع و وظایف شرکت اصلی را در محل انجام می دهد.فعالیت شعبه در محل،تحت نام و با مسئولیت شرکت اصلی خواهد بود.»
در ادامه ی ماده ی 1 ضوابط ثبت شرکت ها در مناطق آزاد،نماینده ی شرکت یا موسسه اینچنین تعریف شده است:«نماینده ی یک شرکت یا موسسه شخص حقوقی یا حقیقی است که آن شرکت به آن اختیارات لازم را داده است و تعهدات آن در سمت نمایندگی شرکت یا موسسه،تعهدات شرکت یا موسسه اختیار دهنده محسوب می شود.»
تشریفات ثبت شرکت:
طبق ماده ی 7 ضوابط مالکیت صنعتی و مصنوعی در مناطق آزاد برای ثبت هر شرکت با موسسه باید مدارک مشروحه ذیل ارائه گردد:
1-اظهارنامه ی ثبت
2-اساسنامه ی شرکت
3-صورتجلسه ی مجمع عمومی موسسین
4-صورتجلسه ی اولین جلسه ی هیات مدیره
5-گواهی بانکی از یکی از بانک های منطقه ی معینی بر تودیع حداقل 35% سرمایه ی نقدی
6-مجوز فعالیت در منطقه ی صادره توسط سازمان منطقه ی آزاد ذی ربط
این مدارک مربوط به ثبت شرکت ایرانی است،ولی برای ثبت شعبه یا نمایندگی یک شرکت خارجی طبق ماده ی 8 ضوابط ثبت شرکت ها اطلاعات و مدارک بیشتری باید ارائه شود،از جمله:
1-تعیین نوع شرکت و موضوع فعالیت آن
2-مرجع ثبت شرکت مادر و شماره ی ثبت
3-معرفی نمایندگان شعبه برای دریافت ابلاغیه ها و اخطاریه ها
4-معرفی سایر شعب یا نمایندگی های شرکت در ایران
5-تعیین تابعیت شرکت
کلیه ی مدارک تسلیمی شرکت خارجی باید به زبان فارسی ترجمه ی رسمی شده باشد و حکم نمایندگی فرد مورد نظر برای تسلیم تقاضای ثبت شعبه باید به تصدیق نمایندگی ایران در کشور متبوع شرکت رسیده باشد.
طبق مقررات تاسیس و فعالیت موسسات بیمه در مناطق آزاد بر خلاف سایر انواع شرکت های تجاری،تاسیس و ثبت شرکت ها و موسسات بیمه در مناطق آزاد مستلزم اخذ مجوز از شرکت بیمه ی مرکزی ایران می باشد.
تغییرات حقوقی شرکت:
طبق ماده ی 10 ضوابط ثبت شرکت ها در مناطق آزاد «اشخاص حقوقی مکلفند به منظور ثبت هر گونه تغییرات در اساسنامه و ترکیب هیات مدیره،بازرسان،صاحبان امضای مجاز،کاهش یا افزایش سرمایه و انحلال شرکت یا موسسه ظرف یک هفته مراتب را به صورت کتبی به واحد ثبتی منطقه اطلاع دهند.عدم اطلاع به موقع رافع مسئولیت مدیران اشخاص حقوقی مذکور نخواهد بود.»
مهلت یک هفته ای مقرر در این ماده بسیار کوتاه می باشد،حتی در قانون تجارت اینچنین مهلتی پیش بینی نگردیده است و مضافاَ اینکه هیچگونه ضمانت اجرایی برای این ماده پیش بینی نشده است.در مورد شرکت های بیمه برخی از تغییرات موکول به موافقت بیمه مرکزی ایران گردیده است.
طبق ماده ی 5«مقررات تاسیس و فعالیت بیمه در مناطق آزاد»این موارد عبارتند از:
1-تغییرات در اساسنامه
2-تغییرات در مدیران
3-تغییرات در سرمایه
4-تغییرات در سهام سهام داران
در مورد شرکت های بیمه ای نیز چون تاسیس آن ها با مجوز شرکت بیمه مرکزی ایران صورت می گیرد،در طول فعالیت نیز شرکت بیمه مرکزی بر آن ها نظارت دارد.
طبق ماده ی 10 مقررات تاسیس و فعالیت موسسات بیمه در مناطق آزاد چنانچه شرکت بیمه بر خلاف اساسنامه خود یا سایر مقررات حاکم بر شرکت های بیمه رفتار کند،شرکت بیمه ی مرکزی فعالیت شرکت مزبور را بطور موقت یا دائم ممنوع کند.همچنین طبق ماده ی 9 از همان مقررات،در صورت ورشکستگی یا عدم توانایی مالی شرکت بیمه،شرکت بیمه ی مرکزی می تواند پروانه ی فعالیت شرکت بیمه را لغو کند.
همچنین طبق تبصره ی 1 ماده ی 4 آئین نامه ی اجرایی عملیاتی پولی و بانکی در مناطق آزاد بطور کلی هر گونه تغییرات در اساسنامه ی بانک ها و موسسات اعتباری باید به پیشنهاد سازمان منطقه ی آزاد به تایید شورای پول و اعتباری برسد.
درصورتی‌که دندان عقل نهفته در نسج سخت و نرم وجود داشته باشد موجب صدمه دیدن سلامت و زیبایی سایر دندان‌ها نیز میشود.ایمپلنت دندان در رشت به همین دلیل باید حتما دندان جراحی و از دهان خارج شود. معمولا دندان عقل باعث میشود که دندان‌ها به هم فشرده و کج و در هم رفته شوند. این اتفاق نه تنها زیبایی دندان‌ها را تحت تاثیر قرار میدهد، بلکه موجب سخت شدن رعایت نظافت و تمیزی دندان‌ها میشود.
در برخی از مواقع که به هم ریختگی دندان‌ها به دلیل وجود دندان عقل نهفته رخ داده باشد فرد به ارتودنسی نیاز دارد. به این ترتیب میتوان از پوسیدگی دندان عقل و دندان‌های مجاور و بیماری‌های لثه‌ای جلوگیری نمود. در موارد بسیار حاد دندان عقل نهفته میتواند موجب کیست، تومور دندانی، دردهای شدید به دلیل آبسه دندانی برای فرد شود. با توجه به این عوارض جراحی نسج سخت برای سلامتی فرد کاملا الزامی است.
در حالت کلی به بافت دندان نسج میگویند، نسج نرم همان بافت‌های نرم اطراف دندان یا به عبارتی لثه هستند. نسج سخت نیز شامل بافت استخوانی بوده که ریشه دندان در آن مستحکم شده است. در نسج نرم در صورتی نهفتگی رخ میدهد که تاج دندان عقل از لثه خارج شده و قابل مشاهده باشد اما مابقی دندان همچنان در لثه وجود داشته باشد. ولی در نسج سخت، دندان کاملا در استخوان فک نهفته است و قابل مشاهده نیست. معمولا نا کافی بودن فضای دهان برای رشد دندان‌ها موجب این نهفتگی و نیاز دندان به جراحی میشود.
مسیر رویش نامناسب دندان، سخت بودن مسیر رویش دندان و کمبود فضا در قوس دندانی از جمله دلایلی است که موجب نهفتگی دندان و گاها جراحی نسج سخت و نرم میشود. موضوع کمبود فضای سقف دهان در اکثر مواقع به دوران کودکی افراد مربوط میشود. هنگام افتادن دندان‌های شیری بی‌نظمی که در رویش سایر دندان‌ها اتفاق می‌‌افتد موجب نبودن فضای کافی در قوس دهان میشود. از طرفی دندان‌های نیش در فک بالا نیز پروسه رویش طولانی‌تری دارند که این مسئله نیز موجب ایجاد بی‌نظمی و نهفتگی دندان‌ها خواهد شد.
هنگامی که تاج دندان به دلایل مختلفی از بین رود، باید ریشه از نسج دندان خارج شود. در برخی مواقع برای خارج کردن ریشه باید مقداری از بافت لثه باز شود تا ریشه به راحتی خارج گردد، که به آن جراحی نسج نرم میگویند.
اما درصورتی‌که ریشه دندان، موجب درگیر شدن نسج سخت یا استخوان دندان شده باشد، برای خارج کردن ریشه از نسج سخت دندانپزشک باید وارد نسج سخت شود و جراحی را انجام دهد. پس از جراحی لثه بخیه شده و بعد از گذشت چند روز باید بخیه خارج گردد. این جراحی‌های دندان سرپایی و بدون درد هستند.
جراحی در نسج سخت و خارج کردن دندان عقل نهفته بسیار دشوار است و در برخی مواقع نیاز است که این جراحی با حضور جراح فک و صورت و جراح دندانپزشک انجام شود. در این پروسه برای خارج کردن دندان عقل، برشی در ناحیه مربوطه زده میشود و بعد از برداشتن استخوان‌های دور دندان، دندان تقسیم شده و برش زده میشود تا کاملا خارج شود. پس از جراحی بیمار باید حتما چند ساعت گاز را بر روی دندان خود نگهدارد و از صحبت کردن بپرهیزد و در محل بیرونی جراحی از کمپرس یخ استفاده کند تا پروسه درمانی با کمترین درد و ناراحتی ممکن و در بازه زمانی کوتاه‌تری طی شود.
اگر جراحی در نسج سخت انجام نشود و افراد از انجام آن بپرهیزند، موجب ایجاد بهم ریختگی در دندان‌ها خواهد شد و مشکلات مختلفی را برای بیمار به وجود می‌‌آورد. وجود بهم ریختگی در دندان‌ها مراقبت از آنها را خیلی دشوارتر خواهد کرد، به‌طوری‌که رعایت بهداشت دهان و دهان با مشکلاتی مواجه شده و به هم چسبیدگی دندان‌ها مانع از تمیز کردن کامل آنها میشود.
در اکثر مواقع نیز عدم جراحی نسج و بی‌نظمی دندان‌ها موجب میشود که فرد به درمان ارتودنسی نیاز داشته باشد و مجبور به صرف هزینه و زمان زیادی برای درمان شود. بنابراین با توجه به این مشکلات پیشنهاد می‌‌کنیم درصورتی‌که دندانپزشک انجام جراحی در نسج سخت و یا نرم را تجویز نموده هرگز آن را به وقت دیگری موکول نکنید و در اسرع وقت برای درمان اقدام کنید تا از به وجود آمدن مشکلات حاد‌تر جلوگیری کنید.
هزینه جراحی نسج سخت
میزان هزینه جراحی در نسج سخت و نسج نرم یکسان نیست، زیرا پروسه جراحی دندان عقل در نسج نرم خیلی ساده‌تر از نسج سخت است، در نتیجه هزینه کمتری نیز خواهد داشت. جراحی دندان در نسج سخت به مراقبت‌های بیشتری نیاز دارد و درصورتی‌که به خوبی رعایت نشود میتواند خطر عفونت و درد خیلی افزایش یابد.
دستگاه اپکس لوکیتور (اپکس فایندر) یک دستگاه الکترونیکی است که برای تعیین موقعیت سوراخ اپیکال و محل آن و در نتیجه تعیین طول فضای کانال ریشه استفاده میشود. دستگاه اپکس لوکیتور (اپکس فایندر) ابزاری است که در ریشه دندان برای تعیین طول کار در درمان کانال ریشه به عنوان مکمل رادیوگرافی استفاده میشود. ایمپلنت دندان در رشت از این دستگاه برای تعیین محل سوراخ آپیکال با تعیین انقباض آپیکال یا اتصال سمنتودنتینال استفاده میشود. دستگاه اپکس لوکیتور (اپکس فایندر) طول کانال ریشه را اندازه گیری میکند تا موقعیت راس یا نوک ریشه را مشخص کند. این دستگاه در هنگام درمان ریشه برای اطمینان از تمیز کردن و شکل دهی مناسب فضای کانال استفاده میشود.
دستگاه اپکس لوکیتور (اپکس فایندر) با اندازه گیری مقاومت الکتریکی دندان کار میکند که با رسیدن نوک ابزار به اپکس تغییر میکند. هر چه نوک ابزار بلندتر باشد، مقاومت بیشتر است که نشان دهنده نزدیکی به راس است. دستگاه اپکس لوکیتور (اپکس فایندر) یک دستگاه غیر تهاجمی است و میتواند اندازه گیری‌های دقیقی را ارائه دهد و آن را به یک ابزار ضروری در درمان ریشه به سبک مدرن تبدیل میکند. این دستگاه با توانایی خود در تعیین دقیق طول کانال ریشه، میزان موفقیت درمان‌های ریشه را به میزان قابل توجهی بهبود بخشیده است. این دستگاه‌ها در مدل‌های مختلف موجود است و دندانپزشکان باید مطمئن شوند که برای کار و تفسیر نتایج دستگاه به خوبی آموزش دیده اند. به طور کلی، اپکس لوکیتورها ابزارهای حیاتی در درمان ریشه هستند که به درمان دقیق و موفقیت آمیز کانال ریشه کمک میکنند.
دستگاه اپکس لوکیتور (اپکس فایندر) بر اساس نحوه قرارگیری به ۴ نوع تقسیم میشوند:
دستگاه اپکس لوکیتور (اپکس فایندر) به عنوان مکان یاب‌های مقاومتی اپکس نیز شناخته میشود. این دستگاه مقاومت جریان را اندازه گیری میکند. بر اساس این اصل که مقاومت رباط پریودنتال و غشای مخاطی دهان یکسان است، یعنی ۶.۵ کیلو اهم و به آن سونو اکسپلورر میگویند. این اپکس لوکیتورها در مجاورت خون، چرک، عوامل کیلیت کننده و شوینده‌ها در کانال ریشه تشخیص‌های نادرست می‌دهند.
مزایای دستگاه اپکس لوکیتور (اپکس فایندر) نسل اول:
معایب دستگاه اپکس لوکیتور (اپکس فایندر) نسل اول:
این بر اساس اصول امپدانس کار میکند، از این رو به آنها به عنوان دستگاه اپکس لوکیتور (اپکس فایندر) امپدانس نیز میگویند. آنها با اندازه گیری مخالفت با جریان متناوب یا امپدانس کار میکنند. از مشکلات مهم دستگاه اپکس لوکیتور (اپکس فایندر) نسل دوم میتوان به این مورد اشاره کرد که برای قرائت دقیق و صحیح باید کانال ریشه خالی از مواد رسانای الکتریکی باشد. وجود مواد رسانای الکتریکی برای به دست آوردن قرائت‌های دقیق. وجود شوینده‌های رسانای الکتریکی، ویژگی‌های الکتریکی را تغییر میدهد و منجر به قرائت‌های نادرست میشود.
مزایای دستگاه اپکس لوکیتور (اپکس فایندر) نسل دوم:
معایب دستگاه اپکس لوکیتور (اپکس فایندر) نسل دوم:
این نوع از دستگاه‌ها همچنین به عنوان دستگاه اپکس لوکیتور (اپکس فایندر) وابسته به فرکانس نامیده میشوند. بر اساس اصل فرکانس یا مقاومت مقایسه ای کار میکند. آنها بر این واقعیت بنا شده اند که مکان‌های مختلف در کانال تفاوت امپدانس بین فرکانس‌های بالا (۸ کیلوهرتز) و فرکانس پایین (۴۰۰ هرتز) را ایجاد میکنند. همانطور که کاوشگر به عمق کانال می‌رود، تفاوت افزایش می‌یابد. در محل اتصال دنتینال سمنتو بزرگترین است.
مزایای دستگاه اپکس لوکیتور (اپکس فایندر) نسل سوم:
معایب دستگاه اپکس لوکیتور (اپکس فایندر) نسل سوم:
اینها مقاومت و ظرفیت خازنی را به جای مقدار امپدانس حاصله به طور جداگانه اندازه گیری میکنند. ممکن است در ترکیب مقادیر خازن و مقاومت تفاوت وجود داشته باشد که امپدانس یکسانی را فراهم میکند، بنابراین خوانش روزنه یکسانی دارد. اما با استفاده از دستگاه اپکس لوکیتور (اپکس فایندر) نسل چهارم میتوان آن را به اجزای اصلی تقسیم کرد و برای دقت بهتر و در نتیجه شانس کمتری برای خطا، اندازه‌گیری کرد.
جواب این سوال که کدام نوع از دستگاه اپکس لوکیتور (اپکس فایندر) بازار از همه بهتر کار میکند، سخت است. بهترین دستگاه اپکس لوکیتور (اپکس فایندر) هم گاهی ممکن است کارایی لازم را نداشته باشد. زیرا علاوه بر کیفیت خود دستگاه، دندانپزشک نیز باید نکاتی را رعایت کند تا نتیجه دلخواه را از دستگاه اپکس لوکیتور (اپکس فایندر) بگیرد. در ادامه به آماده سازی‌هایی که دندانپزشک باید انجام دهد خواهیم پرداخت.
مطمئن شوید که کانال‌های ریشه خشک هستند. یک کانال خشک خوانش دقیق‌تری از اوضاع میدهد، به علاوه دستگاه تمام مدت صدا نمی‌دهد. چند نقطه کاغذ بردارید و مطمئن شوید که کانال ریشه را کاملا خشک کنید. اطمینان حاصل کنید که کانال ریشه فاقد هیپوکلریت سدیم، EDTA یا حتی چرک است. سپس وارد آن شوید و دوباره تلاش کنید تا طول کار خود را بدست آورید.
مطمئن شوید که از بزرگترین فایل ریشه مناسب کار خود استفاده می‌کنید. بهتر است از فایل ۱۰ برای دریافت طول اولیه کار استفاده شود. اما اگر کانال خیلی بزرگ باشد، این فایل خوانش نادرستی خواهد داد. گاهی خوانش‌های دستگاه در همه جا جهش میکنند، اما اگر اندازه فایل به ۱۵ یا حتی ۲۰ افزایش یابد، یک خوانش ثابت دریافت خواهد شد که اندازه‌گیری دقیق را به دندانپزشک میدهد. از طرف دیگر، اگر طول کار کم است، حجم فایل باید کاهش یابد.
قبل از قرار دادن فایل، پرکردگی فلزی یا روکش را جدا کنید. هنگامی که دستگاه اپکس لوکیتور (اپکس فایندر) در حال استفاده است، مطمئن شوید که فایل از کناره‌های دندان و همچنین هرگونه پرکردگی یا روکش فلزی دور باشد. اگر دستگاه اپکس لوکیتور (اپکس فایندر) صدای زیادی میدهد، نشان دهنده این است که مشکلی پیش آمده است! و مشکل فقط ممکن است این باشد که فایل در هنگام استفاده از آن با فلز در تماس قرار گرفته است.
اگر دندانپزشکی به تازگی شروع به کار برای درمان کانال‌های ریشه کرده است، پیشنهاد ما به شما این است که از دستگاه اپکس لوکیتور (اپکس فایندر) و رادیوگرافی باهم استفاده کند. رادیوگرافی برداشت دقیقی در مورد آناتومی دندان خواهد داد. استفاده از رادیوگرافی در طول کار با یک فایل در هر کانال واقعا برای درک آناتومی دندان مفید است. در این صورت دندانپزشک می‌داند که کانال‌های ریشه کجا به هم می‌پیوندند و کجا از هم جدا میشوند. علت اهمیت زیاد این موضوع این است که دندانپزشک نمی‌خواهد با فایل چرخشی خود از نقطه اتصال کانال ریشه عبور کند. نقطه اتصال کانال ریشه جایی است که فابل باید جدا شود.
دندانپزشک باید مطمئن باشد که در طول کار دستگاه اپکس لوکیتور (اپکس فایندر) از میزان شارژ مناسبی برخوردار است. زیرا در صورت کمبود شارژ، دقت دستگاه کاهش می‌یابد. چون مدام باید باتری‌های دستگاه عوض شود، بهتر است از باتری‌های قابل شارژ مجدد استفاده شود.
بهتر است دندانپزشک از دستگاه اپکس لوکیتور (اپکس فایندر) در طول کار درمانی استفاده کند. تداخل میتواند بر طول کار درمانی دندانپزشک تأثیر بگذارد. استفاده مکرر از دستگاه اپکس لوکیتور (اپکس فایندر) توسط دندانپزشک در طول درمان ریشه این امکان را به وی میدهد تا مطمئن شود که چیزی تغییر نکرده باشد.
نکته طلایی در این میان همین است! دندانپزشک باید به نقطه صفر برسد. هر دستگاه اپکس لوکیتور (اپکس فایندر) راه متفاوتی برای مطلع کردن دندانپزشک از این نقطه دارد. اگر دندانپزشک به نقطه صفر نرسد، به احتمال خیلی زیاد مشکلات بیمار بعد ها مجددا باز خواهد گشت. در درمان کانال ریشه هر میلیمتر حکم یک متر را دارد و بسیار حساس است. دندانپزشک باید تسلط کامل به دستگاه اپکس لوکیتور (اپکس فایندر) داشته باشد تا بداند چه زمان دستگاه آلارم رسیدن به نقطه صفر را میدهد. رسیدن به نقطه صفر یعنی دندانپزشک اکنون می‌داند که طول واقعی کانال چقدر است و میتواند به درستی آن را تمیز کند و شکل دهد.
ضد آفتاب محصولی در گروه آرایشی و بهداشتی می باشد که وظیفه اصلی آن محافظت از پوست در برابر اشعه خورشید می شود.خرید کوره ازمایشگاهی عامل محافظت کننده ضد آفتاب ها از پوست در برابر اشعه های خطرناکSPF آن ها (Sun Protection Factor) است. در واقع این محصول به همراه SPF آن جلوی آفتاب سوختگی و آسیب پوستی را می گیرد. کرم های ضد آفتاب در طیف وسیعی از SPF ها تولید می شوند. هر چه پوست شما روشن تر باشد احتمال آسیب به آن و قرمز شدن پوست در معرض نور خورشید بیشتر می شود. پس برای جلوگیری از این امر باید ضد آفتاب با SPF مناسب پوستتان را مصرف کنید. تعیین مقدار SPF ضد آفتاب ها یکی از مهم ترین آزمایش های مربوط به آزمایشگاه های صنایع آرایشی و بهداشتی است.
در ادامه این مقاله با روش های تعیین مقدار SPF و تاثیرات مقدار این فاکتور در محصولات آرایشی و بهداشتی است. تمام تجهیزات آزمایشگاهی مورد نیاز برای انجام این آزمایش مانند اسپکتروفوتومتر را می توانید با کیفیت بالا و قیمت مناسب از فروشگاه رویان ایران تهیه کنید.
طول موج های تابشی از سوی خورشید به پنج نوع اشعه قابل تقسیم است:
برای جلوگیری از آسیب پوست باید از محصولات ضدآفتاب با SPF مناسب استفاده کرد تا از تمام اثرات مخرب اشعه خورشید بر روی پوست پیشگیری کرد. SPF اغلب عاملی برای محافظت از پوست در برابر اشعه UVB می باشد. به طور کلی بهتر است ضد آفتابی که به صورت روزمره استفاده می کنید، SPF بالای 50 داشته باشد تا از آسیب های تابش UV بر پوس خود در امان بمانید.
این روش بسیار ساده است. تعیین مقدار SPF ضدآفتاب در اکثر آزمایشگاه های صنایع آرایشی و بهداشتی با داشتن تنها یک دستگاه اسپکتروفوتومتر به راحتی قابل انجام است.
با استفاده از این دستگاه می توانید طیف جذبی ضد آفتاب مورد نظراتان را بدست آورده و با قرار دادن داخل فرمول خاصی مقادیر SPF ضد آفتاب را تعیین و بررسی کنید.
یکی دیگر از راه های اندازه گیری تقریبی SPF این است که می توان این عدد را در شرایطی آزمایشگاهی و با قرار دادن داوطلبان انسانی در معرض طیف نوری مشابه شدت نور خورشید در ظهر محاسبه کرد. در واقع SPF از تقسیم مقدار نوری که باعث قرمزی پوست فردی که ضد آفتاب مصرف کرده است بر مقدار نوری که باعث قرمزی پوست فردی که ضد آفتاب مصرف نکرده است محاسبه می شود.
یک راه دیگر تعیین مقدار SPF براساس مقایسه مدت زمانی است که طول می کشد تا پوست فردی که ضد آفتاب مصرف کرده است در مقابل فردی که ضد آفتاب مصرف نکرده است قرمز شود. به عنوان مثال اگر ضد آفتابی دارای SPF 30 باشد، به این معنی است که اگر پوست محافظت نشده در عرض 10 دقیقه قرمز شود، 30 برابر این زمان یا 300 دقیقه طول می کشد تا پوست پوشیده شده با ضد آفتاب حاوی SPF 30 قرمز شود. هرچه عدد SPF بالاتر باشد میزان حفاظت آن از پوست و جلوگیری از آفتاب سوختگی پوست بیشتر می شود.
این روش اصلا پیشنهاد نمی شود. زیرا احتمال آسیب به پوست افرادی که در آزمایش شرکت می کنند، بسیار بالا است.
افرادی که پوست روشنی دارند نسبت به افرادی که پوست سبزه و تیره تر دارند بیشتر در معرض آسیب پوستی هستند.
SPF 15، 93 درصد از اشعه UVB را مسدود می کند، SPF 30، 97 درصد و SPF 50، 98 درصد از اشعه را مسدود می کند. بنابراین به توصیه پزشکان SPF 50 بهترین گزینه برای استفاده افرادی می باشد که پوست روشنی دارند.